Ο ρομαντισμός κρύβει πολλές εκδοχές

Πόσο γοητευτικά απύθμενο είναι το φάσμα των συναισθημάτων! Άνθρωποι σαν εμάς που την κλίμακα της έντασής τους συχνά τη σπάμε αγγίζοντας επίπεδα κόκκινα μπορούν ίσως πιο εύκολα να αντιληφθούν τις περισσότερες ενδιάμεσες αποχρώσεις τους. Είμαστε οι ευαίσθητοι αυτού του κόσμου, εκείνοι που βιώνουν τα πάντα στο ζενίθ μα ό,τι κάνουν κι ό,τι αισθάνονται το γνωρίζουν τόσο καλά που, όταν θέλουν είναι ικανοί να κρύψουν τον προσωπικό τους χείμαρρο φτάνοντας συχνά στο άλλο άκρο προκειμένου να προστατεύσουν τους πιο ευεπηρέαστους στο συναισθηματικό κομμάτι εαυτούς τους.

Μην μπερδεύεσαι. Ευαίσθητος και συναισθηματικός δεν είναι -μόνο- ο τύπος ανθρώπου εκείνος που σου παρουσιάζει η πλειοψηφία ως τέτοιον. Ξέρεις, το γνωστό προφίλ του κλαψιάρη, αδύναμου ίσως, που τη βρίσκει με υπεργούτσου καταστάσεις και συγκινείται με το παραμικρό. Εκείνου του ρομαντικού τύπου ο οποίος φτιάχνεται να σου μιλάει για αστέρια, φεγγάρια, βυθούς, ηλιοβασιλέματα, έχοντας μονίμως το γλυκερό βλέμμα πρωταγωνιστή αποτυχημένης γραφικής τηλενουβέλας.

Συναισθηματικός κι ευαίσθητος είναι κυρίως ο άνθρωπος ο οποίος βιώνει έντονα οποιοδήποτε συναίσθημα του δημιουργείται, γι’ αυτό μην ξεχνάς πως συναισθήματα είναι επίσης η οργή, το πάθος, η λαχτάρα, η προσμονή, η επιθυμία, η περηφάνια, η περιέργεια, η ελπίδα, η αισιοδοξία, η μελαγχολία, η θλίψη, το πείσμα, η τάση για εκδίκηση και πολλά άλλα τα οποία δεν έχουν πάντα απαραιτήτως να κάνουν με γλυκανάλατες καταστάσεις ούτε με τις όμορφες, λαμπερές και τρυφερές πτυχές μιας ψυχής.

Αντιστοίχως πολλοί από εμάς τους ευαίσθητους, λοιπόν, χαρακτηριζόμαστε συχνά ως πολύ μυστήρια τρένα με βάση τόσο αυτή μας την -τουλάχιστον- διπολικότητα όσο και με βάση τον παράξενο σκοτεινό μας ρομαντισμό. Ίσως μέχρι τώρα είχες στο μυαλό τη λέξη ρομαντισμός συνδεδεμένη με ροζ καρδούλες, πολύχρωμα αρκουδάκια, σαπουνόφουσκες, ζαχαρωτά και δεν ξέρω κι εγώ ποιο άλλο παραμυθένιο μοτίβο. Ομολογουμένως μάλλον υπάρχει κι αυτή η μορφή όμως σίγουρα δεν είναι η μόνη.

