Όσο μεγαλώνεις θα συναντήσεις κάθε καρυδιάς καρύδι και κάθε πάστα ανθρώπου που μπορεί να υφίσταται εκεί έξω. Με τον καιρό θα αρχίσεις να δημιουργείς φόρμουλες στο μυαλό σου, περί στερεοτύπων, και σιγά-σιγά η εμπειρία θα σου επιτρέπει πλέον να κρίνεις πάνω-κάτω σε ποια κατηγορία ανήκει ο καθένας.
Υπάρχει μια πολύ ιδιαίτερη και ξεχωριστή κατηγορία ανθρώπων που θα ήθελα να αναφερθώ, όπου στις μέρες μας είναι και η δημοφιλέστερη. Ο ψεύτης λόρδος είρων. Αυτό το είδος ανθρώπου που φτύνει τα ψέματα με τόση ευκολία, που οποιοσδήποτε διαθέτει λίγη αξιοπρέπεια και τον καταλάβει, θα νιώσει άβολα πρώτα-πρώτα γιατί θα θίξει τη νοημοσύνη του κι έπειτα θα τον πλακώσει το θράσος του δημιουργού του εκάστοτε ψέματος. Αντί να ντραπεί ο ψεύτης, ντρέπεται ο ακροατής. Τα σωστά συναισθήματα σε αντίστροφα άτομα.
Αυτός ο ψεύτης που θα προτιμήσει να υπερλειτουργήσει το μυαλό του, προκειμένου να γεννήσει τόσα ψέματα όσα χρειάζονται, για να νιώσει την ψευδαίσθηση ότι ξεγέλασε τον ακροατή, αντί να πει την αλήθεια όπως και να ‘ναι αυτή. Δεν μιλάω για μικρά αθώα ψεματάκια που όλοι λίγο-πολύ μπορεί να πούμε για διπλωματικά αποτελέσματα, αλλά για εκείνα που το μόνο που καταφέρνουν είναι να σιχαθείς τον ίδιο σου τον εαυτό, αν τυχόν και τα ξεστομίσεις σε στιγμή αδυναμίας.
Ειδικά τη στιγμή εκείνη, που το ψέμα είναι τόσο προφανές και ο μόνος που νομίζει ότι μοιάζει αλήθεια είναι ο ίδιος ο δημιουργός του, φτάνει να με κάνει να τρέξω να πιάσω το πιεσόμετρο για μια γρήγορη επαλήθευση.
Συνήθως τέτοιου είδους άνθρωποι διαθέτουν σε ισχυρό βαθμό το αίσθημα της ειρωνείας, κάνοντάς τους ακατανίκητους σύμφωνα με το εγχειρίδιο των ηλιθίων. Αυτή η καταραμένη ειρωνεία είναι το προσόν του υπερόπτη και το όπλο του κομπλεξικού. Χρησιμοποιείται κατά κόρον από κυνικούς και έχει μισηθεί από τους πλέον κατασταλαγμένους. Βασική τροφή του εγωισμού μας και σημείο αναφοράς στις μετέπειτα φάσεις της ζωής μας, για στιγμές πικρής μετάνοιας.
Συναντώντας τέτοια στοιχεία στις ερωτικές σχέσεις μου δεν με ενοχλεί τόσο πολύ πλέον, για να είμαι ειλικρινής. Εκεί που με τσακίζει είναι στις σχέσεις με τους φίλους μου και σε άτομα που τα έχω για στήριγμα. Σε ανθρώπους που έχω πει τα πιο κρυφά μυστικά μου και ξέρω πως θα είναι εκεί για μένα όταν τους χρειαστώ. Εκεί νιώθεις στο πετσί σου τι εστί πόνος από ψέμα, ειρωνεία και κοροϊδία.
Όταν οι βασικοί άνθρωποι στη ζωή σου, που τους θεωρούσες δικούς σου και τους είχες δεδομένους για πάντα δίπλα σου, σαν τα θεμέλια ενός σπιτιού, θα σου ξεστομίσουν ένα τόσο προφανές ψέμα και με ελαφρά βήματα θα αποχωρήσουν από δίπλα σου είτε με τρόπο, είτε με εκρηκτικό φινάλε συνοδευόμενο από πυροτεχνήματα και εκρήξεις. Σαν δια μαγείας αυτό το ελάττωμα που ονομάζεται ψέμα μπορεί να διαφθείρει τον καθένα μας και να τον μετατρέψει σε ένα εγωκεντρικό άτομο που μοιάζει ελαφρώς με το άτομο που γνώριζες κάποτε.
Μια φράση λέει «τα ψέματα είναι πολλά, μα η αλήθεια μία». Μάθε να είσαι ειλικρινής και δε θα χάσεις. Στο τέλος θα μείνουν οι σωστοί άνθρωποι γύρω σου. Αυτοί που θα εκτιμήσουν την ειλικρίνεια και την ευθύτητά σου. Εξάλλου το ψέμα θέλει μνήμη και η αλήθεια θάρρος. Ακόμα και καλή μνήμη να είχα θα διάλεγα την αλήθεια, γιατί πάνω από όλα τα έχω καλά με τον εαυτό μου και αυτό μετράει πιο πολύ από οτιδήποτε.
Επιμέλεια Κειμένου Παναγιώτη Καπτζιλή: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Παναγιώτης Καπτζιλής
