Πόσες ήταν οι φορές που πέσαμε σε διαμάχη με την καρδιά και τη λογική μας; Ήταν ενδεχομένως σαν να πέφταμε σε τοίχο. Είναι δύσκολο να αποφασίσεις και να διαλέξεις τη θέση που θα πάρεις ανάμεσα στις δύο.
Αν αφήσουμε να υπερισχύσει η λογική, δεν εγγυόμαστε στον εαυτό μας πως θα ευτυχίσουμε, επειδή κλείσαμε το διακόπτη των συναισθημάτων. Δεν αφήνουμε τον έρωτα να μας συγκινήσει και όση αγάπη και να λάβουμε από τους γύρω μας, από τους φίλους μας, όσο και να τους αγαπάμε κι εμείς, το κενό θα μένει εκεί πέρα.
Και πόσες ήταν οι φορές που είχαμε το δίλημμα, με το κινητό στο χέρι, «Να στείλω ή να μη στείλω; Να δείξω ότι αγνοώ παντελώς αυτή την ύπαρξη ή να δείξω το ενδιαφέρον μου;». Εκεί, άλλοτε δυσκολευόμαστε και το αφήνουμε, μα συνήθως υποκύπτουμε μετά από πολύωρη συζήτηση με τον εαυτό μας, ακόμα και μετά από τις αμέτρητες συμβουλές που δεχτήκαμε από φίλους, γιατί απλά κάναμε αυτό που επιθυμεί η καρδιά μας.
Ένα τόσο κοινωνικό oν όσο ο άνθρωπος, δεν είναι για να πορεύεται μόνο του στη ζωή. Πολλές φορές ψάχνουμε να κάνουμε και σχέσεις από ανάγκη, απλώς για να καλύψουμε ενδεχομένως το κενό της μοναξιάς, αδιαφορώντας καμιά φορά, άθελά μας πολλές φορές, για τα συναισθήματα αυτού που βρίσκεται απέναντί μας. Όταν αγαπάμε πραγματικά κάποιον, δεν τον πληγώνουμε, ούτε εκμεταλλευόμαστε ό,τι νιώθει για εμάς, μα προσπαθούμε να τον κάνουμε ευτυχισμένο.
Πόσο μεγάλη λέξη η ευτυχία. Μπορείς να τη βρεις και στις πιο μικρές καθημερινές στιγμές κι είναι ίσως αυτές που θα μένουν να τις θυμόμαστε. Είναι δύσκολο όμως να την κρατήσεις. Καμιά φορά, δεν είμαστε σίγουροι για το πόσο χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι είμαστε με κάποιον. Το διαπιστώνουμε όταν είναι πια αργά, με την απουσία του. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να είμαστε προετοιμασμένοι για το οτιδήποτε. Συμβαίνουν κι αυτά καλώς ή κακώς.
Το καλύτερο όμως που έχουμε να κάνουμε είναι να το ζήσουμε. Στείλτε εκείνο το μήνυμα και πείτε τι νιώθετε. Να είστε ειλικρινείς. Μην πείτε αργότερα πως ήσασταν μεθυσμένοι και δεν το εννοούσατε, δεν υπάρχει λόγος. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην κάνουμε αυτά που επιθυμούμε. Στείλτε ένα σε θέλω, σε χρειάζομαι κάτι που να θέλατε να μάθετε και μη σταθείτε στα τυπικά «Τι κάνεις;». Αν θέλετε κάποιον, δείξτε το.
Μπορεί ο καθένας μας να έχει διαφορετικά όνειρα και προσδοκίες, αλλά ένα κοινό που ίσως έχουμε είναι η ανάγκη να αγαπήσουμε και ν’ αγαπηθούμε. Πρώτα απ’ όλους όμως, τον εαυτό μας. Αγάπησε εσένα και μ’ αυτό τον τρόπο θα είσαι ικανός να αγαπήσεις του πάντες.
Κι όσοι σκέφτεστε ότι δε θέλετε να ρίξετε τον εγωισμό σας να στείλετε ένα μήνυμα, ή να εκφράσετε ό,τι νιώθετε, δεν έχετε να χάσετε τίποτα αν το κάνετε. Κι αν σας απορρίψουν, τουλάχιστον προσπαθήσατε. Μην φοβηθείτε ούτε την απόρριψη, ούτε να εκφραστείτε και σε καμία περίπτωση μην ντραπείτε για κάτι τέτοιο. Όσο για εσάς που το τολμάτε, σας αξίζει κι ένα μπράβο για το θάρρος, ακόμα και για το θράσος σας να διεκδικείτε με πείσμα ό,τι θέλετε. Αν αγαπάτε, κάντε το δυνατά γιατί χωρίς αγάπη χανόμαστε.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου