Γεννημένος στις 29 Αυγούστου του 1931 στην Νέα Ιωνία Αττικής με καταγωγή από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία. Ερχόμενος από φτωχή οικογένεια, αναγκάστηκε να εργαστεί σε πολλές και διάφορες δουλειές, μιας κι έχασε τον πατέρα του σε αρκετά μικρή ηλικία. Ένας από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους λαϊκούς τραγουδιστές όλων των εποχών. Η φωνή του και τα τραγούδια του μας έχουν συντροφεύσει σε πολλά ξενύχτια μας, πολλές δύσκολες στιγμές, ντέρτια και καημούς μας. Φυσικά αυτή η περιγραφή ταιριάζει μόνο σ’ έναν άνθρωπο, τον Στέλιο Καζαντζίδη.
Ο πρώτος άνθρωπος που κατάλαβε πως πίσω από τον 13 χρόνο Στέλιο κρύβεται ένα ταλέντο, ήταν ο εργοδότης του στο εργοστάσιο που δούλευε τότε. Όταν τον άκουσε να τραγουδάει, μάλιστα, του έκανε δώρο μια κιθάρα. Έτσι, ξεκίνησε μαθήματα με τον Στέλιο Χρυσίνη, ο οποίος ήταν τυφλός κι εξαιρετικός κιθαρίστας. Στις αρχές του ‘50 κάνει το ντεμπούτο του με το τραγούδι «Για μπάνιο πάω» το οποίο μιλούσε για τον καύσωνα που επικρατούσε εκείνο το διάστημα στην Αθήνα. Δυστυχώς η αρχή της καριέρας του δεν υπήρξε λαμπρή και θα έσβηνε πριν καλά-καλά ξεκινήσει. Τη σωστή στιγμή ανέλαβε τον Καζαντζίδη ο συνθέτης Γιάννης Παπαϊωάννου ο οποίος του προσέφερε το τραγούδι «Οι βαλίτσες» κι έτσι το φαινόμενο που έφερε το όνομα Στέλιος Καζαντζίδης ανοίγει τα φτερά του και παίρνει σάρκα και οστά. Ωστόσο, ο ίδιος δεν έμεινε μόνο στο τραγούδι, αλλά δημιούργησε κι αρκετές δικές του συνθέσεις.
Οι διαστάσεις που πήρε το όνομά του εκείνο το διάστημα κι οι υπέρογκες πωλήσεις που έκανε ο δίσκος του με το τραγούδι «Μαντουμπαλα» τον έστειλαν στα δικαστικά έδρανα. Οι πωλήσεις άγγιξαν τις 100.000 όταν στην Ελλάδα δεν υπήρχαν ούτε 40.000 πικ απ. Ο ίδιος δίσκος περιλαμβάνει το τραγούδι «Δυο πόρτες έχει η ζωή» σε στίχους του ίδιου του Στέλιου και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Παρ’ όλο που οι πωλήσεις ξέφυγαν, πληρώθηκε κάπου στις 1000 δραχμές κι αυτό γιατί οι τραγουδιστές τότε δεν έπαιρναν ποσοστά από τις πωλήσεις. Ωστόσο κι εκεί έβαλε το χέρι του ο Στέλιος, γι’ αυτό κι οι νέοι τραγουδιστές του χρωστάνε πολλά σήμερα. Χαρακτηριστικά, ο Ζαμπέτας αναφέρει πως ο Καζαντζίδης «καθάρισε για όλο το συνάφι μας».
