Ενέργεια. Η μόνη, ουσιαστικά, άφθαρτη και ανεξάντλητη πηγή από όπου κάθε τι στον κόσμο αντλεί δύναμη και ύπαρξη. Όλα στη ζωή βασίζονται στην ενέργεια. Είτε είσαι αποδέκτης είτε είσαι πομπός. Την αντλείς ή τη διοχετεύεις. Την αισθάνεσαι στο χώρο ή την προκαλείς.
Η ενέργεια ως έννοια, μπορεί υποκειμενικά, να διαιρεθεί σε αρνητική και θετική, εκτός των άλλων. Λέω υποκειμενικά, γιατί αυτήν την υπόσταση, πέραν της αντικειμενικής έννοιας των λέξεων, έχουν το θετικό και το αρνητικό. Ό,τι είναι θετικό για κάποιον, δεν είναι απαραίτητα θετικό για κάποιον άλλον και πάει λέγοντας.
Κάθε άνθρωπος έχει τη δίκη του, εξατομικευμένη υλική του υπόσταση. Η ύλη είναι ενέργεια. Άπειρα μικροσωματίδια αλληλεπιδρούν μεταξύ τους συνεχώς και αδιαλείπτως για να δημιουργήσουν τις μορφές των εικόνων που αντιλαμβανόμαστε στην καθημερινότητά μας. Πρωτόνια, νετρόνια, ηλεκτρόνια, δημιουργούν τα άτομα τα οποία ευθύνονται για κάθε μια από αυτές τις εικόνες.
Κάπως έτσι, και πολύ χονδρικά, καταλαβαίνεις ότι είσαι κινητή «βόμβα» ενέργειας. Φορτίζεσαι και αποφορτίζεσαι ανάλογα με το τι κάνεις το κάθε δευτερόλεπτο της ζωής σου, με ποια άτομα συναναστρέφεσαι, τις επιλογές που κάνεις και τις σκέψεις που πραγματοποιείς, είτε είναι απλές είτε πολύπλοκες, κάθε στιγμή. Είσαι πομπός και αποδέκτης της δίκης σου καθώς και εκατομμυρίων άλλων ενεργειών την ίδια στιγμή. Ακούγεται σκληρή και επίπονη διαδικασία και κάπως έτσι πρέπει και να είναι.
Αυτό που είσαι σήμερα, εξωτερικά και εσωτερικά, είναι κάποιες διαδοχικές αλληλουχίες απειροελάχιστων κινήσεων και αλληλεπιδράσεων των σωματιδίων σου. Υπεύθυνοι για αυτές πολλοί παράγοντες, με πιο βασικό έναν και μοναδικό. Τον εαυτό σου. Εσύ ευθύνεσαι για όσα έχεις, είσαι ή πρόκειται στο άμεσο μέλλον σου να αποκτήσεις. Για όσα έχεις προκαλέσει στο περιβάλλον σου, άμεσο ή έμμεσο και για όσα πρόκειται να επιστρέψουν σε σένα.
Η σκέψη σου και ο τρόπος που διαχειρίζεσαι όσες πληροφορίες αντιλαμβάνεσαι κάθε λεπτό, είναι το μέσο που σε οδηγεί εκεί. Προσελκύεις και αποκρούεις καθημερινά, ανάλογα με τη συχνότητα στην οποία εσύ εκπέμπεις, τις ανάλογες ενέργειες. Δεν είναι «Παρασκευή και 13» αν εσύ δεν την αντιμετωπίσεις έτσι. Δεν υφίσταται ο νόμος του Μέρφι, ή στο βαθμό που του αποδίδεται τουλάχιστον, αν εσύ αντιμετωπίσεις κάθε αναποδιά με θετική διάθεση και χιούμορ.
Τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά, όχι γιατί δεν μπορεί πραγματικά να πάει, αλλά για έναν απλούστατο και πολύ ωραίο λόγο. Το τι είναι στραβό και τι όχι, εσύ είσαι ο μόνος που μπορεί πραγματικά να του δώσει υπόσταση. Ακόμα και η μεγαλύτερη δυσκολία, μπορεί να αλλάξει φύση, αν την δεις ως μάθημα και όχι ως τιμωρία. Αν θελήσεις να πας κόντρα στη φύση ή πέρα από τα όρια που πραγματικά υπάρχουν, δυστυχώς θα πληγωθείς.
Τίποτα δεν είναι αδύνατο όμως και «η πίστη όντως μετακινεί βουνά». Η μια και μοναδική πίστη που πρέπει πρώτα, πριν από κάθε τι άλλο, να έχει κάθε άνθρωπος και δεν είναι άλλη από την πίστη στον ίδιο του τον εαυτό. Γιατί τα βουνά που βλέπεις αποτελούνται και αυτά από ενέργεια. Και είναι μια απόφαση μακριά το αν θα σε τρομάξει το υψόμετρο και η διαδρομή και θα βλέπεις το θεόρατο βουνό από τους πρόποδές του, ή θα απολαύσεις τη θέα που μπορεί να σου δώσει, με μια τολμηρή απόφαση μόνο μακριά, από την κορυφή του.
Συντάκτης: Λίνα Καράτση
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
