Πώς είναι να έχεις σχέση με μια μονογονέα μητέρα;

Ας είμαστε ειλικρινείς, η επιδίωξη σχέσης με μια γυναίκα μονογονέα δεν είναι εύκολο παιχνίδι, ούτε απλή πίστα για τον οποιονδήποτε άνθρωπο, χωρίς όμως αυτό να συνεπάγεται ότι κάποιος είναι ανεπαρκής αν δεν μπορεί να τη φέρει εις πέρας. Το μόνο που χρειάζεται είναι απόλυτη ειλικρίνεια κι αντίληψη των επιθυμιών που κανείς έχει απ’ τη ζωή του, ώστε να ευδοκιμήσει μια τέτοια σχέση. Η ζωή, όπως η ίδια μας αποδεικνύει κάθε μέρα, μπορεί να λάβει μια εντελώς διαφορετική τροπή εν μια νυκτί και έτσι μια γυναίκα που ως τώρα είναι σύζυγος και μάνα δύναται να γίνει ξαφνικά μονογονέας. Αιφνιδίως, καλείται να καλύψει το ρόλο δύο ατόμων -δύο στην τιμή του ενός όπως λέμε- και η ζωή όπως φαίνεται δεν είναι προσφορά καταστήματος.

Η ζωή μιας γυναίκας μονογονέα μπορεί να συνοψίσει μια πληθώρα προβλημάτων της έντονης καθημερινότητάς της, σε τρεις άξονες: Τα πρακτικά ζητήματα όταν η ανατροφή δοθεί στη μητέρα, τον ελλειπή χρόνο αλλά και το χρηματικό κομμάτι. Όλα αυτά μπορούν να λειτουργήσουν σαν τροχοπέδη στη σ@ξουαλικότητα και τις επιδιώξεις που έχει μια γυναίκα από την ευρύτερη συναισθηματική της ζωή. Δεν είναι ψύλλου πήδημα το να στηρίζεις στα δυο σου πόδια τη χαμένη παραμυθένια ζωή που ονειρεύτηκες με το σύντροφό της επιλογής σου και την εύθραυστη ισορροπία ενός απορημένου παιδικού ψυχισμού που νιώθει έντονα την αλλαγή.

Ένα τέτοιο παιδί βιώνει σύγχυση για την αλλαγή της καθημερινότητας του και δεν μπορείς να το ξεχνάς. Τα ζητήματα ανατροφής που πρακτικά αφορούν δύο συνήθως, είναι πλέον ένα δύσκολο κεφάλαιο από κάποιον που λειτουργεί ως μονάδα. Φυσικά, μια μονογονέας μάνα γνωρίζει πως κάθε λεπτό προσπάθειας αξίζει και με το παραπάνω, ενώ δε συγκρίνεται με τους κόπους οποιαδήποτε άλλης γνωριμίας.

Αυτές οι γυναίκες στην κυριολεξία τα βάζουν με θεριά κι αυτό χωρίς κανένα όπλο, έχοντας μόνο την αγάπη τους για το παιδί τους. Κι επειδή όπως λένε μια μάνα για το παιδί της θα σκότωνε, καλό θα ήταν αν προσπαθήσεις μια μητέρα μονογονέα, μην μπεις ποτέ στη διαδικασία να δημιουργήσεις δίλημμα γύρω από το τι θα επιλέξει και που θα αφιερώσει την προσοχή της. Μια μονογονέας σίγουρα, δύναται να είναι μία γυναίκα που πήρε διαζύγιο, έμεινε χήρα κ.λπ. και έχει κάθε δικαίωμα να διεκδικήσει την αγάπη όπως κάθε άλλη γυναίκα εκεί έξω.

Μια γυναίκα μόνη με παιδί, χρειάζεται ουσιαστικά να της αποδείξεις πως αξίζεις την προσπάθεια και την ενέργειά της, όπως κι ότι σέβεσαι την ισόβια δέσμευση και τον ιερό δεσμό που έχει με το παιδί της. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δέσμευση από το να δώσεις ζωή σε έναν άνθρωπο και σαν άλλος πανάγαθος να το δημιουργήσεις από το χώμα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δέσμευση απ’ αυτή του γονιού κι είναι δεδομένο πως αυτή σε κάνει να ανησυχείς για το σπλάχνο σου και να περνάς άγρυπνα βραδιά περιμένοντάς το να ζήσει την ανήλικη ζωή του. Γιατί οφείλεις -και θέλεις- να είσαι εκεί στην πρώτη του επαφή με το αλκοόλ, την κακία και το συμφέρον του κόσμου, τις άσχημες προθέσεις, τον έρωτα, και ό,τι πρωτόγνωρο το παιδί σου βιώσει -ενώ πρωτίστως το έβλεπε μέσ’ από τη γυάλα.

