Συμβαίνει σε κάθε παρέα, όσο μικρή ή μεγάλη κι αν είναι. Εκεί που έχετε κανονίσει βραδινή έξοδο ή κάποια μονοήμερη εκδρομή, πάντα θα υπάρχει αυτός ο ένας που θα το ακυρώσει την τελευταία στιγμή ή δε θα μπει καν στο κόπο να βγει από το σπίτι του το Σαββατόβραδο. Το συγκεκριμένο είδος ατόμου, γνωστό και ως «ο ξενέρωτος της παρέας», θα σε φτάσει πολλές φορές στα όριά σου ενώ θα προσπαθείς να τον πείσεις να εγκαταλείψει για λίγο τη ζεστασιά του σπιτιού του και να σας ακολουθήσει σε μία ακόμη κοινή εξόρμηση. Όμως τι γίνεται, όταν ο ξενέρωτος της παρέας είσαι εσύ;
Τα σημάδια για να το καταλάβεις πολλά. Αρχικά, σπάνια βγαίνεις από το σπίτι. Τι κι αν η παρέα σε κάνει χρυσό να βγεις έστω και για λίγο από τη σπηλιά σου, εσύ πάντα θα βρίσκεις μια πειστική δικαιολογία, γιατί όσο να πεις, τι να συγκριθεί με τη ζεστασιά του κρεβατιού σου; Έπειτα, είναι και αυτά τα τηλέφωνα που θα χτυπάνε ασταμάτητα Παρασκευή βράδυ και τα οποία φυσικά επανειλημμένα θα αγνοείς, γιατί πού να τρέχεις μες το βράδυ για πότο και ξεφάντωμα.
Το πιθανότερο βέβαια είναι πως και να τα εντοπίσεις αυτά δύσκολα θα τα παραδεχτείς. Αυτό όμως σε καμιά περίπτωση δεν εξαφανίζει το πρόβλημα. Το ότι εσύ αρνείσαι να το αποδεχτείς, δε σημαίνει πως φίλοι και γνωστοί δεν το εντοπίζουν. Και μπορεί στην αρχή να κάνουν τα στραβά μάτια και να σε παρακαλούν για να κανονίσετε το οτιδήποτε, αλλά κάποια στιγμή θα απηυδήσουν κι αυτοί. Και ξαφνικά δε θα είσαι πια εσύ το κέντρο της προσοχής. Οι προτάσεις για εξόδους θα περιοριστούν, ενώ το τηλέφωνό σου πλέον θα χτυπάει κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα.
Τι γίνεται λοιπόν, τώρα που ξαφνικά η μοναξιά σου φαίνεται υπερβολική και σε ενοχλεί που δεν παίρνει κανείς ούτε για έναν καφέ στο πόδι; Γιατί είναι και λιγάκι θέμα εγωισμού. Παραδέξου το! Δεν είναι μόνο ότι βαριέσαι να ετοιμαστείς για να βγεις το βράδυ ή το ότι δε θες να δεις κανέναν γιατί σε παράτησε ο/η γκόμενος/γκόμενα. Βαθιά σου και εσύ το ξέρεις ότι το γουστάρεις το παρακάλι.
Σ’αρέσει ρε παιδί μου όλη η παρέα να ασχολείται μαζί σου και να κανονίζει τα σχέδιά της με βάση το δικό σου πρόγραμμα. Και αν τελικά τους καταφέρεις να κάνουν και αυτό που θες ακόμη καλύτερα.
Γι’αυτό και σου τη σπάει, όταν ξαφνικά όλοι σε εγκαταλείπουν. Και τότε σαν από θαύμα μεταλλάσσεσαι. Και έρχεται η μέρα που από ξενέρωτος γίνεσαι εσύ ο πιο κοινωνικός και μένουν όλοι με το στόμα ανοιχτό. Και δωσ’ του οι έξοδοι και οι ετοιμασίες. Και το σπίτι σου πια σπάνια σε βλέπει, ενώ το τηλέφωνό σου παίρνει φωτιά.
Επομένως λοιπόν, όλοι εσείς οι ξενέρωτοι εκεί έξω προσοχή. Πιθανότατα διαβάζετε αυτό το άρθρο κουκουλωμένοι και ανήμποροι να εγκαταλείψετε τα σκεπάσματα του κρεβατιού σας. Σηκωθείτε όμως από εκεί, φορέστε ό,τι καλύτερο υπάρχει στη ντουλάπα σας, πάρτε τους κολλητούς σας και περάστε καλά. Η ζωή είναι μικρή για να μένετε μέσα. Δώστε της μια ευκαιρία και θα σας εκπλήξει ευχάριστα.
Επιμέλεια Κειμένου Δανάης Γιαννοπούλου: Σοφία Καλπαζίδου