Ο ελεύθερος χρόνος για τους περισσότερους από εμάς είναι προϊόν πολυτελείας. Οι ρυθμοί της καθημερινότητας θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν το λιγότερο γρήγοροι, το περισσότερο τρελοί. Τον λίγο, λοιπόν, ελεύθερο χρόνο που έχουμε πώς τον διαχειριζόμαστε; Φροντίζουμε να τον απολαύσουμε στο έπακρο κάνοντας όλα εκείνα που δεν έχουμε χρόνο να κάνουμε άλλες στιγμές ή τον αφήνουμε να περάσει ήρεμα και ανέμελα δίνοντάς του την ευκαιρία να μας βγάλει από μία κουραστική ρουτίνα;
Πολλοί από εμάς στην προσπάθεια να καταφέρουμε να καλύψουμε τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, μπαίνουμε στη διαδικασία να δημιουργήσουμε ένα πρόγραμμα. Είτε γραπτό είτε νοητό. Αυτό μας δίνει μία εικόνα του χρόνου μας και μας βοηθάει στη διαχείρισή του. Μας δίνει επίσης μία εικόνα του ελεύθερου χρόνου που έχουμε και που μπορούμε να αφιερώσουμε στη διασκέδαση. Ωστόσο μην πέσεις στην παγίδα να εντάξεις και τη διασκέδασή σου σε ένα πρόγραμμα.
Εκεί υπάρχει ο κίνδυνος να γίνει η χαλάρωση μια ακόμη υποχρέωση. Και αυτό είναι κάτι που σε καμία περίπτωση δε θέλουμε. Όταν στο σύνολο της ημέρας σου δηλώνεις στον εαυτό σου πως όσα μπαίνουν στο πρόγραμμά σου πρέπει να γίνουν στην ώρα και στο χρονικό περιθώριο που τους έχει τεθεί τι σε κάνει να πιστεύεις πως η διασκέδαση θα γίνει με διαφορετικό τρόπο; Αφού μπήκε στο ίδιο πλάνο θα τηρηθεί με τον ίδιο τρόπο.
Η λέξη χαλάρωση θα έπρεπε να είναι αντίστροφη της λέξης περιορισμός. Το ένα πρακτικά ακυρώνει το άλλο. Επίσης ποτέ μην ξεχνάς ότι η αναμονή δημιουργεί προσδοκία. Πόσες φορές δε σου έχει τύχει να αναμένεις μια έξοδο για πολύ καιρό, να έχεις κάνει σχέδια, να έχεις προετοιμάσει λεπτομέρειες και όταν τελικά έρθει η στιγμή να νιώσεις ότι δεν πέρασες καλά ή έστω όσο καλά υπολόγιζες; Αντίθετα, σου έχει τύχει να προκύψει μια έξοδος ή μια δραστηριότητα από το πουθενά, να μην είσαι προετοιμασμένος και όμως να περάσεις τέλεια; Πρακτικά μπορεί η πρώτη έξοδος να είχε πολύ καλύτερες προδιαγραφές για να περάσεις καλά από τη δεύτερη, ο παράγοντας προσδοκία όμως καθώς και η αίσθηση ότι όλη η αναμονή πρέπει να βρει τρόπο να σε ανταμείψει, είναι αυτά που δεν αφήνουν τελικά την απόλαυση και τη χαλάρωση να βγουν στο προσκήνιο.
Μην ξεχνάς και το άλλο. Οτιδήποτε απαιτεί σχέδιο βάζει το μυαλό μας στη διαδικασία του να ακολουθήσει κανόνες βασισμένους σε ένα -έστω και άγραφο- πλάνο. Όταν θες κάτι να πάει σύμφωνα με ένα σχέδιο ο αστάθμητος παράγοντας γίνεται επί τόπου εχθρός. Κάτι απρόοπτο που υπό κανονικές συνθήκες μπορεί ακόμη και να είχες απολαύσει, στο μυαλό σου είναι πλέον ο παράγοντας που δε σε άφησε να διεκπεραιώσεις το στόχο. Και γιατί να βάζουμε στόχους στην απόλαυση; Ο αστάθμητος παράγοντας στο θέμα της διασκέδασης αν τον αντιμετωπίσουμε με ανοιχτό τρόπο μπορεί να γίνει ένας από τους καλύτερους συμμάχους μας!
Άλλος κίνδυνος που ελλοχεύει είναι η συνήθεια. Και η συνήθεια μέχρι ενός σημείου μπορεί να έχει τη χάρη της είναι όμως λεπτές οι γραμμές και τα όρια που θα την κάνουν να μετατραπεί σε ρουτίνα. Ένα καθορισμένο και σταθερό date night ας πούμε ανάμεσα σε ένα ζευγάρι μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιθυμητό και να φέρει δέσιμο. Ένα όμως date night, σταθερά στο ίδιο μαγαζί, με το ίδιο μενού, ακούγοντας πάνω- κάτω την ίδια μουσική, όσο και αν μας φανεί ωραίο της πρώτες φορές θα καταλήξει σύντομα ρουτίνα. Και ρουτίνα και διασκέδαση δεν πάνε μαζί. Ειδικά στον τομέα σχέση ας αφήσουμε την προσδοκία γιατί κάτι καινούριο να κάνει τη διαφορά και ας μην ψάχνουμε την απόλαυση σε μία ήδη δοκιμασμένη συνταγή όσο καλή γεύση και αν αυτή μας άφησε.
Γενικά παιδιά, όταν μιλάμε για το πώς θα περάσουμε καλά, η πολλή σκέψη και το πολύ πρόγραμμα σπάνια θα μας βγουν σε καλό. Και στη τελική καμία σημασία δεν έχει ούτε το τι θα κάνεις, ούτε το πού. Σημασία έχει να το κάνεις με κέφι και μαζί με άτομα που γουστάρεις. Ας το δούμε λοιπόν χαλαρά, με όρεξη, καλή διάθεση και καλή παρέα και όλα τα άλλα θα προκύψουν από μόνα τους.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.