Και τώρα τι μένει; Ένα σπίτι άδειο, γεμάτο αναμνήσεις από στιγμές με ‘κείνο το πρόσωπο. Αυτό που ερωτευτήκαμε. Το μεγάλο μας εμπόδιο τώρα είναι η απόσταση. Αλλά αν η αγάπη είναι πραγματική, η απόσταση δεν είναι εμπόδιο. Ίσως είναι μια πρόκληση για να αποδείξεις τη δύναμη της σχέσης. Άλλωστε, η αγάπη φαίνεται στα δύσκολα κι όχι στα εύκολα. Τα λόγια είναι περιττά κι οι πράξεις είναι αυτές που μετρούν.
Η απόσταση είναι κάτι βάναυσο. Κανείς δεν είπε ότι θα ‘ναι εύκολο. Πρόκειται για δύο άτομα που αγαπιούνται, αλλά δεν μπορούν –για ένα χρονικό διάστημα– να είναι μαζί σωματικά. Οι ψυχές και τα μυαλά, όμως, μπορούν να ‘ναι ενωμένα. Τα απλά πράγματα στη ζωή φέρνουν την ευτυχία κι αυτά είναι που μας λείπουν. Μία αγκαλιά κι ένα φιλί απ’ τον άνθρωπό μας. Τίποτα σύνθετο, αυτά τα λίγα ζητάμε κι έχουμε ανάγκη, η απόσταση όμως μας το απαγορεύει κι έτσι ξαγρυπνούμε με μόνη παρηγοριά τη σκέψη.
Μας βασανίζει να ξέρουμε ότι δεν έχουμε κοντά μας τον άνθρωπό μας όταν είναι το μόνο που θέλουμε. Συνεχώς στριφογυρνά η μορφή του στο μυαλό μας. Ανησυχούνε, μην πάθει κάτι, τι κάνει, πώς είναι, ζούμε καθημερινά με ένα άγχος. Θέλουμε να ξέρουμε το πρόγραμμά του, όχι από έλεγχο αλλά από ενδιαφέρον και μετράμε τις ώρες για να μιλήσουμε στο τηλέφωνο. Ό,τι μέσο έχουμε το χρησιμοποιούμε για τον δούμε έστω και μέσα από μια οθόνη. Επιδιώκουμε την επικοινωνία κάθε στιγμή, με κάθε τρόπο.
Χτυπάει το τηλέφωνο και πεταγόμαστε, μπορεί να το περιμέναμε ώρες. Ακούμε τη φωνή του και χαμογελάμε, γινόμαστε στη στιγμή οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι πάνω στον πλανήτη. Ρωτάμε τα νέα του και θέλουμε να μάθουμε το καθετί με λεπτομέρεια. Και κάπως έτσι, με πολλή κουβέντα κι ενδιαφέρον, περνούν οι μέρες μέχρι να ξανασυναντηθούμε. Η υπομονή είναι απαραίτητη για να μπορέσουμε να αντέξουμε την απόσταση.
Μπορεί να είναι επίπονη διαδικασία, αλλά στην πραγματικότητα επιφέρει πολλά θετικά. Για παράδειγμα, φανερώνει την ειλικρίνεια των συναισθημάτων. Αν υπάρχουν θα φανεί, όπως επίσης θα φανεί αν δεν είναι όσο αληθινά πίστευαν. Η απόσταση δεν είναι για όλους. Είναι για αυτούς που αντέχουν κι αγαπάνε με πάθος κι ένταση.
Σε έναν κόσμο που η αγάπη χάνει το νόημά της, εμείς, οι πιο ρομαντικοί, κάνουμε τη διαφορά. Δεν είναι όλα ρόδινα και πάντα θα υπάρχουν εντάσεις, αλλά αν είναι ο άνθρωπός σου αξίζει, θα περάσεις τα πάντα για χάρη του. Ακόμη και την απόσταση.
Πιστεύουμε, λοιπόν, στην αγάπη κι αν είναι αληθινή μπορεί να αντέξει όλα τα εμπόδια του κόσμου. Επιπλέον, η απόσταση θέτει βάσεις γερές. Δυναμώνει τη σχέση, όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Οι δυσκολίες είναι αυτές που μας δένουν με τον άνθρωπό μας. Αυτά μας φέρνουν πιο κοντά. Δεν υπάρχουν μόνο οι χαρούμενες στιγμές. Εκεί είναι για όλους εύκολα. Άρα, η απόσταση βγάζει κι ορισμένα συμπεράσματα για την ποιότητα της σχέσης μας.
Συνεπώς, είναι μια ψυχοφθόρα διαδικασία, αλλά ταυτόχρονα κάνει καλό. Τελικά, είναι δίκοπο μαχαίρι. Αξίζουν οι δύσκολες στιγμές, διότι αν όλο αυτό αντέξει τότε σημαίνει πως είναι αγνό και πραγματικό. Σίγουρα, όχι βόλεμα ούτε συνήθεια. Αξίζει να παλεύουμε για τον άνθρωπο που αγαπάμε.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη