Τις σχέσεις γενικότερα τις λες και εύθραυστες. Δεν αντέχουν πολλά-πολλά ακόμη κι αν μας αρέσει να κοκορευόμαστε πού και πού πως αν είναι αληθινά τα συναισθήματα, περνάνε άθικτες από ό,τι εμπόδιο και αν τους βάλεις. Όλοι μας έχουμε τις κόκκινες γραμμές μας, τα πράγματα τα οποία ξέρουμε ότι δεν πρόκειται να ανεχθούμε και που αν έτυχε και έπεσαν κάποια στιγμή στο δρόμο μας, μας έκαναν να ρίξουμε τίτλους τέλους χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Υπάρχουν όμως και κάποιες κινήσεις οι οποίες δε θεωρούνται απλώς κόκκινες γραμμές, αλλά κόκκινα πανιά, με τις σχέσεις να είναι ο ταύρος που τρελαίνεται αυτοστιγμεί στην όψη τους. Πρόκειται για κινήσεις όχι προσωπικές αλλά universal, λειτουργούν αρνητικά σε κάθε περίπτωση. Ταυτόχρονα όμως πρόκειται και για κινήσεις που πολλοί μπαίνουμε στον πειρασμό να δοκιμάσουμε και αυτό γιατί εκτός από το ξεκάθαρο αρνητικό αποτέλεσμα, έρχονται πακέτο και με κάτι που τις κάνει να φαντάζουν ελκυστικές. Πάμε να δούμε παρέα δέκα από τις πιο χαρακτηριστικές;
1. Μαζεύεις, μαζεύεις, μαζεύεις και μπαμ!
Έχεις ακούσει το γνωστό «Αν κάποιος διαφωνεί ας μιλήσει τώρα, αλλιώς ας σωπάσει για πάντα»; Δε θα σου πω ότι συμφωνώ, τουλάχιστον όχι για όλα τα θέματα αφού είναι πολύ όμορφο να κάνεις μικρές υποχωρήσεις για τον άνθρωπό σου. Αλλά, άλλο οι υποχωρήσεις και άλλο οι συμβιβασμοί. Άλλο να κάνεις συνειδητά πίσω σε κάτι που παραδέχεσαι πως για εσένα είναι δευτερεύουσας σημασίας και άλλο να μη μιλάς για πράγματα που μέσα σου τελικά δεν είναι ανεκτά και σε τρώνε. Η δεύτερη κατηγορία δε μένει αθόρυβη αιώνια. Κάποια στιγμή, ακόμη και με μια μικρή αφορμή, το μπαμ ακούγεται και είναι τόσο δυνατό που παίρνει παραμάζωμα και τα αυτιά σας, αλλά και τη σχέση την ίδια.
2. Συμπεριφέρεστε σαν σιαμαίοι
Δε λέω, άψογο το να μπορείς να απολαμβάνεις κοινές δραστηριότητες με τον άνθρωπό σου. Δένεστε, περνάτε ποιοτικό χρόνο παρέα, περνάνε από μπροστά σας για λίγο και όλα εκείνα τα quote που λένε πως «ο πραγματικός έρωτας κρύβει πάντα μέσα κάτι από φιλία» και λες «εντάξει, εδώ είμαστε, το έχουμε, πετύχαμε το απόλυτο και μπράβο μας». Πριν ανοίξεις τις σαμπάνιες όμως που σε βλέπω να κουνάς για να κάνουν μπαμ, πάμε να το δούμε λιγάκι πιο ρεαλιστικά. Ο άνθρωπος ό,τι κάνει σταθερά κι αμετακίνητα με τον ίδιο τρόπο, κάποια στιγμή το βαριέται. Ας πούμε για παράδειγμα πως σου αρέσει το κόκκινο χρώμα. Αν βάψεις το σπίτι σου κόκκινο, πάρεις τα έπιπλά σου σε κόκκινες αποχρώσεις και φοράς σταθερά κόκκινα μπλουζάκια, θα έρθει κάποια στιγμή που δε θα αντέχεις να βλέπεις ούτε συσκευασία από Lacta. Αν αντίθετα προσθέσεις μικρότερες πινελιές στην καθημερινότητά σου, οι πιθανότητες είναι πως όχι απλά θα το απολαύσεις, αλλά δε θα βλέπεις την ώρα να γυρίσεις στο χώρο που σου προσφέρει μικρές δόσεις από αυτό που τόσο αγαπάς.
