Αν διαρκώς φοβάσαι ότι θα σε χωρίσει, ψάξου γιατί το νιώθεις

Όταν βρισκόμαστε μέσα σε μια σχέση τα πράγματα πάντα τείνουν να γίνονται πιο περίπλοκα. Κανένας φόβος μήπως χαλάσει η σχέση δε βοηθάει στην εξέλιξη αλλά αντιθέτως βοηθάει προς τη λήξη της, όμως εμείς επιμένουμε να μπερδεύουμε τη σκέψη μας και την έκβαση των πραγμάτων, γιατί πολύ απλά δεν εναποθέτουμε την εμπιστοσύνη μας στον άνθρωπό μας ούτε λίγο.

Αρχικά το γεγονός πως είσαι δεσμευμένος δε σημαίνει για κανένα λόγο πως είσαι φυλακισμένος. Το να σε ρωτά ο σύντροφός σου τι κάνεις και πού πας δε σημαίνει πως δίνεις αναφορά αλλά πως απλώς ενδιαφέρεται. Βέβαια, αν αυτό γίνεται σε φυσιολογικά πλαίσια. Η ζωή σου δεν αλλάζει, παρά μόνο κάποιες συνήθειές σου. Εξάλλου τώρα δεν είσαι μόνος σου αλλά με κάποιον άλλο άνθρωπο που καλό θα είναι να του δείχνεις το ενδιαφέρον σου. Διαφορετικά, γιατί δεν είσαι μόνος σου;

Για κανένα λόγο καμιά σχέση δε γίνεται από ανάγκη. Αν κάτι μας ενοχλεί στον άνθρωπό μας σε ποιον θα το επικοινωνήσουμε αν όχι στον ίδιο; Αν ζούμε με τον φόβο πως αν μιλήσουμε θα χαλάσει ο δεσμός μας τότε θα συσσωρεύονται διαρκώς πράγματα που μας ενοχλούν -χωρίς να ξέρουμε καν αν γίνεται κι από την άλλη πλευρά- και στο τέλος θα καταλήξουμε να ζούμε μια κατάσταση ασφυξίας στην οποία δε θα μπορούμε να εκφραζόμαστε ελεύθερα.

Ο άνθρωπος όταν νιώθει πως καταπιέζεται από καταστάσεις αντιδρά ανάλογα και με βάση τον χαρακτήρα του, αλλά αντιδρά. Συνήθως όταν φοβόμαστε να μη χάσουμε κάποιον δεν είμαστε ο εαυτός μας. Οι πράξεις, ακόμα και τα λόγια μας είναι επιτηδευμένα αφού πάντα πίσω από αυτά θα κρύβεται ο φόβος της απώλειας. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο σύντροφός μας είναι σαν κι εμάς. Ίσως να αισθάνεται την ανάγκη ν’ αμυνθεί, ή ίσως να αισθάνεται μπερδεμένος και πληγωμένος. Φοβάται, αμφιβάλλει, πανικοβάλλεται ακριβώς όπως εμείς.

Κι εμείς τι κάνουμε; Παίρνουμε ένα μικρό πρόβλημα και το μετατρέπουμε σε σωστό τέρας. Είναι φοβερό και τραγικό να ζει κανείς μ’ αυτό τον τρόπο, περιμένοντας πάντα από τη ζωή το χειρότερο. Ζώντας μ’ αυτόν το φόβο της εγκατάλειψης και ουσιαστικά της μοναξιάς είναι δύσκολο να διατηρηθεί μια σχέση, κι αν αυτό γίνει, σίγουρα θα είναι μια σχέση προβληματική που θα φθείρει τα μέλη της σε βάθος χρόνου. Η ανασφάλεια κι ο φόβος συχνά γίνονται φαύλος κύκλος. Το ίδιο το άτομο σαμποτάρει τη σχέση και την οδηγεί εκεί ακριβώς που φοβάται ότι θα καταλήξει, επιβεβαιώνοντας έτσι τη φοβία του. Θυμώνει με τον σύντροφό του και κατ’ επέκταση με τον εαυτό του, θυματοποιείται και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η φοβία ήταν βάσιμη και γι’ αυτό και επιβεβαιώθηκε.

Το θέμα είναι πως πρέπει να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε διαρκώς το χειρότερο και ν’ απολαύσουμε τη σχέση μας στο έπακρο. Αν διαπιστώσεις ότι συστηματικά επαναφέρεις στον νου σου το χειρότερο σενάριο, τότε χρειάζεται να σκεφτείς αν η φαντασία σου τα φταίει ή είσαι εντός πραγματικότητας. Γιατί, εδώ που τα λέμε, αν αυτή είναι όντως η καθημερινότητά σου, τότε ίσως το καλύτερο θα ήταν να χωρίσεις και να ηρεμήσεις. Αν όμως το μυαλό σου σού παίζει παιχνίδια, δε φταίει ο άνθρωπός σου να πληρώνει τα σπασμένα διαρκώς.