Ας μην κοροϊδευόμαστε, κανείς δεν έχει την αυτοπεποίθηση που θα ήθελε να έχει. Αν όχι σε γενικό επίπεδο, σίγουρα σε κάποια θέματα της ζωής μας δεν έχουμε το σίγουρο βήμα και λόγο που θα θέλαμε. Πώς διορθώνεται αυτό; Με την τεχνική “fake it till you make it”. Κι εξηγούμαι: Αν συμπεριφέρεσαι, στέκεσαι και μιλάς σαν να έχεις αυτοπεποίθηση, το υποσυνείδητο κρατάει αυτή την πληροφορία κι έτσι κάποια στιγμή φτάνεις να είσαι όντως ένας άνθρωπος με αυτοπεποίθηση. Κι ας φαίνεται στην αρχή λες και παίζεις θέατρο, εν τέλει όντως μετατρέπεται σε πραγματική σιγουριά.
Από την άλλη, υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που όντως έχουν αυτοπεποίθηση σε όλα τα κομμάτια της ζωής τους, κάτι που διακρίνεις και στις λέξεις και φράσεις που χρησιμοποιούν. Ή καλύτερα, δε χρησιμοποιούν καθόλου.
Δεν είμαι και πολύ καλ@ σε αυτό
Δε θα ακούσεις ποτέ έναν άνθρωπο με αυτοπεποίθηση να υποβαθμίζει τον εαυτό του σκόπιμα είτε για να αποφύγει μια ευθύνη είτε για να γίνει πιο αρεστός κι αγαπητός. Αν ξέρει ότι σε κάτι υστερεί, θα φροντίσει με τον τρόπο του να βασιστεί στα δυνατά του σημεία έτσι ώστε να πετύχει τον στόχο του, διαφορετικά θα πάρει άλλο δρόμο ή θα αρνηθεί να κάνει κάτι που δεν του ταιριάζει.
Μπορεί να είναι βλακεία αλλά…
Ένας άνθρωπος με αυτοπεποίθηση δε λογοκρίνει διαρκώς τον εαυτό του για απορίες που έχει ή για ελλείψεις του. Αναγνωρίζει ότι χρειάζεται να αναρωτηθεί, να ψάξει, να συμβουλευτεί για να γεμίσει κενά και τρύπες που κάθε άνθρωπος έχει. Δεν έχει την ψευδαίσθηση ότι τα ξέρει όλα κι είναι εντάξει με αυτό, κάνοντας κάθε μέρα ένα βήμα πιο κοντά στο να κατακτήσει μια νέα δεξιότητα και γνώση. Και σίγουρα ξέρει πως ρωτώντας πας στην Πόλη.
Ποτέ
Αυτή η λέξη, λοιπόν, μπορεί να αποτελείται από τέσσερα μόνο γράμματα αλλά είναι βαριά. Βγάζει στην επιφάνεια αμφιβολίες, ελαττώματα, φοβίες για κάτι που δεν είχαμε καταφέρει στο παρελθόν ή για όσα φοβόμαστε πως δε θα μπορέσουμε να γίνουμε στο μέλλον. Γι’ αυτό την αφήνουμε πίσω και δεν την ξαναχρησιμοποιούμε, όπως ακριβώς κι ένας άνθρωπος που είναι σίγουρος για τον εαυτό του- αρκετά σίγουρος για να ξέρει πως είναι ανόητο να αποκλείεις ενδεχόμενα. Δεν μπορείς να προδικάζεις ότι δε θα καταφέρεις κάτι ποτέ. Γι’ αυτό, ποτέ ξανά «ποτέ».
Παραιτούμαι
Να παραιτηθεί ένας άνθρωπος με αυτοπεποίθηση χωρίς λόγο ή πολύ νωρίς; Αδύνατον! Όλοι μας όμως κάποια στιγμή έχουμε νιώσει πως θέλουμε να φύγουμε, ζοριζόμαστε, μας πνίγει το δίκιο ή απλώς έχουμε φτάσει σε ένα αδιέξοδο. Ο άνθρωπος με αυτοπεποίθηση, όμως, δε θα παραιτηθεί από την προσπάθεια εκτός κι αν αντιλαμβάνεται ότι τον βλάπτει, γιατί πιστεύει πάντα πως υπάρχουν λύσεις, αρκεί να τις ψάξεις.
Αν έρθουν καλά τα πράγματα
Καλώς ή κακώς, σε πολλές στιγμές της ζωής μας έχουμε νιώσει την τύχη να μας εγκαταλείπει. Χάσαμε τη δουλειά που ήταν ευκαιρία, χωρίσαμε, αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε χώρα και πολλά άλλα. Οπότε και ποιος δεν έχει πει αυτή τη φράση για κάτι που θέλει να γίνει. Οι άνθρωποι με αυτοπεποίθηση από την άλλη, δεν περιμένουν να τους χαμογελάσει η τύχη. Χαμογελούν αυτοί και περνούν αμέσως στο παρασύνθημα. Ποιο είναι αυτό; Οργανώνουν κι εκτελούν. Έτσι δεν έχουν καμιά τύχη ανάγκη, αφού είναι ρεαλιστές. Άρα, χαμογελάμε στην οργάνωση και μπορεί να μας χαμογελάσουν έπειτα κι οι συγκυρίες.
Γενικά η αυτοπεποίθηση είναι ένα περίπλοκο στοιχείο για να πεις ότι το κατέχεις. Πρέπει να το έχεις και λίγο από μόνος σου, αλλά πρέπει και να το χτίζεις σταδιακά· δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που κάνουν χρόνια ψυχοθεραπεία για να μπορέσουν να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση. Μα όταν τελικά συναντήσεις κάποιον που ξέρει ποιος είναι, τον καταλαβαίνεις από χιλιόμετρα. Έχει αέρα κι αύρα αξιοζήλευτη. Κι ενώ δε θα το παίξει ποτέ “κάποιος” πάντα θα βρίσκει τρόπο να γίνεται “ο ένας”.
Συντάκτης: Θεοδώρα Αντωνιάδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
