Έχει και το περιστασιακό τη χάρη του

Στην ερωτική μας ζωή θα συναντήσουμε δύο τύπους: Σχέση και φάση. Το ένα κάτι μόνιμο και το άλλο κάτι περιστασιακό. Για τους τύπους της σχέσης η φάση μοιάζει κάτι σαν αμαρτία. Κάτι που, αν υποκύψουν, πρέπει να διαγραφεί απ’ την ιστορία τους. Όχι για όλους, αλλά για μια μερίδα φανατικών σχεσάκηδων, οι «σχεδόν σχέσεις» είναι απαγορευμένες. Και μάλλον δεν ξέρουν τι χάνουν, γιατί κι η φάση έχει τη χάρη της. Αρκεί να ξέρεις να τη ζεις με πάθος.

Η φάση ή σχεδόν σχέση είναι κάτι ελεύθερο. Δεν έχει κανόνες ούτε περιορισμούς. Τα «πρέπει» και τα «μη» διαγράφονται απευθείας απ’ τη λίστα. Δε δίνεις αναφορά σε κανέναν και για τίποτα. Με λίγα λόγια κάνεις ό,τι γουστάρεις. Αυτή η ελευθερία είναι μοναδική και στη σχέση, δυστυχώς, πολλές φορές δεν τη νιώθεις. Κι είναι λογικό να θες το χρόνο σου κι όσο νεότερος τόσο πιο έντονη κι αυτή η ανάγκη να μην έχεις κανέναν πάνω απ’ το κεφάλι σου. Απολογία; Μοιάζει αστεία λέξη διότι δε θα απολογηθείς ποτέ και σε κανέναν. Μπορείς να εξαφανιστείς όσες ώρες θέλεις και κανείς δε θα σου ζητήσει εξηγήσεις του τύπου «πού ήσουν και με ποιον».

Επιπλέον, σε τέτοιες καταστάσεις βρίσκεσαι με τον άλλον όποτε πραγματικά το θέλετε κι οι δύο. Αυτό μπορεί να είναι και μία φορά το μήνα. Όποτε κάνετε εσείς κέφι. Δεν υπάρχουν γκρίνιες κι αναλύσεις μέχρι το πρωί. Απλά περνάτε καλά τον χρόνο σας οι δύο σας. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Ουσιαστικά, το όλο θέμα είναι εντελώς ξεκάθαρο. Τα νεύρα κι οι εντάσεις –τις περισσότερες φορές, τουλάχιστον– απουσιάζουν. Δεν είστε σε σχέση, δε δεσμεύεστε, δεν έχετε υποχρεώσεις, απλά περνάτε καλά μαζί κάποιες στιγμές.

Για να μπεις στο διαδικασία μιας ελεύθερης «σχέσης», βασισμένης στο «για όσο», θα πρέπει να είσαι σίγουρος. Είναι μία ωραία εμπειρία, που αξίζει να τη ζήσεις. Έχει κι εκείνη να σου προσφέρει τα μαθήματά της. Βλέπεις πιο χαλαρά τα πράγματα. Πολλές φορές γλυτώνεις και τον πόνο της σχέσης. Αφού το μόνο που σε νοιάζει είναι να περάσεις καλά, πρώτα εσύ, μετά ο άλλος. Χώρος για ζήλιες κι άλλες τέτοιες ιστορίες δεν υπάρχει. Γιατί αν είσαι τέτοιος τύπος καλύτερα να μην μπλέξεις σε τέτοιες χαλαρές καταστάσεις.

Στα μεγάλα πλεονεκτήματα είναι το πάθος, που κυριαρχεί. Κι επειδή δεν ξέρεις αν θα το ξαναζήσεις, το απολαμβάνεις. Ψυχική ηρεμία και διασκέδαση ταυτόχρονα. Εντάξει, συναισθηματική επένδυση πάνω στον άλλο πρόσωπο δεν υπάρχει. Αν θέλεις να επενδύσεις μπαίνεις σε άλλα μονοπάτια. Τα μονοπάτια της δέσμευσης. Πάμε αλλού, εμείς εδώ θέλουμε κάτι πιο ελεύθερο.

Οι εμπειρίες είναι απαραίτητες. Κι οι περιστασιακές ιστορίες σου δίνουν τη δυνατότητα να τις αποκτήσεις. Δεν έχεις κάτι να χάσεις, διότι δε βάζεις όλη την ενέργειά σου σε αυτό όπως θα έκανες σε μια σχέση. Και πίστεψε πως υπάρχουν πολλοί ωραίοι άνθρωποι εκεί έξω πρόθυμοι να σου μάθουν πώς να βλέπεις τη ζωή αλλιώς, πιο χαλαρά.

Χωρίς κλάματα, φωνές, άγχη και καταστάσεις εξαρτητικές, οριακά αρρωστημένες. Ίσως ακούγεται κάπως, αλλά το ελεύθερο είναι καμία φορά πολύ ωραίο. Πρόσεξε μόνο μην πέσεις στην παγίδα του έρωτα. Μην κάνεις το λάθος και νιώσεις. Γιατί εδώ όλα είναι εντελώς ξεκάθαρα απ’ την αρχή. Δεν έχεις καμία δικαιολογία. Με δική σου ευθύνη θα πληγωθείς αν αποφασίσεις να παραδοθείς στα αισθήματά σου. Είπαμε, είναι πιο ελεύθερες καταστάσεις.

Ένα μήνυμα τα μεσάνυχτα, που θα ανοίξεις μόνο αν εσύ θες να σηκωθείς και να βρεθείτε. Μικρές ιστορίες τρέλας. Ένα βράδυ άγνωστο που δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθεί. Αυτό είναι το ωραίο. Η επόμενη συνάντηση ίσως έρθει μετά από μέρες ή βδομάδες. Στο μεταξύ, δεν περιμένεις τίποτα, έχεις την πολύτιμη ελευθερία σου. Το περιστασιακό θέλει την προσοχή του, γιατί πρέπει να ‘ναι συνειδητή επιλογή κι όχι συμβιβασμός για να περάσεις καλά.

Δεν είναι η σχέση μόνο το κάτι μαγικό. Και το ελεύθερο έχει τη μαγεία του. Αρκεί να το χειριστείς σωστά. Καθετί διαφορετικό έχει ενδιαφέρον να το ζεις. Μπορεί να μην επενδύεις αισθήματα, όπως στη σχέση, αλλά ποντάρεις την ομορφιά της στιγμής, στην έκπληξη, την κάβλα και την ανατροπή. Αν πιστεύεις ότι δεν μπορείς να το υπερασπιστείς όλο αυτό, καλύτερα μείνε στο κλαμπ των σχεσάκηδων.