3. Βαφτίζεις τον έλεγχο «διαφάνεια και εμπιστοσύνη»
Πάμε να επαναλάβουμε όλοι μαζί το ποιηματάκι, «Κ και Α, ΚΑ, Κ και Ο, ΚΟ, το να ψάχνουμε ξένα κινητά είναι ΚΑ-ΚΟ». Άλφα-βήτα σχέσεων είναι αυτά και είναι έως και άβολο να πρέπει να διευκρινίζονται, αλλά από την άλλη τα πάρτι ανασφάλειας που καμιά φορά σκάνε απρόσκλητα στην πόρτα μας και βάζουν μουσική στη διαπασών θολώνοντας λίγο το μυαλό μας, το κάνουν αναγκαίο. Ας μην ξεχνάμε πως το «εμείς μεταξύ μας μυστικά δεν έχουμε» δε σημαίνει «δεν μπορούμε να έχουμε» αλλά «επιλέγουμε να μην έχουμε». Το να δείχνεις με παιδικές σχεδόν κινήσεις στον σύντροφό σου πως δεν τον εμπιστεύεσαι είναι ίσως ο πιο γρήγορος και εύκολος τρόπος να δημιουργήσεις απόσταση μεταξύ σας και να κάνεις το έδαφος πρόσφορο για περισσότερα μυστικά, που ακολουθούνται από περισσότερες ανασφάλειες και γενικότερα, να δημιουργήσεις έναν κύκλο που ξεκινάει από κάτι μικρό και οδηγεί στη διάλυση.
4. Κρατάς άσσους στο μανίκι σου για επόμενο καβγά
Όταν μια μικρή συμπεριφορά του συντρόφου σου σε ενοχλεί, πες την εκείνη τη στιγμή. Το να περιμένεις τον επόμενο καβγά για να πετάξεις μέσα στα νεύρα το «και εσύ την προηγούμενη εβδομάδα έκανες αυτό, αλλά δε μίλησα» είναι σχετικά ύπουλο. Πετάς τον άλλον σε νερά που δεν είχε προετοιμαστεί να βουτήξει και τον βάζεις στη διαδικασία να δικαιολογηθεί για πράγματα περασμένα, που ίσως να μην είχε καταλάβει καν ότι είχαν ενοχλήσει. Δικό του το λάθος λοιπόν, ή δικό σου που δε μίλησες τη σωστή στιγμή;
5. Ασχολείσαι με το ποια συμπεριφορά φαίνεται πιο σωστή σε άλλους
Κάθε ζευγάρι έχει ένα δικό του, μοναδικό και αυτόνομο, κώδικα επικοινωνίας που ορίζει τη συμπεριφορά του τόσο όταν είναι οι δύο τους, όσο και όταν είναι μαζί με άλλους. Υπάρχουν ζευγάρια εκδηλωτικά, που η συμπεριφορά τους δημόσια δεν αποκλίνει ιδιαίτερα από την ιδιωτική, υπάρχουν ζευγάρια που όταν είναι με κόσμο δεν μπορείς να διακρίνεις με βεβαιότητα αν είναι μαζί ή αν είναι φιλαράκια και γενικά, γύρω μας θα δούμε πολλούς και διαφορετικούς τρόπους συμπεριφοράς. Όταν ξεκινάς όμως να φέρεσαι, όχι με βάση το πώς νιώθεις άνετα εσύ και ο σύντροφός σου, αλλά με βάση το τι περιμένουν να δουν οι υπόλοιποι για να σας χαρακτηρίσουν «σωστό ζευγάρι» τότε το παιχνίδι έχει χαθεί και απλά χάσατε το σφύριγμα της λήξης.
6. Θεωρείς το «χωρίζουμε» απειλή και όχι δήλωση
Είτε τη στιγμή που θα το ξεστομίσεις να είσαι και διατεθειμένος να το κάνεις στα αλήθεια, είτε να μην το πεις καθόλου. Το να χρησιμοποιείς τέτοιες ατάκες με σκοπό να πετύχεις κάτι, το μόνο που τελικά καταφέρνει είναι να βάλει και στο μυαλό του άλλου την ιδέα και σιγά-σιγά να το κάνει να φαντάζει σαν την πιο ιδανική λύση. Γενικότερα, φράσεις που δηλώνουν έμμεσα το «για να μείνουμε μαζί πρέπει να έρχεσαι στα νερά μου» και που υποβαθμίζουν έτσι τον σύντροφό μας και το ρόλο του στο μεταξύ μας, είναι σίγουρα στους τρόπους να λήξει μια σχέση άδοξα, αλλά τουλάχιστον γρήγορα.
7. «Μαμά, μπαμπά, να σας συστήσω»
Και κάπου εκεί πρέπει να μένει κιόλας η συγκεκριμένη γνωριμία. Στο τυπικό, «από εδώ οι γονείς μου και από εδώ η σχέση μου». Και ίσως αναρωτιόμαστε, αν η σχέση προχωρήσει; Δεν αλλάζει τίποτα. Και μην το παρεξηγήσεις, δε λέμε να είστε ξένοι μέσα στην ίδια σας την οικογένεια, όταν όμως ξεκινάει να μπερδεύεται ο ρόλος των γονιών με αυτόν των φίλων ή των ατόμων στα οποία στρεφόμαστε για συμβουλή, τότε τα υλικά για τη συνταγή της αποτυχίας έχουν ήδη αρχίσει να μπαίνουν στο τηγάνι. Παρεμβάσεις, γνώμες και ιδέες χωράνε είτε σε ένα διακριτικό και ανοιχτό και προς τους δύο πλαίσιο, είτε καθόλου.
8. Άτομα από το παρελθόν υπάρχουν στο παρόν σου
Και όχι, δεν εννοούμε κατ’ ανάγκη τη φυσική παρουσία τους. Συζητήσεις όμως που αφορούν πρώην, αναφορές σε κοινά στοιχεία ή και έντονες διαφορές, καθώς και συγκρίσεις, δεν είναι απλώς επίφοβα μονοπάτια αλλά ενεργά ναρκοπέδια. Όλοι λόγω της έμφυτης περιέργειάς μας μπαίνουμε κάποια στιγμή στη διαδικασία να ρίξουμε στο τραπέζι το θέμα και να ρωτήσουμε τον άνθρωπό μας για το παρελθόν του ή και να πούμε κομμάτια της δικής μας ιστορίας. Όταν όμως το πράγμα ξεφεύγει από μια απλή συζήτηση και καταλήγει θέμα που βγαίνει στο προσκήνιο συχνά, τότε πρόκειται και για θέμα που μπορεί εύκολα να κάνει ζημιά ανεπανόρθωτη.
9. Βιασύνη
Έτσι απλά και σκέτα, γιατί δεν περιορίζεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο και επίπεδο. Το να θες να βλέπεις μια σχέση να εξελίσσεται και να γίνεται όλο και πιο ουσιαστική, είναι φυσικά όμορφο και ταυτόχρονα είναι παράγοντας που ίσως προδίδει τη γνησιότητα των συναισθημάτων. Το να μη συμβαδίζει η ταχύτητά σου όμως με αυτή του ατόμου απέναντί σου είναι κάτι που εν τέλει θα δημιουργήσει προβλήματα. Μα, αν το νιώθουμε; Να μένουμε άπραγοι; Όταν δίνουμε για δίπλωμα μηχανής, ένας από τους βασικούς κανόνες που μαθαίνουμε είναι ότι σε μια ομαδική οδήγηση τον ρυθμό τον καθορίζει το πιο αργό όχημα. Αλλιώς η ομάδα, μοιραία, χάνεται. Δεν είναι κακό να δηλώνεις τις προθέσεις σου ώστε να ξέρεις αν συμβαδίζουν με τα θέλω του άλλου, αλλά είναι επιτακτικό να μην πιέζεις για να ανέβουν οι ρυθμοί εκπλήρωσης των προσδοκιών, όποιες κι αν είναι αυτές. Η πίεση άλλωστε από μόνη της, είναι ίσως ο μεγαλύτερος δηλωμένος εχθρός των σχέσεων.
10. Συμφωνείς με τον άλλο στα πάντα
Το άφησα για το τέλος γιατί είναι ίσως ένα από τα πιο ύπουλα. Μας δίνει την αίσθηση πως πρόκειται όχι απλά για κάτι καλό, αλλά για ιδανικό. Γιατί δεν είναι; Επειδή είναι και μη πραγματοποιήσιμο. Πρακτικά αδύνατον να μη διαφέρουν πουθενά οι σκέψεις σας, όταν λοιπόν συμβαίνει έρχεται να φωνάξει ότι υπάρχει υποκρισία. Έχει διαφορά το να συμβαδίζουν οι απόψεις σας, με το να προσπαθείς να πείσεις πως ταυτίζονται καθ’ όλα. Ακόμη και αν στη γενική ιδέα συμφωνείτε, κάπου θα υπάρχει ένα σημείο στο οποίο είχατε αναπτύξει διαφορετική οπτική γωνία. Και αν δεν υπάρχει και όντως πετύχατε την περίπτωση που είναι μία στο ένα τρισεκατομμύριο (και λίγο λέω), τότε απλά ας θυμόμαστε πως η μαγεία του έρωτα και ταυτόχρονα το καύσιμό του κρύβεται στις μικρές διαφορές και στις ουσιαστικές συζητήσεις. Αν η κουβέντα θυμίζει σταθερά μονόλογο, ή αν δεν καταφέρνει να ιντριγκάρει έστω και λίγο τη σκέψη μας, τότε η ανία δε θα αργήσει καθόλου να μας χτυπήσει την πόρτα. Και όταν η συγκεκριμένη κάνει εμφάνιση τότε η έξοδος είναι σχεδόν πάντα μονόδρομος.
Συντάκτης: Μαρία Ρουσσάκη
