Να ξεκαθαρίσουμε κάτι πολύ βασικό. Δεν είμαστε όλοι γεννημένοι για όλα. Υπάρχουν ορισμένα πράγματα τα οποία δε θέλουμε να κάνουμε είτε γιατί βαριόμαστε είτε γιατί πολύ απλά δε μας αρέσουν, μας πιέζουν, τα θεωρούμε χάσιμο χρόνου. Υπάρχει, λοιπόν, μια κατηγορία ανθρώπων (με την οποία ταυτιζόμαστε απόλυτα) που βαριέται φριχτά τις δουλειές του σπιτιού κι έτσι απλά τις αποφεύγει. Κι όχι αυτό δεν αρκεί για να χαρακτηρίσεις κάποιον ως τεμπέλη, μπορεί γενικά στη ζωή του είναι υπερδραστήριος, απλώς επιλέγει πού θα ξοδέψει την ενέργειά του.
Απ’ τα πρώτα χρόνια της ζωής μας άρχισε να μας ταλαιπωρεί αυτό το θέμα. «Μάζεψε τα παιχνίδια σου, καθάρισε το δωμάτιό σου, (λίγο αργότερα) πλύνε το πιάτο σου». Όχι, δεν είναι ότι το παίζουμε βασιλιάδες κι ότι εμείς δε θέλουμε να χαλάσουμε τα απαλά μας χεράκια πλένοντας πιάτα και ποτήρια. Ούτε είμαστε αχάριστοι απέναντι σε όσους μας βοηθούν με αυτές τις δουλειές, ξέρουμε πως χωρίς αυτούς ο χώρος μας θα χρειαζόταν απολύμανση. Απλώς να, ακόμη κι αν το κάνουμε τώρα (όσο κι αν το μισούμε) αύριο θα θέλει πάλι απ’ την αρχή, είναι καψόνι όλο αυτό με τις δουλειές του σπιτιού και μας την δίνει στα νεύρα.
Για να είμαστε ειλικρινείς τις βαριόμαστε περισσότερο κι απ’ το να διαβάζουμε γραμματική στα αρχαία. Μπορεί στη δουλειά μας να είμαστε τα πιο εργατικά άτομα, να δουλεύουμε ακατάπαυστα και να μην τα παρατάμε, ακόμη κι αν είναι ξημερώματα ή έχουν φύγει όλοι απ’ το γραφείο. Μπορεί να είμαστε πρόθυμοι να προσφέρουμε, να βοηθήσουμε συναδέλφους, να κάνουμε εξωτερικές δουλειές και να εξακολουθούμε να μισούμε και να αποφεύγουμε να πλύνουμε εκείνη την κούπα που ήπιαμε τον καφέ μας.
Πριν βιαστείτε να μας κακοχαρακτηρίσετε, να εξηγηθούμε, γιατί εννοείται πως υπάρχει λογική εξήγηση. Η δουλειά μας μάς αρέσει και θέλουμε να ‘μαστε αποδοτικοί σε αυτήν γιατί έχει έστω ένα δημιουργικό κομμάτι, είναι πάνω στην κλίση μας, μας κάνει να νιώθουμε σημαντικοί, μας εμπνέει, ενώ το σιδέρωμα τι μας προσφέρει; Μόνο στην ιδέα να σπαταλάς το χρόνο σου να πλένεις πιάτα, πόσο μάλλον να βάλεις πλυντήριο τρελαίνεσαι. Θέλεις να μείνεις όλη μέρα στο κρεβάτι. Καλύτερα να έχεις ένα λόφο χαρτούρα να σε περιμένει στο γραφείο παρά ένα λόφο ρούχα έτοιμα να τα ξεχωρίσεις για το πλυντήριο, μετά να τα απλώσεις, μετά να τα μαζέψεις, μετά να τα σιδερώσεις κι ύστερα να τα τακτοποιήσεις. Βασανιστήριο!
Πριν μας φορέσετε την ταμπέλα του τεμπέλη, δείτε μας και σε άλλους τομείς της ζωής μας. Το να βαριέσαι να σφουγγαρίσεις δε σημαίνει πως βαριέσαι τα πάντα και θες μόνο να κάθεσαι, περιμένοντας όλα στο χέρι. Ίσως μάλιστα να είμαστε υπερβολικά δραστήριοι σε άλλα και να ‘ναι κι αυτός ένας λόγος που δε μας μένει χρόνος και διάθεση για το νοικοκυριό.
Στο κάτω-κάτω, όλοι κουβαλάμε τα συν και τα πλην μας. Έτσι, λοιπόν, εμείς ξέρουμε κι αναγνωρίζουμε ότι δεν είμαστε φτιαγμένοι γι’ αυτές τις δουλειές (ίσως να μην είμαστε καν καλοί, όσο κι αν το προσπαθήσουμε) κι εμπιστευόμαστε ωραιότατα έναν επαγγελματία, αφού προφανώς δε θέλουμε να τα φορτώσουμε στη μανούλα ή σε λοιπούς συγγενείς και φίλους. Ο πραγματικός τεμπέλης να ξέρετε, δεν έχει συνείδηση, θα τα φόρτωνε όπου να ‘ναι και θα αναλάμβανε καμία ευθύνη. Εμείς είμαστε πρόθυμοι να πληρώσουμε, κυριολεκτικά!
Αφιερώνουμε, λοιπόν, το χρόνο, την ενέργεια και τη δημιουργικότητά μας κάπου αλλού, όσο εσείς μας λέτε τεμπέληδες επειδή απλώς μισούμε το ξεσκόνισμα.
Συντάκτης: Ειρήνη Κουκέλλη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
