Νόμος: Όταν μετακομίζεις χάνεις πράγματα

Μετακόμιση, αυτό το βάσανο. Είτε μετακομίζουμε ανοίγοντας τα φτερά μας γι’ αλλού οπότεμαζοχιζόμαστε καθώς απολαμβάνουμε να πακετάρουμε και να κουβαλάμε πράγματα είτε μετακομίζουμε χωρίς να το θέλουμε οπότε ταυτόχρονα βρίζουμε τη μαύρη μας τη μοίρα αφού μπαίνουμε σε μπελάδες με το ζόρι. Όπως και να ‘χει η διαδικασία της μετακόμισης αποτελεί για πολλούς ένα άλυτο μυστήριο κι αυτό γιατί θυμίζει κάτι μεταξύ σε Τρίγωνο των Βερμούδων και μαύρη τρύπα ταυτόχρονα.

Μαζεύεις πέντε φίλους, αγγαρεύονται με έπιπλα, ψυγεία και κούτες, φορτώνεις αμάξια, φορτηγά και μπράτσα, ανεβοκατεβαίνεις σκάλες, γεμίζεις ασανσέρ ώσπου σιγουρεύεσαι πια ότι το πρώην σπίτι σου είναι εντελώς άδειο και το νέο σου σπίτι ένα αβυσσαλέο χάος που καλείσαι να οργανώσεις. Όλα καλά ως εδώ κι έρχεται η ώρα να ξεπακετάρεις, να βολέψεις, να τακτοποιήσεις και να συντονιστείς. Έχεις ήδη ξεθάψει πράγματα τα οποία δε θυμόσουν καν ότι είχες που όμως μόλις τα αντίκρισες η συγκίνησή σου ήταν τόση λες και σου εμπιστεύτηκαν το δαχτυλίδι του Άρχοντα. Αντιθέτως έβαλες -ή έτσι νόμιζες- σε περίοπτες θέσεις πράγματα τα οποία δεν ήθελες με τίποτε να ξεχαστούν ώστε να τα μεταφέρεις με ασφάλεια στο καινούργιο σπιτικό σου. Το θέμα όμως φίλε μου είναι η διαδρομή. Τι συμβαίνει άραγε στη διαδρομή κι έρχονται τα πάνω κάτω;

Ανοίγεις τις κούτες και ξεκινάς απογραφή. Βρίσκεις ακόμη και μισοφαγωμένα γλειφιτζούρια από την πρώτη δημοτικού αλλά εκείνο το βιβλίο που αγόρασες τον περασμένο μήνα κι ήθελες όσο τίποτε να διαβάσεις δεν είναι πουθενά. Ως δια μαγείας εμφανίζεται μπροστά σου ένα ζιπουνάκι από τα προϊστορικά βρεφικά σου χρόνια αλλά το αγαπημένο σου πουκάμισο δηλώνεται απόν. Πού είναι εκείνο το μπορντό φουλάρι που μου είχε κάνει δώρο η κολλητή μου, αναρωτιέσαι ψάχνοντας μετά μανίας τα κουτιά σαν αρχαιολόγος σε ανασκαφή για τη μεγαλύτερη ανακάλυψη της χιλιετίας. Κι έτσι αυθαίρετα αντί για αυτό βρίσκεις απλώς μια τρύπια κάλτσα που πίστευες ότι είχες πετάξει.

Όλοι μας έχουμε χάσει έστω ένα αντικείμενο κατά τη διάρκεια μιας μετακόμισης. Πού πηγαίνουν όμως τέλος πάντων όλα εκείνα τα χαμένα πράγματα και τι ακριβώς συμβαίνει; Ανοίγει η γη και τα καταπίνει; Μένουν κρυμμένα στο κατά τ’ άλλα διπλοτσεκαρισμένο και πιο άδειο κι από κενό αέρος παλιό μας σπίτι; Πρόκειται για καμιά αρχαία κατάρα που χρειάζεται κάποιο μυστικό ξεχασμένο ξόρκι ώστε να λυθεί; Και πού θα ξαναβρούμε τέλος πάντων τόσο βολικό σουτιέν ή τόσο άνετο μποξεράκι σαν εκείνα που εξαφανίστηκαν και ξαφνικά συνειδητοποιήσαμε πόσο πολύ θα μας λείψουν; Ποιος θα μας αποζημιώσει για όλες αυτές τις παράπλευρες απώλειες;

Κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει στα χαμένα πράγματα όταν μετακομίζουμε. Όπως κανείς δεν έχει απάντηση για το πού καταλήγουν τα ζευγάρια από τις μονές κάλτσες που βγάζουμε από το πλυντήριο. Πρόκειται για αιώνια αναπάντητα ερωτήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα αιώνες τώρα και καταλήγουν να συναγωνίζονται αστικούς θρύλους, μύθους, παραμύθια, δοξασίες και φρικιαστικές αληθινές ιστορίες με μπαμπούλες και καλικάντζαρους.

Καλού κακού πριν την επόμενη μετακόμιση ψάξτε για εκείνο το ξόρκι που λέγαμε μπας και σωθεί τίποτε κι αν πιάσει ενημερώστε με γιατί στη google δε βρήκα καμιά χρήσιμη πληροφορία. Άντε και καλή τύχη!