Ένας ακόμη έρωτας στη λίστα

Απωθημένο, μια λέξη που ηχεί διαφορετικά στον καθένα από ‘μας. Νομίζω πως όλοι, ή τουλάχιστον οι περισσότεροι, ελπίζουμε πως κάποτε θα δαμάσουμε όλα αυτά που μας τρώνε, έχοντας ίσως στο μυαλό μας τη φράση πως ό,τι είναι μοιραία δικό μας επιστρέφει σ’ εμάς.

Πολλές φορές οι άνθρωποι δειλιάζουμε στην ιδέα του έρωτα νιώθοντας το φόβο της απόρριψης. Όμως, στην ουσία ξέρουμε πως αυτός ο φόβος της απόρριψης και της δειλίας στον έρωτα τροφοδοτείται από τον απέραντο εγωισμό μας που φέρουμε σχεδόν από την εμβρυϊκή ηλικία. Σκέψου το λίγο.

Εντάξει, ίσως να μην είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα στις μέρες μας. Αλλά ποιος μπορεί να απαντήσει με σιγουριά; Όπως και να έχει, στις περισσότερες περιπτώσεις το πράγμα έχει ως εξής. Αρχικά γνωρίζουμε κάποιον που μας ελκύει εμφανισιακά κι ας έχουμε τις αμφιβολίες μας για το υπόλοιπο πακέτο. Στη συνέχεια πέφτουμε στον αγώνα γνωριμίας καθώς κι εντυπωσιασμού -παίζοντάς το πάντα κουλ φυσικά- κυρίως μέσω κάποιου κοινωνικού ιστοχώρου. Ενώ όλα πηγαίνουν παραπάνω από καλά κι αρχίζεις να αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν να μοιάζουμε τόσο ή πόσο τέλειος χαρακτήρας είναι, διχάζεσαι και προβληματίζεσαι αν αξίζεις μια τέτοια συμπεριφορά.

Μέχρι εδώ όλα ακούγονται ήρεμα, διότι είναι η φάση πριν την καταιγίδα. Αρχίζουν να βγαίνουν σιγά-σιγά διάφορα ελαττώματα στη φόρα. Ας μην είμαστε και παρανοϊκοί, όλοι έχουμε ελαττώματα. Τι γίνεται, όμως, όταν είναι μεγάλα; Τι γίνεται όταν υπάρχει ήδη ένα άλλο πρόσωπο στη ζωή του ανθρώπου που άρχισες να τρέφεις αισθήματα; Ναι, παθαίνεις δύο μπορεί και τρία εγκεφαλικά μέχρι να συνειδητοποιήσεις πως το άτομο που νόμιζες ότι είναι το άλλο σου μισό, είναι τελικά και κάποιου άλλου. Στην αρχή νιώθεις λύπη και μια τεράστια απογοήτευση. Μα στην συνέχεια, τα συναισθήματα αυτά μετατρέπονται σε θυμό, με τον εγωισμό σου να θίγεται απίστευτα πολύ.

Αποφασίζεις, λοιπόν, να αφήσεις αυτόν τον άνθρωπο στο παρελθόν. Τα αφήνεις όλα πίσω, μια νέα αρχή ξεκινά, χαιρόμαστε τώρα. Μα για στάσου, τον ξενοδόχο τον ρώτησες; Ο άλλος πώς αντιδρά σ ‘αυτή σου την απόφαση; Τι κάνεις, πώς φέρεσαι όταν εμφανίζεται ξαφνικά στη ζωή σου, ξανά και ξανά, διεκδικώντας μια θέση σε αυτή; Τι γίνεται όταν κι εσύ αρχίσεις να ψάχνεις αφορμές για να μιλάτε;

Ορίστε τι γίνεται. Στην προσπάθειά σας να ικανοποιήσετε κι οι δύο τους εγωισμούς σας, ο ένας βλάπτει τον άλλο, αφού κανένας δεν παραδέχεται τα πραγματικά του συναισθήματα. Έτσι είναι σαν να δημιουργείται μια σχέση εξάρτησης μεταξύ σας, λες και ο ένας γίνεται το ναρκωτικό του άλλου. Κι εκεί που ξεπερνάς την προδοσία και υποκύπτεις σ ‘αυτή την παράδοξη σχέση, τι μένει πίσω όταν ο άλλος, τελικά, εξαφανίζεται; Η ψυχή σου κομματιασμένη, αυτό μένει. Νιώθεις το απόλυτο κενό. Ο εγωισμός πνίγει την ψυχή σου. Μα φέρεσαι όσο πιο ψύχραιμα γίνεται ακόμα κι αν χρειαστεί να μείνετε δυο καλοί φίλοι.

Και έτσι βάζουμε ακόμα ένα απωθημένο στη συλλογή μας.  Ωραία είναι η ιστορία από αυτήν την πλευρά. Πώς είναι, όμως, η άλλη όψη του νομίσματος; Ακούσαμε την πλευρά της κοκκινοσκουφίτσας, μα την πλευρά του Λύκου θα την ακούσουμε ποτέ; Πλάκα θα είχε η εναλλαγή του ρόλου του κακού στην ίδια ιστορία. Εξάλλου όλες οι ιστορίες έχουν τον κακό τους, η δική μας δε θα είχε;