5 λόγοι που αγαπήσαμε να μισούμε τις επαρχειακές πόλεις που μεγαλώσαμε

Πολλοί από εμάς καταγόμαστε από μικρές επαρχιακές πόλεις. Όλοι τις μισούμε αλλά καταβάθος τις αγαπάμε και λίγο. Γιατί, πού αλλού άραγε θα νιώθεις αυτή την απίστευτη βαρεμάρα να διακατέχει όλο σου το είναι από τις περιορισμένες σου επιλογές; Ή θα βγαίνεις για βόλτα και θα σε ξέρει μέχρι και η πέτρα που κλοτσάς καθώς κατεβαίνεις την κατηφόρα με τις άπειρες λακκούβες; Ή θα βλέπεις ταινίες στο σινεμά δυο χρόνια μετά- αν έχει σινεμά η πόλη! Φυσικά, υπάρχουν άπειροι λόγοι που αγαπάμε να μισούμε τις μικρές επαρχιακές πόλεις, αλλά εγώ διάλεξα τους 5 προσωπικά αγαπημένους.

Άπειρος ελεύθερος χρόνος επειδή τα πάντα συρρικνώνονται

Εντάξει, μη μου πείτε ότι τα νεύρα σας δε γίνονται κρόσσια από την τόση πλήξη της καθημερινότητας. 3 μαγαζιά, 2 πάρκα κι η πιο κοντινή πόλη για εξόρμηση στις 2 ώρες, ενώ όλη την πόλη τη δική σου τη γυρνάς σε ένα τέταρτο. Αλλά από την άλλη, θα μου πεις, καλός είναι κι ο άπειρος ελεύθερος χρόνος. Σκέφτεσαι τι έγινε στο παρελθόν, με ποιον έκανες παρέα στο νηπιαγωγείο, αν η ΝΑΣΑ βρήκε κάποιον άλλον πλανήτη και πώς μπορείς κι εσύ να βοηθήσεις στο έργο της. Γενικά ρε παιδί μου κάνεις ανασκόπηση της ζωής σου ολόκληρης και περισσεύει και χρόνος.

2-3 στέκια για να βγεις

Και τώρα που τα λέμε, αν έχεις και 3 στέκια για να βγεις είναι πολυτέλεια. Το πρόβλημα ξεκινάει αν υπάρχουν μόνο δυο. Που στο ένα συχνάζει ο πρώην και στο άλλο η παρέα του πατέρα σου. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή και καλύτερα να μείνεις σπίτι με πιτζάμα και νέτφλιξ. Ούτε στον εχθρό σου μην τύχει. Μη σχολιάσω ότι ξέρεις απ’ έξω όλη την playlist του dj που κι αυτός, πόσα να προσφέρει πια; Κι οι δισκογραφικές έχουν τα θέματά τους. Το μόνο θετικό είναι πως ο σερβιτόρος θυμάται σίγουρα το ποτό σου. Κλείνεις το μάτι από μακριά και παραγγέλνεις.

Ιδιωτικό-τι;

Θέλεις να κρυφτείς; Χα! Ούτε κατά διάνοια. Ούτε από σένα τον ίδιο δεν μπορείς να κρυφτείς στην επαρχία. Λες «θα πάω στο πάρκο που δεν έχει φώτα με το καινούργιο αμόρε μη μας πάρει και κανένα μάτι». Και ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά σου ο απέναντι από το μπαλκόνι, η θεία Μαρία από το χωριό κι ο καθηγητής από τα αγγλικά που έβγαλε βόλτα το σκυλί. Στο σπίτι; Στο σπίτι ακόμη χειρότερα, ακούει ασανσέρ ο γείτονας κι ανοίγει διάπλατα την πόρτα να δει ποιος κατέφθασε στον όροφο, μήπως και του κλέβει κανείς το πιθάρι που κοσμεί την είσοδό του. Άσ’ το καλό μου, τίποτα δε μένει κρυφό σε τούτη εδώ την επαρχιούπολη.

Θα βγεις μέχρι και με τον μπακάλη

Ένα θετικό βέβαια είναι πως πάντα θα έχεις κάποιον για να ξεπορτίσεις. Θα τον πιεις αυτόν τον πολυπόθητο καφέ με θέα τη στάνη του κυρ Θόδωρου. Έλα, εντάξει, αστειεύομαι. Θα βγεις με τη μαμά, την ξαδέρφη, τη φίλη από το νηπιαγωγείο, την κολλητή, το αφεντικό σου, τη θεία του θείου του ξαδέρφου. Γενικά μεγάλο σόι να έχεις κι όλα γίνονται. Αλλά και μόνος σου να βγεις ,περνώντας από κάποιο καφέ όλο και κάποιον γνωστό θα συναντήσεις για να κάτσεις. Βέβαια, αυτό είναι καλό για να σε βγάλει από τη ρουτίνα σου αν έχεις ξεμείνει στη μικρή σου πόλη. Από την άλλη, δεν έχεις έναν άνθρωπο να τον νιώθεις απόλυτα δικό σου. Να μπορείς να πεις και δυο κουβέντες παραπάνω. Είναι όλα κάπως πιο επιφανειακά, πράγμα που κανείς δεν περιμένει για τις σχέσεις στις μικρές πόλεις.

Ενδιαφέρον-κουτσομπολιό, 0-1

Κι εκεί που έχεις βγει με το φιλαράκι για καφεδάκι περνώντας από τον πεζόδρομο που υποθέτω έχει η πόλη σου, γυρνάνε όλα τα κεφάλια 180 μοίρες. Να μη δουν πώς έγινες μετά από τόσο καιρό που είχες να τους επισκεφτείς; Χαιρετάς κι εσύ, μην είσαι αγενής. Και ξεκινάνε οι ερωτήσεις. Τη σχολή σου την τελείωσες; Πάχυνες ή αδυνάτισες; Σχέση έχεις; Παντρεύτηκες; Δουλεύεις; Με ποιον κάνεις παρέα; Αυτό στη μύτη τι είναι; Τελικά ο Τραμπ ήταν ένοχος; Κι άντε για τον Τραμπ να απαντήσεις, δε μας ενδιαφέρει κι ιδιαίτερα. Όλα τα υπόλοιπα όμως; Γιατί είμαι σίγουρη πως από τους δέκα, ο ένας είναι που ρωτάει από πραγματικό ενδιαφέρον. Όλοι οι υπόλοιποι από καθαρό κουτσομπολιό. Και δυστυχώς, το κουτσομπολιό, ειδικά στις επαρχιακές πόλεις είναι ένα από τ’ αγαπημένα χόμπι. Η κόρη του Κώστα έμεινε έγκυος, ο γιος του Μπάμπη πήρε πτυχίο. Κι ούτω καθεξής.

Σε γενικές γραμμές με λίγο παραπάνω αλκοόλ μπορείς να την παλέψεις σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Ίσως χρειαστείς μεταμόσχευση νεφρού, αλλά εντάξει, αυτά είναι μικρές λεπτομέρειες. Πέρα από την πλάκα, αγαπάμε τις μικρές μας πόλεις και δε θα αλλάζαμε με τίποτα το ότι είμαστε και κάπως πιο ανέμελοι, αν σκεφτείς το χάος που υπάρχει στις μεγαλύτερες πόλεις. Μήπως μια επιστροφή θα μας έπειθε; Κάντε εσείς την αρχή κι αν μπορέσετε να τα βγάλετε πέρα, πείτε και σε μένα να το επιχειρήσω.