Ο φόβος τα ξενύχτια και οι κόποι κάποιου ανθρώπου που έγινε μάνα ή πατέρας σε μια νύχτα, δεν πρόκειται να σου χαριστούν αμαχητί και σε κανένα συμβόλαιο δε διαφαίνεται να συμφωνείτε πως μπορείς να αναλάβεις σαν αίμα σου, το αίμα κάποιου άλλου, με τη δέσμευση να το  «οξυγωνώνεις». Μια μονογονέας ποτέ δε σε έχει ανάγκη. Σ’ επιλέγει κι αυτό, γιατί νιώθει για σένα. Είναι προνόμιο και όχι φορτίο, να σε αγαπήσει το παιδί του συντρόφου σου και να σε εμπιστευτεί. Αν λοιπόν εσύ το βλέπεις αυτό σαν βάρος, αυτό τόσο θα βαραίνει και θα «κλωτσάει». Θα κλωτσάει μια για σένα που ασήκωτο θα σου μοιάζει, μια για κείνο που δε θα μπορέσει ποτέ να βάλει στη καρδιά του έναν άνθρωπο που δεν εμπιστεύεται.

Να μην ξεχνάς πως χρέος σου είναι να σεβαστείς την πρώτη του θέση στην καρδιά του συντρόφου σου, αλλά και να του θυμίσεις πως το παιδί του προέχει. Στήριξε τον σε μέρες που η κούραση θα τον κοιμίζει όρθιο και η κίνηση στο δρόμο θα μπαίνει σαν λιθαράκι σε μια σειρά από βάρη. Είναι γνωστό πως όταν αποφασίζεις άλλωστε να προχωρήσεις σε κοινό δρόμο μ’ έναν άνθρωπο, η οικογένεια του αυτόματα θα μετατραπεί και σε δικιά σου. Είτε λίγο, είτε πολύ, η ζωή του άλλου συνυπάρχει στον ίδιο χώρο και χρόνο με τη δική σου και τα αγαπημένα του πρόσωπα πρέπει να έχουν θέση ιερή και για σένα -εκτός από κάποιες σεβαστές εξαιρέσεις.

Φυσικά και είναι απόλυτα πιθανό ένα ζευγάρι με γυναίκα μονογονέα να χωρίσει, είτε επειδή τα παιδιά και των δύο συντρόφων δεν έχουν καλή σχέση μεταξύ τους, είτε επειδή ο σύντροφος μιας γυναίκας μπορεί αυστηρά να μην επιθυμεί να έχει παιδί η να θέλει μόνο το δικό του. Σαφώς αυτά θα πρέπει να επικοινωνούνται στην αρχή και νωρίς, πριν οι σχέσεις γίνουν τεταμένες, εγείρουν την ανάγκη για φυγή και ακονίσουν ενοχές. Λίγες δεν είναι και οι φορές, που ο σύντροφός κάποιου ανθρώπου που μεγαλώνει μόνος του το παιδάκι του, νιώθει να παρατηρεί τη ζωή τους με κιάλια από μακριά και να μη συμμετέχει σε αυτή όσο θα ήθελε, αφού η σύντροφος έχει περιορισμένη ενέργεια η οποία κατά κόρον διοχετεύεται στην πρώτη προτεραιότητά της. Ο σωστός σύντροφος αυτό οφείλει να το αφουγκραστεί και να το σεβαστεί απόλυτα, χωρίς καμιά προσδοκία πως αυτό θα αλλάξει νωρίς, με την ελπίδα πως θα μπορέσει να εισβάλλει στη σχέση γονέα και παιδιού.

Όσο και αν σε συνεπάρει λοιπόν ο ενθουσιασμός σου βγαίνοντας με μια μητέρα μονογονέα, πάρ’ το αργά γιατί κινδυνεύεις να εκτεθείς σ’ έναν ρόλο με απαιτήσεις για λεπτεπίλεπτο χειρισμό που θα πρέπει να αναλάβεις, μόνο με σοβαρή πρόθεση. Αλλιώς θα πληγώσεις τη σύντροφό και το παιδί της όταν δεν ανταποκριθείς στη υπόσχεση σου. Είναι ακόμα καλό να θυμάσαι πως το να έχεις ευελιξία ωράριου στη σχέση σου, λύνει τα χέρια της συντρόφου σου και βοηθά έτσι και σένα. Παράλληλα, το να μη γίνεις ποτέ δάσκαλος στα παιδιά της αλλά και επικριτικός προς εκείνη για το ρόλο της, είναι το νούμερο ένα. Στο κάτω κάτω μια γυναίκα μονογονέας ξέρει να χειρίζεται σχεδόν τα πάντα.