Μαζί σου θέλω να κάνω όλα όσα φοβόμουν

Είμαι ερωτευμένη μαζί σου. Και να σου πω γιατί μπορώ με σιγουριά πια να δηλώνω κάτι τέτοιο; Γιατί ξέρω ότι δεν είναι όλα όσα με ξεσηκώνουν σε σένα που με κρατάνε σε μια πλασματική εγρήγορση ενός απλού ενθουσιασμού. Δεν είναι η αρχή και τα μέλια που τη συνοδεύουν αυτά που ευθύνονται για το μόνιμο πλέον χαμόγελό μου. Δεν είναι το πάθος της έλξης που αναμφισβήτητα με διαπερνάει σαν ηλεκτρικό ρεύμα κάθε φορά που απλώς και μόνο βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο ή σε σκέφτομαι. Είναι όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με κάτι πιο βαθύ. Κάτι πιο αληθινό, πιο «απάλευτο» και τόσο ακαταμάχητο που καταλήγει αδύνατο να το παραβλέψεις.

Είμαι ερωτευμένη μαζί σου όχι επειδή επιβεβαιώνεις τους κανόνες μου, αλλά ακριβώς γιατί τους σπας, γιατί στηρίζεις και με κάνεις να γουστάρω τα «όχι», τα «δεν» και τους δισταγμούς μου. Επειδή είσαι η ανατροπή προσωποποιημένη κι ό,τι πιο απρόσμενο αυτοπροσώπως.

Αν θέλεις να ξέρεις, αγάπη μου, εγώ πριν σε γνωρίσω δήλωνα κατεστραμμένη. Είχα γεμίσει το μυαλό μου με την άτρωτη εικόνα μου, με μια σκοτεινή κι ακραία κυνική πλευρά μου, με το αδίστακτο εγώ μου, μ’ έναν έρωτα μισό κι έτσι πορευόμουν δηλώνοντας εκτελεστής.

Μα πάνω που πήγε να πιστέψει το παρελθόν μου πως με στιγμάτισε για τα καλά, γύρισα το βλέμμα μου προς το μέρος σου και συγκρούστηκα με το χαμόγελό σου. Πρόσεξα τα μάτια σου να με καρφώνουν λέγοντάς μου ακόμη κι όλα εκείνα που εσύ δεν είχες προλάβει καν να σου παραδεχτείς. Και τότε γέλασα, θυμάσαι; Γιατί κατάλαβα, φίλε, πως με την πάρτη σου εγώ θα την πατούσα τελικά. Και κάπως έτσι καταλήξαμε να γελάμε με τις ώρες μαζί. Γιατί κι εσύ κατάλαβες. Θυμάσαι;

Επικοινωνία το λένε, είχαμε πει. Επικοινωνία. Κι ας ξέραμε πως γεννιόταν μεταξύ μας κάτι άλλο από «Ε». Μου πήρε καιρό να σε πείσω πως εννοούσα όλα όσα για σένα τολμούσα να εκφράσω από ένα σημείο και μετά ανοιχτά. Με ήξερες, βλέπεις, είχες καταλάβει πόσο μαλακισμένα θα μπορούσα να φερθώ και νόμιζες ότι επέλεξα να παίξω και μαζί σου. Δεν είχες άδικο μάτια μου, κι ας σε πείραζα για την υποτιθέμενη δειλία σου.

Έχω γνωρίσει, όμως, χέστηδες και πίστεψέ με είναι όλα όσα δεν είσαι εσύ. Είσαι όλα όσα δεν είναι εκείνοι. Πήρες φόρα κι έσβησες μισόλογα, ισοπέδωσες καθετί μετέωρο κι αλλοπρόσαλλο, διέγραψες όλα εκείνα που δε στάθηκαν άξια να στηρίξουν την ύπαρξή τους στη ζωή μου. Σε ερωτεύομαι, λοιπόν, κάθε μέρα πιο πολύ για τα κότσια σου κι αυτή σου η εκδηλωτικότητα είναι που με αφοπλίζει πλήρως μπροστά σου κάνοντάς με να θέλω δίπλα σου να ζήσω τα πάντα. Και κυρίως όσα ποτέ δεν πίστευα πως θα μπορούσα εγώ να αποζητήσω από έναν άνθρωπο.

Μαζί σου θέλω να κάνω, να πω, να ονειρευτώ, να τολμήσω όλα εκείνα που κανένας μέχρι τώρα δεν είχε καταφέρει να με κάνει να τα πιστέψω. Όλα εκείνα που τολμάς και μου εμπιστεύεσαι, όλα εκείνα που τολμάς να μου ζητάς, όλα όσα τολμάς να θέλεις και τα λες, όλα αυτά που τολμάς να αισθανθείς, να παραδεχτείς, να δώσεις, να ελπίσεις, να στοχεύσεις ή να διεκδικήσεις με μένα κι από μένα. Είσαι εξαίρεση κι αυτό για μένα αποτελεί απόδειξη έρωτα ατόφιου. Τι άλλο είναι ο έρωτας αν όχι όλα τα «εκτός εαυτού» μας μαζεμένα άλλωστε; Δηλώνω ερωτευμένη, λοιπόν, για τους δισταγμούς και τα αταίριαστα κομμάτια μου που δίπλα σου αγάπησα.

Ξέρεις και για ποιους άλλους λόγους δηλώνω ερωτευμένη; Επειδή μου λείπεις ακόμη κι όταν είμαστε στον ίδιο χώρο αν δε σε κρατάω αγκαλιά, αν δε σε νιώθω πάνω μου. Έχω παρατηρήσει τα μάτια σου να ψάχνουν τα δικά μου και ξέρω πως κάθε ώρα που περνάει σκεφτόμαστε και λαχταράμε τα ίδια πράγματα, δε χρειάζεται συνήθως να πούμε κάτι παραπάνω.

Μα και γιατί δε σε σκέφτομαι μόνο όταν κάθομαι χωρίς να με απασχολεί τίποτε ή χωρίς να έχω κάτι να κάνω. Σε σκέφτομαι ακόμη και τις πιο φορτωμένες ώρες της μέρας μου κι αυτό μου αρκεί για να χαμογελάσω και να ξεπεράσω οποιονδήποτε εκνευρισμό μου έχουν προκαλέσει η δουλειά, οι υποχρεώσεις, οι αδιάφοροι άλλοι γύρω μου. Ένα σου μήνυμα είναι ικανό να αλλάξει παντελώς τη διάθεσή μου κι αντί να βαριέμαι, να κουράζομαι, να συνηθίζω και να ξενερώνω όταν μιλάμε ή βλεπόμαστε συχνά εγώ απλώς θέλω κι άλλο.

Αφήνω όμως για το τέλος εκείνον τον άλλον λόγο που με κάνει να δηλώνω ερωτευμένη ευθαρσώς χωρίς στιγμή να φοβηθώ να το πω και σε σένα την ίδια. Ξέρεις τι θέλεις, αγάπη μου. Ξέρεις και πώς να το στηρίξεις. Ξέρεις να παλεύεις ακόμη κι αν φοβάσαι, δεν παραιτείσαι, δηλώνεις παρούσα κι όταν μου μιλάς για συναίσθημα δε μασάς τα λόγια σου ούτε χαμηλώνεις το βλέμμα. Όταν μου μιλάς για συναίσθημα τα μάτια σου ξεγυμνώνουν την ψυχή μου γιατί δεν κολλάς πουθενά. Γι’ αυτό, ναι, δηλώνω ερωτευμένη μαζί σου με κάθε τρόπο που μπορώ. Χαίρομαι που εσύ τουλάχιστον το αξίζεις.