Κανείς δεν μπορεί να σε ρίξει όταν ξέρεις τι αξίζεις

Δεν είσαι ο μοναδικός παρασιτικός οργανισμός που γνωρίζω. Δεν είσαι δυστυχώς ο μόνος άνθρωπος εκεί έξω που έχει μάθει να ρίχνει άλλους για να φανεί ο ίδιος σημαντικός. Δεν είσαι δυστυχώς ο μοναδικός άνθρωπος που νομίζει πως αποκτά αξία μειώνοντας τον διπλανό του. Κάνεις τα πάντα με φόντο τη μισαλλοδοξία σου κι αυτό γιατί μεγάλωσες γεμάτος κόμπλεξ και καταστροφικές ανασφάλειες που δεν κατάφερες να αντιμετωπίσεις. Πρώτα και πάνω απ’ όλα μισείς τον εαυτό σου και προσπαθείς να κρύψεις με νύχια και με δόντια όσα, στ’ αλήθεια, είσαι ώστε να μην πάρουν χαμπάρι οι γύρω σου πως όλο αυτό το περιτύλιγμα δεν είναι παρά μια φούσκα.

Είσαι πιθανότατα ο ίδιος που ως παιδί με την πρώτη ευκαιρία ασκούσες ψυχολογική ή και σωματική βία στα φαινομενικά πιο «αδύναμα» παιδιά γιατί έκρυβες τα δικά σου ψυχολογικά προβλήματα κάτω απ’ το πέπλο του θρασύδειλου νταή. Το προφίλ σου ταιριάζει απόλυτα με αυτό του τοξικού ανθρώπου, που κάποτε ασκούσε bullying σε κάποιο σχολείο ενώ τώρα –πιο υποχθόνια– όντας ενήλικας διαβάλλεις με κάθε πιθανό τρόπο όποιον κατά βάθος ζηλεύεις.

Το κακό είναι ότι η συμπεριφορά σου σε κάποιους ανυποψίαστους ευαίσθητους ανθρώπους έχει αποτέλεσμα. Πιάνει, που λέμε. Τους επηρεάζεις και τρέφεσαι από αυτό. Guess what, όμως, κομπλεξικέ τύπε. Δεν είναι όλοι υπερευαίσθητοι απέναντι στη γελοία σου ύπαρξη. Τώρα βέβαια θα μου πεις τι φταις κι εσύ, κάτι κουβαλάς από πίσω σου όπως όλοι μας. Παρ’ όλα αυτά το να το λύσεις είναι δικό σου πρόβλημα, όχι δικό μου.

«Όσα κι αν σου πουν για μένα έχω κάνει πιο πολλά», που λέει και το τραγούδι, μάγκα. Βάλ’ το καλά στο κεφάλι σου πως το φαρμάκι σου σε μένα δεν πιάνει. Μάζεψε το φτυαράκι σου, λοιπόν, και σ’ άλλη παραλία. Και φεύγοντας κλείσε τους λάκκους που έσκαψες στα μέτρα μου γιατί το πιθανότερο είναι να πέσεις στο τέλος μέσα εσύ.

Η διαφορά μας ξέρεις ποια είναι; Δεν ντράπηκα ποτέ για ό,τι είμαι, όσα έχω και δεν έχω κάνει, για τις επιλογές μου, τα λάθη μου, τα ελαττώματά μου, τις αδυναμίες μου, τις ανασφάλειες μου, τα δικά μου κόμπλεξ, τους φόβους μου, τη σκοτεινή μου πλευρά, για όσα πιστεύω πως δεν μπορώ, για τις αποτυχίες μου, για τις μαλακίες που έχω κάνει, για όσες πρόκειται να κάνω, για όσα είπα ή έκρυψα. Με γουστάρω ακόμη κι όταν τα βάζω μαζί μου κάθε φορά που με προδίδω ή πληγώνω άλλους. Με γουστάρω γιατί αγαπάω τη διαφορετικότητά μου όπως θα έπρεπε να αγαπήσεις κι εσύ κάποτε τη δική σου για να μην πρήζεις ξένα αρχίδια με το φαρμάκι σου.

Γι’ αυτό δοκίμασε να πεις για μένα ό,τι σου κατέβει. Θα ‘ρθω και θα επιβεβαιώσω όσα έμαθες για πάρτη μου κι αν θες θα εμπλουτίσω τις πληροφορίες σου με γαργαλιστικές λεπτομέρειες για να γουστάρουμε όλοι μαζί. Γιατί σε αντίθεση με σένα, εγώ είχα κι έχω δική μου ζωή γεμάτη πάθη και λάθη που δεν αρνήθηκα ποτέ.  Γιατί σε αντίθεση με σένα εγώ με πάω. Κι όταν δε με πάω ψάχνω να βρω τι μου φταίει αντί να ψάχνω νέα θύματα για να μου δώσουν αξία. Αν θέλεις δοκίμασέ το. Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται. Απλώς get a life και σταμάτα να σε μισείς τόσο γιατί θα έχεις παρατηρήσει πως δίπλα σε αυτόφωτους οργανισμούς εκτίθεσαι κι είναι κρίμα.

Κάποια στιγμή θα μείνεις μόνος, μα τότε θα είναι πολύ αργά. Κι αυτό δες το σαν συμβουλή ή έστω προειδοποίηση από κάποια που αγαπώντας τον εαυτό της έχει μάθει να μην κατακρίνει τους άλλους αν δε βλάπτουν τους γύρω τους. Ό,τι κι αν είναι αυτοί, όποιοι κι αν είναι. Ακόμη και στη δική σου περίπτωση ελαφρυντικά θα μπορούσα να βρω αν ήξερα τι κουβαλάς μέσα σου. Μα σκοπός δεν είναι να σου χαϊδέψω εγώ τ’ αφτιά. Σκοπός είναι ν’ αρχίσεις να σε αγαπάς εσύ ο ίδιος ώστε να σου δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία και να ξεφορτωθείς τη μιζέρια και την ξινίλα που ενσωμάτωσες στο πετσί σου σαν πανοπλία για να μη νιώθεις ευάλωτος. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, πίστεψέ με. Και θα δεις πως όταν μάθεις να αγαπάς εσύ τον εαυτό σου θα σε γουστάρουν κι οι άλλοι στο πολλαπλάσιο.