Έρωτας – Σχέση – Χωρισμός. Τρεις λέξεις συζητημένες όσο ελάχιστες. Τρεις λέξεις συνδεδεμένες μεταξύ τους στο μυαλό μας που όταν βρίσκονται όλες μαζί δημιουργούν έναν αρμονικό κύκλο με αρχή–μέση–τέλος και πάλι από την αρχή, μέχρι να βρεθεί εκείνη η περίπτωση που θα καταφέρει να βγάλει την τελευταία λέξη από την εξίσωση και θα μας προσφέρει τον πιο ολοκληρωμένο ημιτελή κύκλο που μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε.
Πολλές οι φορές που η εξίσωση κρύβει μέσα της δύο μόνο από τα τρία στοιχεία. Δύο λοιπόν οι λέξεις που συνδέουμε ανεπαίσθητα στο μυαλό μας και μία τρίτη όμως που με την απουσία της δηλώνει και καθορίζει πολλά. Ο συνδυασμός της δυάδας ωστόσο για κάποιο λόγο γίνεται πάντα με αυτή τη συγκεκριμένη σειρά που είδαμε στην αρχή. Συνδέουμε έρωτα με σχέσεις, με την απουσία του χωρισμού ή σχέση με χωρισμό με την απουσία του έρωτα. Ποτέ δε θα συνδέσουμε έρωτα με χωρισμό, με την απουσία της σχέσης. Γιατί συμβαίνει όμως αυτό και μήπως είναι τελικά και αυτός ένας συνδυασμός που υπάρχει έντονα γύρω μας και ας επιλέγουμε πού και πού να τον αγνοούμε ή να τον υποβιβάζουμε; Για να βγάλουμε άκρη και να καταλάβουμε πώς λειτουργούν οι συνδυασμοί ας το πάρουμε από την αρχή.
Γιατί έχουμε συνδέσει τον έρωτα με τις σχέσεις εν απουσία του χωρισμού;
Επειδή σαν συνδυασμός κρύβει μέσα του κάτι από το ιδανικό. Ένας μεγάλος έρωτας ιδανικά βρίσκεται μέσα σε μία σχέση και μία ιδανική σχέση βρίσκεται μέσα σε πολύ έρωτα. Η απουσία του τρίτου στοιχείου, του χωρισμού, έρχεται να επιβεβαιώσει το ιδανικό της κατάστασης και να μας πει ότι πρόκειται για έναν συνδυασμό έγκυρο και αξιόπιστο.
Γιατί έχουμε συνδέσει τις σχέσεις με τον χωρισμό εν απουσία του έρωτα;
Γιατί σαν συνδυασμός κρύβει κάτι ολοκληρωμένο. Για την ακρίβεια κρύβει την ολοκλήρωση μίας ημιτελούς συνθήκης, γιατί σχέση που, όχι απλώς δεν ξεχειλίζει από έρωτα, αλλά δεν τον βάζει καν στην εξίσωση, μόνο ημιτελής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Και στον ανθρώπινο νου δεν αρέσουν τα ημιτελή. Έρχεται, λοιπόν, ο χωρισμός να δώσει ένα τέλος σε κάτι που εξαρχής θεωρούσαμε λάθος.
Τώρα, γιατί δεν συνδέουμε τον έρωτα με τον χωρισμό εν απουσία σχέσης;
Επειδή η λέξη χωρισμός αφήνει να εννοηθεί ότι κάτι που ήταν ενωμένο σπάει σε δύο κομμάτια. Και αναρωτιόμαστε πώς μπορεί να σπάσει στα δύο κάτι που δεν ενώθηκε ποτέ. Έλα μου όμως που μπορεί. Μπορεί όταν αυτό το κάτι υπάρξει ενωμένο μέσα μας.