Έχουμε μπερδέψει κάπως έτσι πολλούς ανθρώπους κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς τους να μας καταλάβουν. Από τη μία θα ακούσεις να μας κατηγορούν ως κυνικούς κι αναίσθητους ενώ την αμέσως επόμενη στιγμή θα αισθανθούν πως μέσα μας κρύβεται μια ολόκληρη θάλασσα αισθήσεων και συναισθημάτων που αν την αφήναμε ανεξέλεγκτη θα έπνιγε κι εμάς κι εκείνους. Κάποιες φορές βλέπουμε το χάωμα στα μάτια όσων αγαπάμε μιας και μέσα σε ένα δευτερόλεπτο καταρρίπτουμε το προφίλ του κυνικού και σαρκαστικού κωλόπαιδου που κουβαλάμε με μία ή δύο μόνο λέξεις μας. Συμβαίνει όταν με τον δικό μας ασυνήθιστο κι υποχθόνιο τρόπο εκφράζουμε μάλλον εύστοχα αλλά σπάνια οτιδήποτε μπορεί να έχει δημιουργηθεί μέσα μας τη δεδομένη στιγμή χωρίς τούλια κι αστερόσκονες παρά μόνο με εκείνον τον μυστήριο τσαμπουκά που μας χαρακτηρίζει απέναντι σε ό,τι νιώθεται.

Ρομαντισμός δεν είναι μόνο το «έλα να πάμε μαζί στ’ αστέρια» το «θα κατεβάσω για σένα το φεγγάρι» το «θέλω να είμαστε για πάντα μαζί» ή το «είσαι όλος μου ο κόσμος». Ρομαντισμός είναι και το «γάμα τ’ αστέρια και το φεγγάρι απόψε, έλα να φτιάξουμε ένα σύμπαν δικό μας μαζί» το «δε γουστάρω να σκέφτομαι το για πάντα των άλλων ας ζήσουμε όσο για πάντα μένει σ’ εμάς» ή το «ο κόσμος είναι fucked up αλλά θα γούσταρα να δω εσένα μέσα στον δικό μου κόσμο».

Όπως καταλαβαίνεις οι ρομαντικοί του είδους μας δε χρειάζεται να σου χρυσώσουν το χάπι, δε θα σου ζωγραφίσουν πεταλουδίτσες ούτε θα σου τάξουν άστρα κι ουρανούς. Πολλές φορές μπορεί να γίνουν οι χειρότεροι κάφροι γιατί είναι και λιγάκι αντιδραστικοί. Σχεδόν πάντα όμως μέσα σε αυτήν την περίεργη καφρίλα τους θα διακρίνεις ένα κομμάτι φυλαγμένο για σένα και μόνο που θα σου κλείνει το μάτι πονηρά και θα σου λέει ότι για εκείνους είσαι κάτι ξεχωριστό.

Κι αν δεν ήσουν κάτι ξεχωριστό εξάλλου δε θα σε άφηναν να δεις την άλλη τους πλευρά, έστω κι αν είναι μυστήρια ρομαντική κι όχι γεμάτη ζάχαρη κι αγαπησιάρικες εικόνες. Για τους πολλούς είναι κινούμενοι γρίφοι. Κουβαλούν μια παράξενη τρέλα, απλησίαστη, με πολλές μυτερές πλευρές κι άπειρες προειδοποιήσεις. Αν σε θέλουν θα σε κάψουν, αν σε αγαπάνε θα σε στιγματίσουν, αν τους πληγώσεις θα σε εξαφανίσουν, αν τους δοθείς ολοκληρωτικά θα σου δώσουν τα πάντα. Άλλοι θα ήθελαν να λύσουν αυτούς τους γρίφους, άλλοι φοβούνται να μπλέξουν μαζί τους κι άλλοι μένουν στο ότι είναι απλώς αψυχολόγητοι χωρίς διάθεση να εξερευνήσουν κάτι πέρα από αυτό. Μα και να το έκαναν δε θα κατάφερναν τίποτε αν δεν τους επιτρεπόταν.

Για να μπεις στη ζωή και την καρδιά ενός τέτοιου αψυχολόγητου ρομαντικού πρέπει να το θέλεις πολύ. Πάρα πολύ. Κι όχι από μέσα σου. Φωναχτά. Όσο πιο φωναχτά γίνεται φωνάζοντας με πράξεις. Να αψηφήσεις την κοινή λογική για πάρτη του και να τον ακολουθήσεις στη λαγουδότρυπα του δικού του κόσμου. Μόνο έτσι θα τα καταφέρεις. Αν το θέλει πολύ κι ίδιος φυσικά.