Δράμα είναι να γουστάρεις άτομο που προτιμάει το φιλαράκι σου

Πάνω που βρίσκεις ένα άτομο που σ’ αρέσει. Αυτόν τον ένα και μοναδικό τύπο ανθρώπου που μπορεί να σε καταλάβει, που σ’ ελκύει ο τρόπος που μιλάει, σε γοητεύει το γέλιο του και γενικά βλέπεις ότι δένει το γλυκό. Εκεί που πας να κάνεις ένα πρώτο βήμα, να δείξεις το ενδιαφέρον σου, τρως μια βούτα κι έρχεσαι στα ίσια σου. Όχι μόνο είσαι στο λεγόμενο και πολυσυζητημένο friendzone, αλλά το κρας σου δείχνει ενδιαφέρον- και μάλιστα ερωτικό- στο φιλαράκι σου.

Σκούρα τα πράγματα λοιπόν. Νιώθεις σαν να έπαθες ένα μίνι εγκεφαλικό, να χάνεις έτσι λίγο τη γη κάτω από τα πόδια σου. Δεν ξέρεις πώς να το διαχειριστείς. Να χαρείς για το κολλητάρι σου, να θυμώσεις με το αίσθημα ή να κοπανήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο; Φυσάς, ξεφυσάς. Μα πώς είναι δυνατόν, εσύ να μιλάς, να αναλύεις, να κάνεις πράγματα με κάποιον κι αυτός να θέλει το φιλαράκι σου. Θα έπρεπε να υπάρχει ένας νόμος που ρητά να το απαγορεύει. Ποιος είστε εσείς κύριε που θα έρθετε να γειώσετε έτσι απλά το όνειρο; Τι σημασία έχει που δεν του είχες πει ότι σου άρεσε. Όφειλε να το υποπτευόταν! Δηλαδή δεν μπορεί κανείς να ζήσει το συννεφάκι που δειλά δειλά δημιουργεί;

Από ό, τι φαίνεται όχι κι αυτή είναι η πιο τρανή απόδειξη. Το καλό σου φιλαράκι με το wanna be crush σου σε ένα ειδύλλιο να εκτυλίσσεται. Όχι και τόσο καλό ε; Και σαν να μην έφτανε βέβαια το ότι απλώς στον έναν αρέσει ο άλλος, περνάνε στο επόμενο επίπεδο. Θέλουν να ανταλλάξουν μηνύματα μεταξύ τους. Ποιος ο καλύτερος αγγελιαφόρος από εσένα, που τους ξέρεις και τους δυο; Έτσι λοιπόν φτάνεις σ’ ένα σημείο να σε βάζουν στη μέση, να σε κάνουν προξενήτρα. Μπλέξιμο. Πώς άραγε μπορείς να λυθείς; Ν’ αποκαλύψεις την αλήθεια και να διαλύσεις ένα μέχρι στιγμής δεμένο γλυκό; Μα σ’ αρέσει που το φιλαράκι σου είναι σε μια τέτοια φάση που του προσφέρει χαρά. Από την άλλη πώς μπορείς να συνεχίζεις να αυτομαστιγώνεσαι; Δε σου έχουν επιτρέψει ακόμα οι καταστάσεις να πάρεις μια ανάσα, να δεχτείς με αξιοπρέπεια τη χυλόπιτα και βρίσκεσαι να είσαι ο τρίτος σε μια σύμβαση που δεν είναι επ’ ουδενί κερδοφόρα για σένα. Αμαρτία τέτοιο παίδεμα!

Είσαι ο μόνος συνδετικός κρίκος και προσπαθούν να πιαστούν από σένα για να δέσει το γλυκό. Σου λέει ο ένας για τον άλλον και μέσα σου βράζεις. Προσεύχεσαι σε θεούς και δαίμονες να τελειώσει γρήγορα το μαρτύριο που περνάς κι επιτέλους ό, τι είναι να το βρουν μεταξύ τους. Να μη σε μπλέκουν. Κι επιτέλους να σε αφήσουν στην ησυχία σου να θρηνήσεις για τον αδικοχαμένο μονόπλευρο έρωτα που τόσο ωραία γεννήθηκε κι ωρίμαζε μέσα σου, μέχρι τη μέρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων. Μα πώς γίνεται ο νικητής της καρδιάς του να μην ήταν υποψήφιος στο διαγωνισμό κι όμως να κέρδισε;

Προς όλους, λοιπόν, που θεωρείτε ότι ο κόσμος τελείωσε και δεν υπάρχει κανείς εκεί έξω για εσάς, αυτό δεν είναι αλήθεια. Καμιά φορά οι άνθρωποι ενθουσιαζόμαστε με κάποιον, νιώθουμε πως ταιριάζουμε απόλυτα, μα μπερδευόμαστε. Πρώτα θα πεις ότι είσαι ερωτευμένος με κάποιον και σχεδόν ποτέ δε θα σου περάσει από το μυαλό πως ίσως να μην είναι ερωτική έλξη μα ανθρώπινη, φιλική. Και κάπως έτσι πέφτεις από τα σύννεφα. Αλλά το μεγαλύτερο λάθος είναι να τα βάλεις με τον φίλο σου. Αφού ξέρεις ότι αυτός δεν θα έκανε τίποτα αν του έλεγες πως νιώθεις. Δε θα έδινε συνέχεια, μην τον δικάζεις. Άσ’ τον να το ζήσει μπορεί να είναι η ευκαιρία του. Εσύ να είσαι εκεί να τον αγαπάς και να τον συμβουλεύεις. Μην είσαι εκεί σαν τον πιο αυστηρό κριτή σε κάθε του κίνηση. Να είσαι βράχος και στήριγμα. Ίσως να είσαι πιο δίπλα του από κάθε άλλη φορά. Και να θυμάσαι, δεν ήξερε τίποτα για τα αισθήματά σου, επομένως είχε κάθε δικαίωμα να νιώσει, να αφεθεί να ερωτευτεί. Ίσως πρέπει κι εσύ να το δοκιμάσεις στο μέλλον.