Όλοι θα συμφωνήσουμε ότι έρωτας μπορεί να είναι μονόπλευρος και ένας μονόπλευρος έρωτας μπορεί να είναι εξίσου δυνατός με έναν αμφίδρομο. Έρωτας σημαίνει δέσιμο και ένα δέσιμο ψυχικό μπορεί να μη γίνει ποτέ σωματικό. Όταν όμως έχει υπάρξει μία επένδυση σε συναισθήματα οτιδήποτε μας προσγειώσει στην πραγματικότητα και μας αναγκάσει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που υπάρχει μέσα μας δεν έχει καμία ανταπόκριση ή δεν πρόκειται να εξελιχθεί ποτέ σε κάτι παραπάνω, μπορεί να αναβλύσει από μέσα μας τον ίδιο χείμαρρο συναισθημάτων με αυτόν ενός χωρισμού. Και όσο πιο έντονα τα συναισθήματα του έρωτα τόσο πιο έντονα και αυτά της απώλειας.
Και ίσως αυτές οι περιπτώσεις να είναι και πιο δύσκολες και αυτό γιατί όσο χάλια και αν είναι κάποιος συναισθηματικά, δεν έχει μία καλή δικαιολογία για να το εκφράσει αυτό στον περίγυρο και ο περίγυρος με τη σειρά του να του δώσει άλλοθι στα αρνητικά συναισθήματα. Αν πεις πως χώρισες σχεδόν αυτόματα αποκτάς δικαίωμα στη λύπη, στο θυμό, στην ένταση. Αποκτάς δικαίωμα στο να θες να μείνεις μόνος και στο να αρνείσαι να βγεις από το σπίτι ή αντίστοιχα στο να μη μένεις στιγμή μέσα. Αποκτάς δικαίωμα στην αντίδραση με οποιοδήποτε τρόπο. Και πάντα θα υπάρχουν εκείνοι οι φίλοι που θα σου σταθούν ακόμη και αν τους βρίζεις και αυτό γιατί σε καταλαβαίνουν. Γιατί χώρισες και ο χωρισμός πονάει.
Αν πεις όμως πως απογοητεύτηκες, πως άλλαξαν οι προσδοκίες σου ή τέλος πάντων χρησιμοποιήσεις οποιεσδήποτε λέξεις για να περιγράψεις τι σου συμβαίνει χωρίς να υπάρχει ο παράγοντας σχέση από πίσω, ο περίγυρος αντιδράει αλλιώς. Μιλάς για συναισθήματα και ακούει πείσματα. Μιλάς για έρωτα και ακούει παιδιαρίσματα. Και σχεδόν αναγκάζεσαι να το περάσεις μόνος, γιατί είναι δύσκολο να εξηγήσεις πως αυτό που περνάς δε μοιάζει με χωρισμό, είναι χωρισμός.
Και ίσως εδώ η λέξη και η έννοια του χωρισμού να μην εναπόκειται στο ότι ένα ζευγάρι, ένα ενωμένο ολόκληρο με λίγα λόγια, χωρίζεται ξανά σε δύο κομμάτια, αλλά στα δύο κομμάτια που σπάει ο εσωτερικός μας κόσμος λόγω γκρεμισμένων επιθυμιών, προσδοκιών και συναισθημάτων.
Ας το σκεφτούμε όμως λίγο παραπάνω. Για αυτό ακριβώς δεν πονάει ο χωρισμός σε οποιαδήποτε περίπτωση; Λίγο μας ενοχλεί ο διαχωρισμός από τον άλλον, αν μας ενοχλούσε πολύ, πιθανότατα δε θα χωρίζαμε. Αυτό που πραγματικά πονάει είναι οι γκρεμισμένες προσδοκίες, ο χρόνος και τα συναισθήματα που επενδύσαμε. Μας πονάει ότι δεν καταφέραμε τελικά να δημιουργήσουμε εκείνον τον τόσο όμορφα ολοκληρωμένο ημιτελή κύκλο που αναφέρθηκε στην αρχή.
Έρωτας – Σχέση – Χωρισμός, λοιπόν. Τρεις λέξεις που κακώς έχουμε συνηθίσει να συνδυάζουμε με συγκεκριμένο τρόπο, μιας και όταν μιλάμε για συναισθήματα κάθε συνδυασμός είναι πιθανός. Και στην περίπτωση ενός χωρισμού μπορεί να πονάει το ίδιο είτε με είτε χωρίς τη συνθήκη της σχέσης. Ας μην υποτιμούμε ποτέ λοιπόν τη δύναμη και την ένταση ενός συναισθήματος και κυρίως ας μην υποτιμούμε ποτέ εκείνον που το βιώνει.
Συντάκτης: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
