Όλοι έχουμε έστω κι ακουστά τα drag shows και τις drag queens που τα πραγματοποιούν όμως τι περισσότερο ξέρουμε γι’ αυτές τις τόσο γοητευτικές περσόνες που έχουν συνδεθεί άμεσα με τη νύχτα αλλά και με πάρα πολλά στερεότυπα; Όπως ο ίδιος ο σεξουαλικός προσανατολισμός του ανθρώπου έτσι και το drag έχει πολλές εκφάνσεις και δεν περιορίζεται σε gay αγόρια όπως συνήθως πιστεύουμε εδώ στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα ο κάθε άνθρωπος θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο ανεξαρτήτως φύλου, ταυτότητας φύλου και σεξουαλικότητας. Στις «Κούκλες» παραδείγματος χάριν, που είναι ίσως το πιο παλιό μαγαζί της Αθήνας με drag shows, οι drag queens είναι κατά κύριο λόγο γυναίκες τρανς.
Παρόλο που σήμερα η drag κουλτούρα είναι πλέον πολύ διαδεδομένη, κάτι στο οποίο έχει ίσως συμβάλει και το διάσημο «RuPaul’s Drag Race» –ένα show game προς ανάδειξη της επόμενης drag superstar της Αμερικής– τα πράγματα στον κλάδο δεν ήταν πάντα έτσι και σίγουρα σε κάποιες χώρες ακόμη οι συνθήκες είναι αρκετά εχθρικές. Η ιστορία του drag έχει της ρίζες της πολύ πίσω στον χρόνο όταν ακόμη στο θέατρο μπορούσαν να παίζουν μόνο άντρες ηθοποιοί όλους τους ρόλους αλλά και σε θρησκευτικές τελετές μύησης διαφόρων πολιτισμών.
Αργότερα, γύρω στη δεκαετία του ‘30 σύμφωνα με κάποιες πηγές, έγινε η σύνδεση της drag κουλτούρας με την gay κοινότητα και μέχρι να κάνουν την εμφάνισή τους τα gay bars οι drag queens εμφανίζονταν μόνο σε ιδιωτικά πάρτι απ’ όπου όμως δεν μπορούσαν πάντα να αποφευχθούν οι επιδρομές της αστυνομίας. Το πέρασμα του χρόνου τις βρίσκει σε υπόγεια κλαμπς και καθώς φτάνουμε στο σήμερα θα μπορούσαμε πια να τις συναντήσουμε ευκολότερα σχεδόν παντού.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι απαραιτήτως εύκολα στη χώρα μας για μια drag queen όπως δεν είναι τίποτε εύκολο και δεδομένο για οτιδήποτε θεωρείται διαφορετικό. Όσο κι αν δηλώνουμε πια εξοικειωμένοι με κάποια θέματα όπως αυτό, δεν παύουν να ελλοχεύουν στα μυαλά κάποιων στερεότυπα και προκαταλήψεις που πολλές φορές είναι αρκετά ώστε να οδηγήσουν σε τακτικές ή πράξεις βίαιες. Από λεκτικές επιθέσεις και χλευασμό ή «αθώα» αστειάκια που βρομάνε σεξισμό, ως και σωματική άσκηση βίας είναι μερικές από τις καταστάσεις που μπορεί να βιώσει οποιοσδήποτε άνθρωπος δε μοιάζει με όσα κουβαλούν κάποιοι στα γεμάτα μισαλλοδοξία μυαλά τους ως φυσιολογικά.
Ο κόσμος των drag queens είναι λαμπερός και σκοτεινός μαζί, είναι μυστηριώδης, ενθουσιώδης και τα δίνει όλα. Δίνει ψυχή, δίνει φωτιά, δίνει πάθος κι όλα πολύ. Πάρα πολύ. Δε χωρούν ημίμετρα στον κόσμο των drag queens ούτε στα συναισθήματά τους. Είναι πληθωρικές μέσα κι έξω κι είναι γι’ αυτό queens με όλη τη σημασία της λέξης η καθεμιά με τον τρόπο της και με τη δική της ιστορία.
Η ζωή πολλών από αυτές κρύβει σίγουρα εμπειρίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως μαθήματα ζωής, τα μάτια τους έχουν δει πολλά κι οι ίδιες έχουν ζήσει άλλα τόσα. Βιώματα που άλλοτε μέσα στη σκοτεινιά τους άλλοτε μέσα στα λαμπερά τους φώτα πάντα με έναν τρόπο είναι ελκυστικά. Πονεμένες ή ευτυχισμένες στιγμές, ιστορίες γι’ αγρίους, ιστορίες για εξημερωμένους, ιστορίες για μεθυσμένους, για φτιαγμένους, για μαλάκες, για ντόμπρα παιδιά, για ξηγημένους ανθρώπους και για φίλους που άλλοι χάθηκαν κι άλλοι είναι ακόμη εκεί να τα βάζουν με δαίμονες δικούς τους και ξένους.
Οι ιστορίες ανθρώπων, ανθρωπιάς κι απανθρωπιάς μέσα από τα δικά τους μάτια είναι ένα τεράστιο σχολείο για τον κόσμο. Φιγούρες γεμάτες παλικαριά, κόντρα στη μικρότητα που μας δέρνει, αντιμετωπίζουν καλά κι άσχημα, απώλειες και «κέρδη» με το ίδιο θεόρατο ανάστημα που χρειάζεται κάποιος για να σταθεί απέναντι στον κόσμο ακριβώς όπως είναι κι όπως γουστάρει να είναι ξεμπροστιάζοντας οτιδήποτε πολιτικά ορθό ως τη μεγαλύτερη υποκρισία της φύσης του φοβισμένου ανθρωπάκου.
Κάποιες ανά περιόδους δεν είχαν αίσιο τέλος. Για διάφορους λόγους που ο κόσμος μας επιμένει να μη θέλει να δει παίρνοντας στον λαιμό του ζωές μεταφορικά και κυριολεκτικά. Μακάρι όλοι να κρύβαμε μέσα μας, κάνοντας δήλωση την ίδια μας την ύπαρξη, την επαναστατική ιδιοσυγκρασία του κωλοδάχτυλου προς ό,τι προσπαθεί να καταπιέσει όσα στ’ αλήθεια είμαστε. Εκείνες το κάνουν. Κι όχι πάντα χωρίς κόστος. Ίσως κάποτε με κόστος τεράστιο. Μα δεν το βάζουν κάτω.
Επιμέλεια κειμένου: Μάιρα Τσιρίγκα