Ακατάστατοι χώροι, τακτοποιημένα μυαλά!

Έχουμε την τάση να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους βάσει συμπεριφορών και χαρακτηριστικών, μήπως έτσι μπορέσουμε να τους καταλάβουμε κάπως πιο εύκολα. Υπερδραστήριοι και τεμπέληδες, υπομονετικοί κι ανυπόμονοι, ενθουσιώδεις κι επιφυλακτικοί, τακτικοί κι ακατάστατοι. Στους τελευταίους θα σταθούμε.

Η τάξη δεν έχει να κάνει μόνο με το χώρο μας αλλά και (ή ίσως κυρίως) με τις σκέψεις μας. Υπάρχουν, λοιπόν, εκείνοι με τις τακτοποιημένες εσωτερικές φωνές που δείχνουν να ‘χουν βρει όλα τα κλειδιά του νου τους και να τον ξεκλειδώνουν κατάλληλα. Ξέρουν, δηλαδή, να χειρίζονται άριστα το μυαλό τους και να το βάζουν σε μία σειρά παρά το όποιο εξωτερικό χάος. Και σίγουρα δεν είναι εύκολο να έχουμε το νου μας τακτοποιημένο όπως το να ‘χουμε νοικοκυρεμένο το δωμάτιό μας, για παράδειγμα.

Ακριβώς επειδή αυτοί οι άνθρωποι έχουν θέσει προτεραιότητά τους να βάζουν το μυαλό τους και τις σκέψεις τους σε μία τάξη, δε θέλουν ή δεν μπορούν να ασχοληθούν ώστε να έχουν και το χώρο τους το ίδιο τακτοποιημένο. Συνήθως αυτοί που έχουν ισορροπήσει την ακαταστασία ενός φλύαρου μυαλού, εξωτερικεύουν λιγότερες ψυχαναγκαστικές τάσεις σχετικά με την καθαριότητα, την ταξινόμηση και τη γεωμετρική ακρίβεια στα έπιπλα του δωματίου τους. Μάλλον το αντίθετο, δηλαδή, συμβαίνει στην περίπτωσή τους.

Αν παρατηρήσουμε εκείνους που ζουν στα πολύ τακτοποιημένα δωμάτια και σ’ ό,τι αφορά την εξωτερική εμφάνιση και το περιβάλλον τους επιδιώκουν να τα ‘χουν όλα σε πλήρη έλεγχο, στοχεύοντας την (επιφανειακή) τελειότητα, θα δούμε στο βάθος ανθρώπους εύθραυστους και μπερδεμένους, που στην πραγματικότητα το μυαλό τους δύσκολα το φέρνουν πέρα, καθώς απορροφούνται στο να κοντρολάρουν καθετί έξω απ’ αυτούς κι έτσι παραδίδουν σε ολοκληρωτικό χαμό ό,τι αφορά ενδόμυχες επιθυμίες, φόβους και σκέψεις.

Τα πράγματα, λοιπόν, στο τομέα «τάξη και πειθαρχεία» δείχνουν να λειτουργούν αντιστρόφως ανάλογα. Δηλαδή όσο προσεγμένος είναι ο χώρος μέσα στον οποίο ζούνε ή ακόμα το δικό τους γραφείο, τόσο πιο έντονη είναι η αταξία που κυριαρχεί το μυαλό τους. Κι επειδή ακριβώς μέσα τους βασιλεύει το απόλυτο χάος που δεν μπορούν ή μάλλον φοβούνται να  διαχειριστούν, τείνουν να επιδιώκουν την τελειότητα στο περιβάλλον τους, μήπως καταφέρουν έτσι να ισορροπήσουν.

Έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι με ακατάστατο σπίτι και γραφείο, είναι ιδιαίτερα ευρηματικοί και δημιουργικοί. Το απόλυτο χάος το οποίο σχεδόν κατά κανόνα συνοδεύει τους προσωπικούς τους χώρους ίσως γίνεται για εκείνους ερέθισμα και πηγή έμπνευσης. Σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι είναι τεμπέληδες ή αδιάφοροι, απλά (και παράδοξα) η ακαταστασία τους συγκεντρώνει και συντηρεί τη φλόγα τους. Δεν είναι τυχαίο που οι πιο ακατάστατοι είναι συνήθως οι καλλιτέχνες.

Οι περισσότεροι απ’ αυτούς επιλέγουν να δίνουν όλη τους την ενέργεια στο μυαλό τους και το έργο τους. Προτιμούν να σπαταλήσουν χρόνο για την εσωτερική τους γαλήνη παρά στιγμές για να καθαρίσουν και να βάλουν σε μία τάξη  πράγματα που δεν τους αφορούν. Εξάλλου, ακόμη και μέσα σ’ έναν πλήρη χαμό δε θα δυσκολευτούν να βρουν ό,τι ψάχνουν, διότι θυμούνται τα πάντα, μιας και το μυαλό τους το ελέγχουν πολύ καλά.

Τα άτομα με τους ακατάστατους χώρους συνηθίζουν να μην ακολουθούν τους συμβατούς δρόμους. Τείνουν να ‘ναι πιο επαναστατικά πνεύματα και να βρίσκουν άλλες λύσεις, πιο δημιουργικές και καινοτόμες. Δε θα ακολουθήσουν το σίγουρο και το δεδομένο, αυτό που οι πολλοί θα επιλέξουν. Θα χαράξουν τη δική τους πορεία κι ίσως φτιάξουν κάτι δικό τους.

Τα φαινόμενα όντως συχνά απατούν, καθώς μια εξωτερική αταξία μπορεί να συνοδεύει μια εσωτερική γαλήνη κι αυτή σίγουρα σημαντικότερη από ένα τακτοποιημένο σαλόνι.