Οι σχέσεις και τα εργασιακά ζητήματα με μια γρήγορη σκέψη, αποτελούν τα δύο βασικά ζητήματα που ταλανίζουν την πλειονότητα των νέων και των μεγαλύτερων ανθρώπων σήμερα, μιας και κανείς δεν εγγυάται μια επιτυχημένη μακροχρόνια σχέση ή καριέρα, με απόλυτη βεβαιότητά αφού όλα γύρω μας είναι ρευστά. Η κρίση ως γνωστόν, συνεπάγεται και μια κρίση αξιών η οποία με τη σειρά της διαβρώνει σχέσεις φιλικές και μή, αρκετά συχνά, ενώ το οικονομικό κομμάτι, είναι τόσο σημαντικό που η απουσία σταθερότητας κι ευημερίας, μπορεί πράγματι να κάνει έναν φίλο η έναν σύντροφο πολύ ανήσυχο και ευερέθιστο, με απόλυτη απροθυμία να δουλέψει με τη σχέση του -ειδικά όταν είναι υπερβολικά αφοσιωμένος στη δουλειά.
Ίσως από τα μεγαλύτερα προβλήματα που μπορεί να βιώσει κανείς μέσα στη σχέση του μάλιστα, να είναι η ρήξη ανάμεσα στην εργασία του και στον σύντροφό του. Ο σύντροφος ενός ανθρώπου μπορεί για τους δικούς του προσωπικούς λόγους, να μην εγκρίνει ή ακόμα χειρότερα συνειδητά να μην υποστηρίζει την εργασία του άλλου ατόμου, ενώ συχνά μπορεί και να επικρίνει τον τρόπο που κερδίζει χρήματα, με πλήρη αρνητική διάθεση κι από θέση ισχύος. Ως γνωστόν, ο σύντροφος που συχνά επικρίνει δεν είναι ο ίδιος που βρίσκεται σε δύσκολη θέση (οικονομικά, ψυχολογικά κ.λπ), άρα μπορεί κι να έχει μια γνώμη πολύ παρωχημένη, χωρίς να κατανοεί τη θέση του άλλου και χωρίς να συνειδητοποιεί τα αποτελέσματα που έχει η συμπεριφορά του. Επομένως το να μπορέσει κανείς να βάλει στην ίδια ζυγαριά δύο τόσο «βαριά» ζητήματα, μπορεί ν’ αποδειχθεί πολύ μεγάλη πρόκληση. Εννοείται πως μερικοί άνθρωποι στην ερώτηση του τι θα επέλεγαν όμως, απαντούν χωρίς δυσκολία είτε τη σταδιοδρομία και την εξασφάλισή τους, είτε ιεραρχούν μια σχέση ζωής πρώτη.
Η αλήθεια ίσως να κρύβεται κάπου στη μέση σχετικά με το τι πρέπει να γίνεται, καθώς σ’ ένα ιδεατό σύμπαν η εργασία δεν πρέπει να «πατάει» στη σχέση και την πνευματική ελευθερία του ανθρώπου και η σχέση με τη σειρά της, δεν πρέπει να μας περιορίζει εργασιάκα με οποιονδήποτε τρόπο.
Το στρες λοιπόν, που ακολουθεί τους ανθρώπους που προσπαθούν να βάλουν προτεραιότητες ανάμεσα σε δουλειά και σχέση, πολλές φορές είναι ικανό να φέρει ψυχική κατάπτωση και επομένως να οδηγήσει σε σίγουρη αποτυχία όχι μόνο όσον αφορά στο ένα κομμάτι αλλά και στα δύο. Ένας μη υποστηρικτικός σύντροφος, που επικρίνει την εργασία του ανθρώπου του και συχνά την αποδοκιμάζει, δύναται να το κάνει αυτό διότι φοβάται τις αλλαγές και το πώς θα επηρεαστεί το δυναμικό της σχέσης τους, αν το ταίρι του θέσει όντως σαν προτεραιότητα την εργασία του. Κοινώς, ο φόβος του εστιάζει στην αλλαγή και η αλλαγή γνωρίζουμε ότι αποτελεί σύσκολο βήμα, ειδικά για όσους αδυνατούν να φύγουν από τη ζώνη άνεσής τους και να παίρουν ρίσκα. Παράλληλα, συχνά πυκνά, ένας σύντροφος που απειλείται από την εργασία του άλλου, μπορεί να αντιδράσει άσχημα είτε λόγω ζήλιας, είτε λόγω προσωπικής ανασφάλειας για τη δική του επιτυχία στον εργασιακό τομέα.
Ακόμα αν κανείς εργάζεται μακριά, κάνει μεγάλες νυχτερινές βάρδιες, απουσιάζει συχνά, πρέπει να ταξιδεύει ή να μετακομίσει για χάρη της δουλειάς του, αυτό θα επιφέρει τεράστιες αλλαγές σ’ ολόκληρη τη ρουτίνα της σχέσης κι είναι φυιολογικό να υπάρχει ένας φόβος, ακόμα κι αν δεν ευθύνεται κάποιος για τη φύση της δουλειάς του. Ενώ εύλογο είναι να παραπονεθεί κανείς αν όντως δεν μπορεί να έχει όσα ως τώρα συνήθιζε να έχει, μεταξύ αυτών, χρόνο προσοχή και τρυφερότητα.
Η ουσιαστική επικοινωνία, χωρίς κρυφά χαρτιά και από τις δύο πλευρές, μπορεί να φέρει το ζευγάρι πιο κοντά στην επίλυση και στη διαπραγμάτευση. Συχνά, καλό θα ήταν να υπενθυμίζεται πως κανένας δεν πρέπει να αφήσει η να παρατήσει τα όνειρα και τους στόχους του, μιας και είναι γνωστό ότι μια σωστή ανθρώπινη σχέση ποτέ δε θα αναγκάσει κάποιον να τερματίσει ό,τι αγαπά, ή να επιλέξει ανάμεσα σε δύο σημαντικά για ‘κείνον, πράγματα.
Φυσικά ευεργετική επίδραση θα έχει κι η απόφαση ο κάθε σύντροφος ν’ ακούσει τα παράπονα του άλλου μέρους της σχέσης, να τα πάρει στα σοβαρά και να τα προσεγγίσει φυσικά με σύνεση και ενσυναίσθηση, σαν να ήταν δικοί του προβληματισμοί. Πολλές φορές το να συνυπολογιστεί η άλλη μεριά και να υπάρξει κατανόηση είναι αρκετό σαν βήμα για να λυθούν τα όποια ζητήματα.
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου