Ο χωρισμός είναι μια κατάσταση, που όλοι μας έχουμε βιώσει έστω και μία φορά στη ζωή μας. Είναι κάτι φυσιολογικό, που συμβαίνει σε όλους μας αργά ή γρήγορα. Είναι επίπονο πολλές φορές, αλλά κάθε κύκλος της ζωή μας κλείνει για ν’ ανοίξει ένας νέος και ίσως πολύ καλύτερος απ’ τον προηγούμενο. Συνήθως μας μένουν οι πολλές αναμνήσεις μετά από ένα χωρισμό. Αυτές θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη μας και δεν μπορούμε να κάνουμε διαγραφή.
Ο εγκέφαλος δεν έχει αυτό το μαγικό κουμπί, όπως ο υπολογιστής μας έτσι ώστε να κάνουμε κλικ και να διαγραφούν τουλάχιστον τα άσχημα. Πέρα απ’ τις αναμνήσεις όμως μερικές φορές μας μένουν και δώρα των ανθρώπων, που περάσαμε μαζί μια περίοδο της ζωής μας. Σ’ αυτά έχουμε τη δυνατότητα να τα εξαφανίσουμε, δεν είναι σαν τις αναμνήσεις.
Μέσα σε μια σχέση όλοι κάποια στιγμή θα κάνουμε ένα δώρο στο ταίρι μας. Είτε στα γενέθλια του, είτε σε μια επέτειο, είτε ακόμη και χωρίς λόγο. Άλλες φορές θα δώσουμε κάτι συμβολικό, ενώ άλλες φορές κάτι το οποίο του άρεσε πολύ. Και το ίδιο θα κάνουν και σε εμάς. Αυτό είναι κάτι απόλυτα λογικό μέσα σε μια σχέση.
Τι γίνεται όμως όταν η σχέση τελειώσει; Και να τελειώσει καλά, πάει στο καλό. Αλλά αν τελειώσει με πάρα πολύ άσχημο τρόπο, τότε; Τα δώρα είναι δώρα, δηλαδή κάτι όμορφο. Αλλά τι να το κάνεις, όταν σου θυμίζει κάποιον που σου έκανε τη ζωή πατίνι, όσο ήσασταν μαζί; Θα το βλέπεις και θα νευριάζεις.
Πετάμε τα δώρα των πρώην για να σφραγίσουμε το κλείσιμο ενός κύκλου. Κάτι σαν τελετή ένα πράγμα. Τα μαζεύουμε όλα σε μία κούτα κι έτσι όπως είναι όλα μαζί κατευθείαν στον κάδο. Αυτά τα αντικείμενα μπορεί να είναι άψυχα, αλλά έχουν νόημα και ήταν χειρονομία από ένα πρόσωπο, που κάποτε θέλαμε πολύ στη ζωή μας. Τώρα πλέον τα δώρα ενός πρώην δεν έχουν καμία θέση στο χώρο μας. Δεν κρατάμε κακία, απλώς είναι σαν να βάζουμε την υπογραφή μας σε ό,τι τέλειωσε.
Νέα δώρα και νέα πρόσωπα θα μας κάνουν χαρούμενους. Οι πρώην είναι παρελθόν, όπως ακριβώς και τα δώρα τους, αλλά όλα αυτά πρέπει να μείνουν πίσω. Δεν το κάνουμε από κακία ούτε από υστερία. Τα δώρα μέσα σε μια σχέση πιο πολύ έχουν τη δύναμη των αισθημάτων. Η υλική αξία δε μετράει τόσο, όσο η κίνηση. Όταν όλο αυτό το παραμύθι φτάσει στο τέλος του και ειδικά όταν δεν υπάρχει happy end, τότε το δώρο αυτό θα μας φέρνει πολλά αρνητικά συναισθήματα.
Επιπλέον, όταν ένας κύκλος κλείνει καλό είναι ό,τι υπήρχε από πριν να φεύγει. Βέβαια αυτό είναι εντελώς υποκειμενικό. Πολλοί κρατάνε τα δώρα πρώην, έτσι ώστε να μείνουν οι αναμνήσεις ζωντανές μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Αντίστοιχα πολλοί είναι κι εκείνοι, που πετάνε τα δώρα, διότι στο μυαλό τους έρχεται ό,τι έχουν ζήσει με το πρόσωπο, που το έδωσε.
Πάντως καταλήγοντας, δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, που πρέπει να κάνουμε. Το να πετάξουμε τα δώρα των πρώην κλείνει για πάντα ένα κεφάλαιο και δίνει χώρο σε κάτι νέο για να εξελιχθεί στο μέλλον.
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου