Η μαγειρική είναι σαν το σεξ∙ θέλει φαντασία

Μαγειρική. Είτε είμαστε άπειροι εντελώς είτε είμαστε master chef, κυκλοφορούν άπειρα βιβλία, συνταγές στο internet, εκπομπές μαγειρικής που έχουμε στη διάθεσή μας για να φτιάξουμε οποιοδήποτε απλό ή περίπλοκο πιάτο μας ενδιαφέρει. Υλικά, τρόπος εκτέλεσης, χρόνος ψησίματος, συμβουλές∙ οδηγίες χρήσης με λίγα λόγια για να μας οδηγήσουν στο πολυπόθητο αποτέλεσμα. Με αυτή τη λογική θα έπρεπε αν βάλουμε δέκα διαφορετικούς ανθρώπους να εκτελέσουν μία συνταγή, ακόμα και την πιο απλή, να πάρουμε το ίδιο γευστικό αποτέλεσμα. Σωστά;

Όχι μόνο δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα αυτό το σενάριο, αλλά ακόμα και τον ίδιο άνθρωπο να βάλουμε να μας φτιάξει την ίδια συνταγή δέκα φορές πάλι το αποτέλεσμα θα διαφέρει. Αυτό συμβαίνει γιατί καταρχάς η πρώτη ύλη από μόνη της μπορεί να έχει κάποιες διαφορές (στη γεύση, την υφή) όποια κι αν είναι αυτή, από αβγά, γάλα, κάποια φρούτα ή λαχανικά ίσως. Στη συνέχεια, μπορεί κάποιος να ξεχάσει κάποιο υλικό ή να προσθέσει κάποιο δικό του, που η εμπειρία του ή η φαντασία του μπορεί να απογειώσει τη συνταγή ή να υπάρχουν παραλλαγές στον τρόπο μαγειρέματος που να δημιουργούν μια τελείως αλλιώτικη γεύση ακόμα κι αν φαινομενικά είναι όλα ίδια, όπως η διαφορά που δημιουργεί στη γεύση αν κάτι είναι τηγανητό ή αν είναι μαγειρεμένο στο φούρνο, ας πούμε.

Αυτό σημαίνει ότι η μαγειρική δε μαθαίνεται. Είναι ταλέντο. Δε θέλει οδηγίες χρήσης και συμβουλές, αλλά τον κατάλληλο συνδυασμό γεύσεων και φαντασία. Αυτό συμβαίνει και στο σεξ. Φαινομενικά κι εκεί παίρνοντας δύο παρτενέρ ­–την πρώτη ύλη της συνταγής– και δίνοντας τις κατάλληλες οδηγίες χρήσης για το πώς να καταλήξουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, θα έπρεπε κάθε προσπάθειά μας να ‘ναι επιτυχημένη. Πόσες φορές όμως έχουμε δοκιμάσει την ίδια γεύση ή πόσες φορές είχαμε το ίδιο αποτέλεσμα απ’ τον ίδιο παρτενέρ; Καμία.

Κι αυτή είναι η μαγεία του μοναδικού. Κάθε άνθρωπος είναι ιδιαίτερος, ξεχωριστός κι όχι μόνο αντιλαμβάνεται διαφορετικά τα εξωτερικά ερεθίσματα που λαμβάνει, αλλά μπορεί να τα αποδώσει και διαφορετικά σε έναν άλλον άνθρωπο. Κι αυτός είναι κι ο λόγος που δε μας ελκύουν όλοι και δεν ταιριάζουμε και με όλους. Θα ήταν πολύ βαρετό κι άνοστο να ταιριάζαμε. Γιατί τότε δε θα μπορούσαμε να μιλάμε για τη μαγεία της χημείας δύο ανθρώπων, δε θα μπορούσαμε να έχουμε αναμνήσεις άλλων ανθρώπων στη ζωή μας, αφού όλοι θα μας προσέφεραν το ίδιο.

Το σεξ, λοιπόν, δε θέλει ούτε οδηγίες χρήσης ούτε κανόνες. Το σεξ υπακούει μόνο σε ένα νόμο, αυτόν της έλξης. Αν σε ελκύει ένα άτομο θα το καταλάβεις. Απ’ τη μυρωδιά, απ’ την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που θα υπάρχει στο χώρο, απ’ τα βλέμματα που θα προμηνύουν τι θα μπορούσε να συμβεί αν ήσασταν οι δυο σας σε ένα χώρο μόνοι σας εκείνη τη στιγμή.

Γιατί η χημεία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους θα είναι πάντα ο πιο κατάλληλος και νόστιμος συνδυασμός γεύσεων κι η φαντασία ο πιο αποτελεσματικός τρόπος εκτέλεσης για να απογειωθεί η συνταγή που φτιάχνουν αυτοί οι δύο. Κι εύχομαι σε όλους μας να τύχει κάτι αντίστοιχο, έτσι ώστε την επόμενη φορά στην ερώτηση «ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;» πριν απαντήσουμε να κοκκινίζουμε λίγο, όχι από ντροπή αλλά από έξαψη.