Σχέση. Πολλοί την αναζητούν, άλλοι την αποφεύγουν, αρκετοί δεν ξέρουν τι είναι και πώς πρέπει να συμπεριφέρονται μέσα σ’ αυτήν. Η σχέση, ουσιαστικά, είναι μια κοινωνική σύμβαση που συνάπτουν δύο άνθρωποι, οι οποίοι αποφασίζουν ότι πληρούνται τα κριτήρια κι από τις δυο μεριές για να είναι μαζί. Τα κριτήρια αυτά είναι προσωπικά κι αυστηρά υποκειμενικά.
Γνωρίζεις έναν άνθρωπο που σ’ ενθουσιάζει, περνάτε φανταστικά μαζί, φλερτάρετε αδιαλείπτως κι αφιερώνετε ο ένας στον άλλον το πιο πολύτιμο αγαθό σας, τον χρόνο σας. Βγαίνετε έξω, τα βρίσκετε κρεβατικά, κοιμάστε μαζί κι ακόμα και τις ώρες που δεν είστε μαζί η επικοινωνία σας είναι στα καλύτερά της. «Έχεις σχέση;», σε ρωτάει ο κολλητός και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις απάντηση σ’ αυτό. Το θέμα λοιπόν εδώ δεν είναι το τι θα απαντήσεις αλλά το γιατί δεν έχεις απάντηση.
Όλες οι κινήσεις, όλα τα μηνύματα που περνάει η μη λεκτική σας επικοινωνία είναι ξεκάθαρα. Μπορείς να καταλάβεις πότε ένας άνθρωπος είναι εκεί και τι θέλει από σένα. Υπάρχει άρα λόγος να μπεις στη διαδικασία να συζητήσεις κάτι παραπάνω; Η απάντηση είναι «ναι». Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν υπάρχουν αυτονόητα. Υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται ένα είδος προφορικού «συμβολαίου» για να εξασφαλίσεις την ομαλή λειτουργία και την ηρεμία μέσα στη σχέση. Ίσως υπάρχουν άνθρωποι που δεν μεταφράζουν κινήσεις και συμπεριφορές με τον ίδιο τρόπο με κάποιον άλλον, γιατί τα βιώματα του καθενός και οι εμπειρίες που κουβαλάει είναι διαφορετικές.
Ο ορισμός της σχέσης επίσης είναι διαφορετικός για κάθε άτομο. Ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο σκέψης, τα δικά του προσωπικά όρια, θέλω κι ανάγκες. Τη σχέση δεν την ορίζει η διάρκεια ή η ένταση. Τη σχέση την ορίζει ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη στον άνθρωπο με τον οποίο αποφάσισες να δεσμευτείς. Γι’ αυτό και χρειάζεται, όσο δύσκολο και να φαντάζει, να συζητήσεις με τον άνθρωπό σου κάτι τέτοιο. Γιατί είστε δυο διαφορετικοί άνθρωποι που πρέπει να ορίσετε, τόσο τα προσωπικά, όσο και τα κοινά σας όρια.
Όσο και να θέλεις τον άλλον, ό, τι τρέλες κι αν είσαι διατεθειμένος να κάνεις γι’ αυτόν, ακόμα κι αν περνάτε όλον τον ελεύθερό σας χρόνο μαζί, αν δεν έχετε προδιαγράψει μια κοινή πορεία θα είναι χαμένος χρόνος. Η σχέση δεν είναι το ξεγύμνωμα των κορμιών αλλά των ψυχών. Και σίγουρα δεν είναι ένα πάρτι με δυνατές μουσικές, γέλια και καλές στιγμές μόνο. Είναι δυο δυνατά «θέλω» που βάζουν στην άκρη το «εγώ» τους κι αυτό θέλει δουλειά και πολλή διάθεση να δώσεις και να τσαλακωθείς. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι την αποφεύγουν.
Όταν βρεις τον άνθρωπο που θα περνάς καλά, θα θέλεις να γίνεσαι κάθε μέρα καλύτερος, πρώτα για σένα και μετά γι’ αυτόν και θα θέλεις να μοιράζεσαι όσα μέχρι τώρα κρατούσες εγωιστικά μόνο για σένα. Τότε θα καταλάβεις τη διαφορά που έχει μια ουσιαστική σχέση , με ό, τι άλλο φάνταζε ως σχέση μέχρι τώρα για σένα. Και τότε σίγουρα δε θα χρειαστεί ν’ απαντήσεις σε καμία ερώτηση γιατί δε θα αφήνετε τα περιθώρια σε κάποιον να απορεί για το τι συμβαίνει μεταξύ σας.
«Γιατί ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει.»
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου