«Αν είσαι ο πιο έξυπνος μέσα σε ένα δωμάτιο, τότε βρίσκεσαι σε λάθος δωμάτιο». Μία φράση που κρύβει μια μεγάλη αλήθεια αλλά και μια ίσως ακόμη μεγαλύτερη παγίδα. Πριν ξεκινήσουμε οποιαδήποτε περαιτέρω ανάλυση, καλό θα ήταν να τονίσουμε ότι η αυτογνωσία κι η πραγματική εικόνα του τι είναι ο καθένας μας θα μας βοηθήσει στην αποφυγή πολλών παρεξηγήσεων σχετικά με την έννοια του έξυπνου που χρησιμοποιείται παραπάνω.

Σκοπός της ζωής μας, πέρα απ’ τους υποκειμενικούς στόχους που έχει ο καθένας μας για τον εαυτό του, πρέπει να είναι η εξέλιξή μας. Μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία έρχεται η ανάπτυξη. Η βελτίωση σε διάφορους τομείς της ζωή μας και της καθημερινότητάς μας, με πολύ πιο σημαντική την ωριμότητα που προκύπτει με το πέρασμα των χρόνων, είναι αυτή που μας κάνει να γινόμαστε καλύτεροι.

Εξελισσόμαστε διαρκώς (κι έτσι οφείλουμε) μέσα απ’ τις εμπειρίες και τα βιώματα που ζούμε, τις δραστηριότητες που επιλέγουμε, τις αλλαγές που κάνουμε συνειδητά κι εκείνες που απλά συμβαίνουν. Η παιδεία, η μόρφωση κι οι αξίες που κουβαλάμε απ’ την οικογένειά μας, παίζουν σπουδαίο ρόλο σε μια τέτοιου είδους διαδικασία. Κυρίως στην ενήλικη ζωή μας, όμως, σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι συναναστροφές μας κι οι επιλογές μας.

Αν μένεις στάσιμος σε κάποιον απ’ τους βασικούς τομείς της ζωής σου, τότε μάλλον κάτι δε σε αφήνει να πας ένα βήμα παραπέρα. Οι ανασφάλειες, η πιθανή απόρριψη, ο φόβος της αποτυχίας και διάφορα άλλα αρνητικά φορτία που κουβαλάει ο καθένας από μας είναι η βασική τροχοπέδη σε όλη αυτήν την υπέροχη αλλά επίπονη διαδικασία της εξέλιξης.

Παραφράζοντας λίγο την αρχική φράση, μπορούμε να οδηγηθούμε στο «αν είσαι ο καλύτερος σε ένα δωμάτιο, σήκω και φύγε από αυτό το δωμάτιο». Δεν έχει να σου προσφέρει κάτι παραπάνω το μέρος που βρίσκεσαι και δυστυχώς αν σκοπός σου είναι να σε επαινούν ή να σε θαυμάζουν συνεχώς για τις εμπειρίες σου ή για τις γνώσεις σου, τότε μάλλον δε φταίει το δωμάτιο. Έχεις κάποια βασικά θεματάκια που πρέπει ο ίδιος να λύσεις για να μπορέσεις να γίνεις καλύτερος. Ψάξε να βρεις ανθρώπους που η συναναστροφή μαζί τους σου μαθαίνει πράγματα, σου διευρύνει τους ορίζοντες και βάζει το μυαλό σου σε μια διαδικασία αμφισβήτησης και διαφορετικής σκέψης.

Η παγίδα που μπορεί να κρύβει είναι ότι δυστυχώς όπου εμπλέκεται το συναίσθημα, η αντικειμενική κρίση για να ξεχωρίσεις αν βρίσκεσαι στο σωστό ή στο λάθος δωμάτιο, πάει περίπατο. Επίσης, αν προσπαθήσεις να βάλεις σε εικονικά δωμάτια τις βασικές σχέσεις της ζωής σου –φιλικές, οικογενειακές, επαγγελματικές– ίσως απογοητευτείς. Κι εκεί είναι το σημείο που πρέπει να ξεχωρίσεις το ρόλο που παίζουν οι σημαντικοί άλλοι στη ζωή σου.

Όλοι οι άνθρωποι, ανεξαιρέτως, έχουν κάτι να σου δώσουν, από εμπειρίες μέχρι αντίθετο τρόπο σκέψης κι αντίληψης των πραγμάτων. Όλοι μεγαλώσαμε διαφορετικά, είμαστε διαφορετικοί κι ο σεβασμός σε αυτήν τη γοητευτική διαφορετικότητα αντίληψης είναι μια θεμελιώδης αρχή που πρέπει να διέπει το σύνολο της κοινωνίας και την ατομική συνείδηση του καθενός ξεχωριστά. Δεν είναι σκοπός μας να κρίνουμε τους άλλους, αλλά να γίνουμε οι ίδιοι καλύτεροι για εμάς, συγκρίνοντας ερεθίσματα κι απόψεις.

Για αυτό, κρίνοντας μόνος σου τι είναι καλό για σένα και τι ψάχνεις ανάλογα με τη φάση που περνάς στη ζωή σου, έχεις και τη δυνατότητα να επιλέξεις. Η ζωή μας είναι το σύνολο των επιλογών μας. Έχοντας ως βασικές αρχές –να διέπουν πρώτα τη σχέση σου με τον εαυτό σου κι ύστερα αυτές που δημιουργείς με τους άλλους– την αγάπη, την ειλικρίνεια και το σεβασμό. Λοιπόν, πόσες φορές επέλεξες το σωστό δωμάτιο;

 

Συντάκτης: Λίνα Καράτση
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη