Μετά από καιρό κάθε ανθρώπινη σχέση φθείρεται. Η δύναμη της ρουτίνας δείχνει τα δόντια της ακόμα και στο πιο ερωτευμένο ζευγάρι. Κάποιες φορές αναγκαστικά κάνουμε συγκρίσεις με τα ζευγάρια που υπάρχουν γύρω μας και πιο συχνά με τα ζευγάρια που είναι φίλοι μας και τους ζούμε από κοντά. Αυτό γιατί όταν τα προβληματάκια αρχίζουν και μας χτυπούν την πόρτα, είναι σχεδόν αυτόματο το μυαλό για να αναγνωρίσει ως προβλήματα, να τα συγκρίνει με κάποιον που δεν τα έχει.

Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως. Όταν ένα ζευγάρι αποφασίσει να συγκατοικήσει οι ευθύνες δε λιγοστεύουν αλλά αυξάνονται και μοιράζονται αναλόγως. Μέσα σ’ αυτές όλες τις διευθετήσεις που προκύπτουν δεν απουσιάζουν και οι τσακωμοί, δεν είναι πάντα όλα ρόδινα. Στην αρχή μπορεί να φαντάζουν όλα αψεγάδιαστα, όμως όσο περνάει ο καιρός τόσο δυσκολεύουν τα πράγματα.

Αντίθετα όταν είσαι θεατής και βλέπεις κάποιο ζευγάρι από την άλλη πλευρά, πολλές φορές αγνοείς τα προβλήματα και βλέπεις μόνο τα καλά. Αναρωτιόμαστε, ακολούθως, αν εμείς κάνουμε κάτι λάθος και υπάρχουν τόσα προβλήματα στη δική μας σχέση. Η αλήθεια είναι πως όλα τα ζευγάρια έχουν τα θεματάκια τους και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ακριβώς ποια είναι διότι όταν κλείνει μια πόρτα ενός σπιτιού κλείνει εντός της και όλα τα έσω του ζευγαριού.

Το μυστικό δε βρίσκεται στο να συγκρίνουμε τη σχέση μας με άλλες αλλά το να τη βελτιώνουμε συνεχώς. Μπορεί να νιώθουμε θυμό, απογοήτευση ή απόγνωση αλλά το μυστικό κρύβεται στην αυτοαξιολόγηση και στην προσπάθεια. Μπορεί το ζευγάρι φίλων μας που τρελαίνουμε τους συντρόφους μας πως περνάνε καλύτερα από εμάς και είναι φοβερό τιμ να έχει περάσει και χειρότερα αλλά να προσπάθησαν πολύ για να έχουν αυτό το αποτέλεσμα. Από την άλλη ακόμα κι έτσι να είναι, γιατί να μας αφορά τόσο πολύ μια σύγκριση;

Αν το σκεφτούμε είναι στ’ αλήθεια πολύ αφελές που καθόμαστε και συγκρίνουμε. Αυτό γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, πόσο μάλλον ως σύντροφος εντός μιας σχέσης. Δεν μπορούμε να έχουμε το ίδιο κριτήριο, επειδή είναι φίλοι μας, το πώς είναι οι δύο τους μέσα στη σχέση. Αν ήταν έτσι τα πράγματα όλοι θα ερωτευόμασταν όλους, πράγμα αδύνατον.

Χρήσιμο λοιπόν να μη συγκρίνουμε τα ελαττώματα που έχει ο καθένας με αυτά της σχέσης μας, αλλά να θυμηθούμε όλα τα θετικά που μας τράβηξαν και μας έκαναν να ερωτευτούμε τον άνθρωπο αυτό. Όπως ο καθένας μας έχει τα δικά του ελαττώματα έχει και τα δικά του προτερήματα. Αλλιώς θα ήσουν με το φίλο σου όχι με τον άνθρωπο αυτό.

Το μυστικό στο να πετύχει ένα ζευγάρι είναι οι αμοιβαία εμπιστοσύνη. Ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά μπορούμε να βρούμε τρόπους να ανανεώσουμε τη σχέση μας, ή στην τελική να την τελειώσουμε αν οι διαφορές μας είναι πια τόσο αγεφύρωτες. Ο σύντροφός μας αποτελεί και συνεργάτη μας, που είναι κοντά μας και στα εύκολα και στα δύσκολα. Αν μπορούσαμε να παρατηρήσουμε σωστά την πραγματικότητα σχεδόν κάθε σχέσης, μέσα από στοργικές αισθηματικές στιγμές που αποτυπώνουν την αλήθεια και συζητήσεις δούμε ότι όντως κάθε έρωτας έχει τη δική του μοναδική μελωδία.

Χρειάζεται να είμαστε πιο δίκαιοι με τον εαυτό μας και τους αγαπημένους μας και να δημιουργήσουμε χώρο στο μυαλό μας, δεδομένης της αποστασιοποίησής μας από τις σχέσεις των άλλων. Να θυμόμαστε ότι δεν ξέρουμε όλες τις λεπτομέρειες. Μας λείπουν στοιχεία. Οφείλουμε στον εαυτό μας να αποκτήσει μια πιο εμπλουτισμένη εικόνα της αγάπης από αυτή που έχουμε διαμορφώσει. Αυτό δεν είναι παράλογο, απλά πρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα την πραγματική φύση της σύγκρισης που κάνουμε και να σταματήσουμε να την πράττουμε αφού οδηγεί σε αδιέξοδο. Ας κοιτάξουμε μέσα μας και δίπλα μας, όχι απέναντί μας.

 

Συντάκτης: Μαρία Ιωάννου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου