Υπομονή. Υπομονή είναι η ψυχική δύναμη με την οποία ανέχεται κάνεις κάτι χωρίς να δυσανασχετεί ή να βιάζεται υπερβολικά ή αλλιώς η κατάσταση και το αποτέλεσμα του «υπομένω» ή η ανεκτικότητα, η ανοχή, η αντοχή. Προέρχεται από το ρήμα «υπομένω» που σημαίνει μένω πίσω, καρτερώ.
Η υπομονή είναι ένα χαρακτηριστικό που συνήθως παρατηρούμε όσο μεγαλώνουμε στον εαυτό μας, σε αντίθεση με το πείσμα και την επιμονή που είναι στοιχεία νεανικά. Είναι όμως τελικά η υπομονή αρετή; Ή μήπως είναι μια ανάγκη του ανθρώπου για να μπορέσει να δημιουργήσει τις συνθήκες που θα τον βοηθήσουν να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που έρχονται στη ζωή του και να παίρνει δύναμη και κουράγιο στο όνομα μιας αρετής;
Υπομονή δε σημαίνει μοιρολατρεία, αλλά ανεπηρέαστη από συναισθηματικές φορτίσεις και έμμονες αξιολόγηση των καταστάσεων και των προσώπων που συμβαίνουν στη ζωή μας. Υπομονή δε σημαίνει «δε θέλω, δεν προσπαθώ, απλώς περιμένω και δέχομαι ό,τι έρθει στη ζωή μου», αλλά «ξεκαθαρίζω τους στόχους και τις επιθυμίες μου και αγωνίζομαι μόνο για όσα θα με φέρουν πιο κοντά σε αυτούς, επιλέγοντας να μη σπαταλήσω την ενέργειά μου σε όσα δε με καλύπτουν ή με απομακρύνουν από όσα ονειρεύομαι». Η υπομονή επίσης δε φτιάχτηκε για παιδεύει.
Η υπομονή είναι εσωτερική δύναμη. Είναι ικανότητα που απαιτεί κόπο και χρόνο να ξοδέψεις με τον εαυτό σου για να τον γνωρίσεις καλύτερα και να επενδύσεις σε αυτόν και σε όσα έχουν ουσία για αυτόν. Η υπομονή όταν δεν παρερμηνεύεται και δε συγχέεται με έννοιες που μέσα τους κρύβουν την προσβολή ή την εκμετάλλευση είναι δώρο. Δώρο εσωτερικό που απολαμβάνει όχι μόνο αυτός που κάνει υπομονή αλλά και οι αποδέκτες αυτής της κατάστασης.
Η υπομονή μπορεί να σε οδηγήσει να μάθεις για τον εαυτό σου πράγματα που και ο ίδιος δεν ήξερες ότι κουβαλάς ως αποσκευές μέσα σου. Να σε κάνει καλύτερο, πιο δυνατό, πιο ώριμο και γεμάτο θετικά συναισθήματα για τη ζωή σου και για όσα συμβαίνουν γύρω σου, στην καθημερινότητά σου. Να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις από τις πιο ανούσιες μέχρι τις πιο σοβαρές δυσκολίες που μπορεί να βρεθούν στο δρόμο σου.
Όπως όλες οι λέξεις όμως στην τελική, έτσι και η υπομονή είναι απλώς μια λέξη. Μια λέξη που το αν θα έχει θετική ή αρνητική χροιά ή σημασία, αν θα σε ωφελήσει ή θα σου δημιουργήσει ακόμη ένα πρόβλημα, είναι ξεκάθαρα στο δικό σου χέρι. Εσύ έχεις τη δύναμη και την ευκαιρία να εκμαιεύσεις μόνο τα θετικά από τη διαδικασία της υπομονής είτε απέναντι σε μια κατάσταση είτε απέναντι σε ένα πρόσωπο. Ακόμα και την πιο θετική έννοια ή κατάσταση αν εσύ την παραφράζεις ή αν δεν μπορείς να την αποδεχτείς, πάλι χάνει κάθε νόημα και ουσία. Γιατί για το νόημα και τις ερμηνείες που θα δώσεις σε όσα σου συμβαίνουν είσαι ο μοναδικός υπαίτιος.
Και γιατί στο τέλος της ημέρας αρετή δεν είναι μόνο η υπομονή ή η ευγνωμοσύνη ή ο σεβασμός. Αρετή είναι ό,τι κάνεις και σε πάει ένα βήμα παραπέρα. Ό,τι προσφέρεις και εκτός από σένα εξελίσσει και έναν άλλον άνθρωπο. Ό,τι βιώνεις και σε φέρνει πιο κοντά στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.