Το ‘65 ο Καζαντζίδης μαζί με άλλους καταξιωμένους τραγουδιστές ετοιμαζόντουσαν για συναυλίες τις οποίες ακύρωσαν μετά από απαίτηση του τραγουδιστή. Ο λόγος ήταν πως ο Στέλιος δεν ήθελε να τραγουδάει λαιβ σε κέντρα διασκεδάσεως λόγω της κατάστασης που επικρατούσε (που ήταν κάτι ανάμεσα σε κονσομανσιόν και μπουζούκια). Το μόνο μαγαζί που επέλεξε για να τραγουδάει εκείνη την περίοδο -κι από το οποίο έφυγε- ήταν ένα που υπαγόρευε στις τραγουδίστριές του να κάθονται σε τραπέζια εύπορων πελατών. Αυτή του η αποχώρηση αποτέλεσε μια σιωπηλή διαμαρτυρία απέναντι στην όλη κατάσταση που κυριαρχούσε στα νυχτερινά κέντρα.
Το ‘69 αποφάσισε ν’ αποσυρθεί από τη δισκογραφία για κάποιο χρονικό διάστημα. Ήθελε ν’ ανοίξει δίκη του εταιρία, ωστόσο στην εποχή της χούντας ήταν δύσκολη η κατάσταση, αφού είχαν απορρίψει πολλά τραγούδια- ακόμη και τα ερωτικά. Το άλμπουμ «Στην Ανατολή» κυκλοφόρησε μετά από τη Χούντα σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη. Ωστόσο, δεν πήγε και πολύ καλά. Το ‘75 βγήκε το τραγούδι «Υπάρχω», η απόλυτη ερωτική επιτυχία που ακόμη και σήμερα μας έχει συντροφεύσει σε πολλές στιγμές καψούρας. Μετά απ’ αυτό το τραγούδι αποχώρησε πάλι από τη μουσική σκηνή γιατί υπήρχαν συγκρούσεις με τη δισκογραφική του εταιρία. Μετά τον θάνατο της μητέρα του γεννήθηκε ο «Ελεύθερος». Από εκεί κι έπειτα όλοι οι δίσκοι του γίνονται χρυσοί και πλατινένιοι κι οι πωλήσεις εκτοξεύονται.
Οι συνεργασίες του αμέτρητες. Ονόματα όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, Άκης Πάνου, Μίκης Θεοδωράκης, Χρήστος Νικολόπουλος, Βασίλης Τσιτσάνης, Σταύρος Ξαρχάκος, Μάνος Λοΐζος, Γιώργος Ζαμπέτας, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Τάσος Λειβαδίτης, Πυθαγόρας, Λευτέρης Παπαδόπουλος. Κι αυτοί δεν είναι ούτε οι μισοί. Φυσικά, η Μαρινέλλα αποτελούσε ένα ξεχωριστό κομμάτι στη ζωή του, καθώς, εκτός από συνεργάτες, υπήρξαν και σύζυγοι. Αγαπημένη τους συνήθεια οι βαρκάδες. Μεγάλος ο έρωτάς τους, ωστόσο δεν κράτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μετά από κάποια χρόνια ξανά παντρεύτηκε τη Βάσω Κατσαβού.
Η δισκογραφία του αποτελείται από μεγάλα άσματα που ακούμε μέχρι και σήμερα. Αξέχαστα μας έχουν μείνει το «Ζιγκουαλα», «Ο Ένας», «Η στεναχώρια μου», «Το αγριολούλουδο», «Οι αισθηματίες», «Κάτω από το πουκάμισό μου», «Βραδιάζει» κι αμέτρητα ακόμη τραγούδια. Δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη κι η συμβολή του στο ποντιακό τραγούδι κι η συνεργασία του με τον μεγάλο τραγουδιστή το «αηδόνι» του ποντιακού τραγουδιού, Χρύσανθο Θεοδωρίδη.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης απεβίωσε σε ηλικία 70 ετών το 2001 μετά από μάχη με τον καρκίνο. Μέχρι και σήμερα είναι αρκετοί οι σύλλογοι που φέρουν το όνομά του. Ο Στέλιος άφησε τη σφραγίδα του στη μουσική σκηνή και μας ταξιδεύει ακόμη και σήμερα με τα τραγούδια του. Μικροί και μεγάλοι όπου σταθούν σιγοτραγουδούν κι ένα δικό του τραγούδι. Αθάνατος.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου