Κάθε στάδιο μιας σχέσης κρύβει και μία μικρή ιεροτελεστία. Για τον καθένα μας μπορεί αυτή να είναι διαφορετική, αλλά όλοι έχουμε μικρές συνήθεις που έστω και ενδόμυχα απολαμβάνουμε να επαναλαμβάνουμε κάθε, μα κάθε, φορά. Όταν ας πούμε μία σχέση ξεκινάει κάποιος μπορεί να έχει συνηθίσει να ακούει καψουροτράγουδα, τα οποία παίζουν ολημερίς -αλλά κυρίως ολονυχτίς- βάζοντάς τον στο ανάλογο καψούρικο και νοσταλγικό mood. Άλλος μπορεί να προτιμά να είναι κολλημένος ολημερίς και ολονυχτίς πάνω από ένα τηλέφωνο, μιλώντας είτε με το αίσθημα είτε για το αίσθημα με τα φιλαράκια.
Και όταν μία σχέση τελειώνει; Φυσικά και υπάρχει και εκεί ιεροτελεστία. Αφού κλάψεις και φωνάξεις για τη χαμένη σχέση σου θα πάρεις τηλέφωνο τα φιλαράκια να πεις τον πόνο σου. Θα αναλύσεις τα γεγονότα, θα βουλιάξεις και λίγες μέρες στον καναπέ σου αρνούμενος πεισματικά να βγάλεις τις πιτζάμες σου. Και μόλις περάσει αυτό το πρώτο στάδιο, έρχεται το επόμενο, το λίγο πιο γλεντζέδικο. Παίρνεις τα φιλαράκια που μέχρι προ ολίγου ζάλιζες τηλεφωνικά και κανονίζετε για τη μεγάλη έξοδο. Παραγγέλνεις το πρώτο ποτό με διάθεση «πάλι γυρνάς στο μυαλό μου, σε βλέπω μες στο ποτό μου» και τρεις με τέσσερις ώρες και τέσσερα με πέντε ποτά αργότερα χορεύεις δίχως αύριο σε ρυθμούς «περνάω και μόνος μου καλά, τα καταφέρνω μια χαρά». Γνωστά τα βήματα και δοκιμασμένα, πάντα έχουν αποτέλεσμα, σαν τα γιατροσόφια της γιαγιάς για τον πονόκοιλο ένα πράγμα.
Είχες, λοιπόν, μια σχέση και μετά ήρθε η καραντίνα. Και λίγο τα νεύρα του εγκλεισμού, λίγο ο χρόνος που δόθηκε για αναθεώρηση, καταλήγεις και εσύ στο κλαμπ των φρεσκοχωρισμένων. Καλησπέρα, καλώς ήρθες και καλή βραδιά! Το πράγμα ξεκίνησε καλά, γιατί τα πρώτα βήματα μια χαρά αποτέλεσμα είχαν και με τη καραντίνα. Κλήση στα φιλαράκια, check! Ανάλυση και υπερανάλυση, check! Βούλιαγμα στον καναπέ με πιτζάμες και netflix, check!
Μη σου πω ότι επιδέχτηκαν και βελτίωση μιας και η κλήση εξελίχτηκε σε βιντεοκλήση, ο χρόνος για σκέψη και ανάλυση ήταν άφθονος και ο διαθέσιμος χρόνος για να λιώσεις σε ταινίες και σειρές χωρίς να σκέφτεσαι τίποτα και κανέναν αυξήθηκε κατακόρυφα. Αυτό το τελευταίο βέβαια είχε μέτρια αποτελέσματα μιας και όλο και κάποιος πρωταγωνιστής, δεύτερος ρόλος ή και κομπάρσος στα παρασκήνια σου θύμισε τελικά το αίσθημα με ένα και μόνο βλέμμα.
Οι μέρες όμως πέρασαν και η ανάγκη να ξεφύγεις άρχισε να χτυπάει κόκκινο. Πληθώρα συναισθημάτων στο ζενίθ τους και ταυτόχρονα οι τοίχοι γύρω-γύρω να κλείνουν ασφυκτικά. Είπες να βγεις για μία μετακίνηση έξι, τι μία δηλαδή; Όλη μέρα με ένα κινητό στο χέρι έστελνες μηνύματα. Και αν έχεις κατοικίδιο κάτι γίνεται, ευχαριστήθηκε και βόλτα το καημένο, αν δεν έχεις όμως; Κατέληξες από το πουθενά να κάνεις προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς του 2021.
Μα δε τα σκεφτήκαν καλά, έπρεπε να μείνει ανοιχτό έστω και μπαράκι ανά γειτονιά για τέτοιες δύσκολες στιγμές. Είσοδος με μήνυμα για μετακίνηση 7-έξοδος χωρισμού, έκτακτη ανάγκη είναι και αυτό! Σε ακραίες περιπτώσεις έπρεπε να επιτρέπεται η είσοδος και στους κολλητούς με μετακίνηση 4, βοήθεια σε κάποιον που έχει ανάγκη! Γιατί αν δεν έχει ανάγκη ο φρεσκοχωρισμένος ποιος έχει; Και αν δεν πάει πρώτα ο κολλητός, ποιος θα πάει; Αυτά σκέφτεσαι, ενώ είσαι στην όγδοη έξοδο για άσκηση για σήμερα.
Και έρχεται και ένας φίλος με κάθε καλή διάθεση και σου λέει «ο έρωτας με έρωτα περνάει, φλέρταρε, γνώρισε κόσμο». «Πού να τον γνωρίσω άνθρωπέ μου» σκέφτεσαι. Εye contact με λοιπούς αθλούμενους; Άστο καλύτερα, δεν εμπνέει το πάρκο της γειτονιάς για after-breakup flert. Και όσον αφορά το online τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα εν καιρό εγκλεισμού, μακριά λοιπόν!
Σκέφτεσαι ότι δεν πάει άλλο, βάζεις μουσική στο τέρμα, βάζεις και ένα ποτό να χαλαρώσεις έστω και στο σπίτι. Βάζεις και ένα δεύτερο, ένα τρίτο και κάπου στο τέταρτο συνειδητοποιείς ότι αυτή η μέθοδος δεν έχει αποτέλεσμα μιας και ξεκινάς να βρίζεις μέχρι και το πορτατίφ που χάλασε πριν τέσσερις μήνες και εξαιτίας του δεν μπορείς να διαβάσεις πια το βράδυ. Λογικό είναι, υπάρχει ένταση και κάπου πρέπει να βγει. Παίρνεις λοιπόν τα φιλαράκια στο skype να τα πείτε και να τα πιείτε από εκεί, εντάξει κάτι είναι και αυτό τουλάχιστον δεν το περνάς μόνος.
Σίγουρα καμία αλλαγή δεν είναι εύκολη, ούτε του χωρισμού, ούτε της καραντίνας. Λογικότατο, λοιπόν, όταν πρέπει να συνδυαστούν αυτές οι δύο ξαφνικές αλλαγές να τα βρίσκουμε λιγάκι δύσκολα στη πορεία. Αυτοσχεδιάζουμε όμως, εξελισσόμαστε και ενσωματωνόμαστε στις καινούριες συνθήκες, αυτό έχει σημασία. Και όταν τελικά τελειώσει όλο αυτό και βγούμε, ας θυμηθούμε να πιούμε και ένα τελευταίο ποτό στην υγειά όχι της σχέσης που πέρασε, αλλά για όλες εκείνες τις νύχτες που περάσαμε με ένα ποτό στο χέρι, μόνοι, με μόνη μας διέξοδο μία μετακίνηση 6!
Συντάκτης: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
