Υπερβολικά επιφυλακτικοί ή αφελείς και συνωμοσιολόγοι;

Συμβαίνει πολύ συχνά γύρω μας να συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους που δεν εκδηλώνουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, δε διακινδυνεύουν να κάνουν κάτι το οποίο θα έχει αμφίβολο αποτέλεσμα και δεν αποφασίζουν εύκολα, από τη λήψη της πιο μικρής απόφασης μέχρι αποφάσεις ζωής. Κάπως έτσι αναγνωρίζεις έναν επιφυλακτικό άνθρωπο και δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι πολλοί γύρω μας, εσκεμμένα ή μη.

Καλώς ή κακώς, η κοινωνία έτσι όπως εξελίσσεται, οι συνθήκες που έχει βιώσει ο καθένας στη ζωή του και οι εμπειρίες που έχει συλλέξει, διαμορφώνουν και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή και τους ανθρώπους γύρω του. Όπως σε κάθε τι που απαρτίζει την ύπαρξή μας όμως, όταν μια συμπεριφορά αγγίζει τα άκρα, δημιουργεί οριακές καταστάσεις και λανθασμένες κρίσεις.

Έτσι συχνά, η υπερβολική επιφυλακτικότητα φλερτάρει έντονα με την αφέλεια. Κάθε μέρα γύρω μας συναντάμε ανθρώπους ή ακούμε συζητήσεις από άτομα με θεωρίες συνωμοσίας και σενάρια που αγγίζουν τα όρια της επιστημονικής φαντασίας. Η σύσταση των παραπάνω θεωριών είναι η επιτομή της επιφυλακτικότητας και πηγάζει από την αμάθεια, ή ακόμα χειρότερα, την ημιμάθεια και τον φόβο που έχει κάποιος να μη θεωρηθεί λίγος ή βλάκας.

Άλλη μεγάλη παγίδα του να είσαι υπερβολικά επιφυλακτικός είναι η καταστροφολογία και τα προβλήματα που δημιουργείς στις σχέσεις που συνάπτεις. Ερωτικές, φιλικές και κάθε είδους διαδραστική σχέση που επιθυμούμε να έχουμε με έναν διαφορετικό άνθρωπο πρέπει να βασίζεται στην εμπιστοσύνη πρώτα στην επιλογή μας κι ύστερα στον άλλον άνθρωπο που έχουμε κοντά μας. Υπάρχουν στον καθένα μας κάποια κριτήρια βάσει των οποίων επιλέγουμε αυτούς που μοιραζόμαστε το χρόνο μας και τη ζωή μας. Από τη στιγμή που αμφισβητείς την προσωπική σου επιλογή δηλώνεις αυτόματα συναισθηματική ανωριμότητα κι αφέλεια.

Είναι φορές που οι καταστάσεις και οι επιλογές μας κρίνονται λάθος και μας απογοητεύουν. Είναι όμως κι αυτές οι άλλες, οι μοναδικές φορές που άνθρωποι που συναντάμε κι αποφασίζουμε να εμπιστευθούμε μας εκπλήσσουν με κάθε έννοια. Η ζωή είναι έτσι φτιαγμένη. Αν αντιμετωπίζεις τις αποτυχίες και τα λάθη σου με φόβο και συμπεριφορές που σε κλείνουν στον εαυτό σου, αργά ή γρήγορα θα καταλάβεις ότι όσο και να προσέχεις, το μάθημα που πρέπει να σου δώσει η ζωή θα καταφέρει να φτάσει σε σένα.

Κι έτσι πρέπει να την αντιμετωπίζεις τη ζωή. Σαν ένα μεγάλο σχολείο, με τα μαθήματα που πρέπει να παρακολουθήσεις, τα διαγωνίσματα που καλείσαι να περάσεις με επιτυχία και με σωστή διαγωγή. Για να μπορείς να απολαμβάνεις τα διαλείμματα και τις κοπάνες, όταν επιλέγεις να απέχεις από σωστές συμπεριφορές και να κάνεις τις τρελές που επιθυμείς. Για να μπορείς να δημιουργήσεις την παιδεία που χρειάζεται για να έχεις τους τρόπους να αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις γύρω σου με σεβασμό κι αγάπη.

Είναι λάθος να μεταφράζεις με τον τρόπο που θες αυτά που πρέπει να διδαχθείς από τη ζωή. Αν είσαι επικριτικός κι επιφυλακτικός διαρκώς και με τα πάντα και δεν είσαι ανοιχτός στις πιθανότητες ή καλοπροαίρετος με όσα συμβαίνουν γύρω σου, θα ζεις μια ζωή μέσα σε λανθασμένα συμπεράσματα, χάνοντας την ουσία και το νόημα αυτής. Άλλωστε η μισή χαρά του να υπάρχουμε, είναι να εμπιστευόμαστε ανθρώπους και τις δυνατότητές τους, γιατί όντως είναι ικανοί να φέρουν την αλλαγή ή την καλοσύνη. Την άλλη μισή, ακόμα την ψάχνουμε, μα έχουμε κάνει την αρχή. Ας μην τη χάσουμε.