Πολλές φορές έχει αποτελέσει θέμα συζήτησης η φιλία μεταξύ των δύο φύλων. Άλλοι πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει καθαρή, δίχως σεξουαλικές φαντασιώσεις ή ακόμη κι έρωτες, άλλοι θεωρούν ότι έστω κι ένας υποβόσκων ερωτισμός στην ατμόσφαιρα είναι αναπόφευκτος.

Μια άλλη έκφανση μιας τέτοιας φιλίας είναι εκείνη μεταξύ ενός straight άντρα και μιας ομοφυλόφιλης γυναίκας. Μια σχέση πολύ ενδιαφέρουσα και άκρως χαριτωμένη πολλές φορές, μιας και μοιράζονται οι δυο τους διαφορετικότητες και ομοιότητες με έναν ιδιαίτερο, όμορφο τρόπο.

Ανεξάρτητα από το ποια χαρακτηριστικά στα δύο φύλα είναι επιβεβλημένα στην πραγματικότητα από την ίδια την κοινωνία και ποια όντως υπάρχουν ήδη ίσως εκ φύσεως, αυτός ο φιλικός δεσμός μια γυναίκας κι ενός άντρα με τον ίδιο σεξουαλικό προσανατολισμό έχει κάτι το ξεχωριστό.

Μπορούν να γίνονται κάφροι παρέα, ο καθένας με τον τρόπο του, κατά κύριο λόγο σε θέματα ερωτικής φύσεως, χωρίς φόβο μήπως παρεξηγήσει ο ένας τον άλλον, αλλά και χωρίς να χρειάζεται απαραιτήτως να ξεχειλίζει επιτηδευμένα η τεστοστερόνη από τ’ αυτιά σε κάθε τους έκφραση. Κάτι το οποίο παρατηρείται καμιά φορά στις παρέες που απαρτίζονται αμιγώς από άντρες, ίσως περισσότερο επειδή «έτσι έχουμε μάθει ότι λειτουργεί ο άντρας» και πρέπει να επιβεβαιώσουμε το «πρότυπο».

Ανταλλάζουν απόψεις για σχέσεις, κοντράρονται στην πλάκα για το ποιος από τους δύο είναι ο τυχερός που κοιτάζει τελικά εκείνη η σερβιτόρα, παρηγορεί ο ένας τον άλλον στους χωρισμούς και τις χυλόπιτες αναλύοντας -μάταια- τη γυναικεία ψυχολογία σε βάθος, μιας που έχουν πρόχειρο το «γυναικείο μυαλό» του ενός από τους δυο κι ας ξέρουν ότι όλα αυτά δεν είναι παρά στερεότυπα.

Ερωτευμένοι όντες και πληγωμένοι, σε αυτές τις περιπτώσεις έχουν το ακαταλόγιστο όπως ο καθένας μας εξάλλου. Κι αν ακούσεις από το στόμα κάποιου από τους δυο ως τραγική ειρωνεία, εκείνο το ηλίθιο γνωστό, σπαρακτικό τσιτάτο του πληγωμένου εγωισμού «όλες είναι πουτάνες», την επόμενη στιγμή, κάπου ανάμεσα στις γύρες των οινοπνευματωδών κάθε είδους που θα έχουν κατεβάσει, θα τους δεις να γελάνε σαρκαστικά για τη μαλακία που μόλις ξεστόμισαν. Ενώ ταυτόχρονα πειράζονται μεταξύ τους μήπως ξεχαστούν, γιατί δεν παύουν να είναι τα δυο αντίθετα φύλα με τις όποιες ιδιαιτερότητές τους υπαρκτές. Το γνωστό τραγούδι «φίλε έλα απόψε που πονάω» θα αποκτήσει άλλη διάσταση καθώς θα το τραγουδάνε παρέα αγκαλιασμένοι μυξοκλαίγοντας και χαχανίζοντας ταυτόχρονα.

Δε θα διστάσουν να πετάξουν ο ένας στον άλλον ακόμη και τα πιο ακραία σεξουαλικά υπονοούμενα, γιατί όσο ηλεκτρισμένη κι αν γίνει η ατμόσφαιρα μεταξύ τους -πράγμα ιντριγκαδόρικο απλώς για να περνάει η ώρα τους- ξέρουν ότι τα δυο τους είναι και θα παραμείνουν φιλαράκια. Με κοινούς σεξουαλικούς στόχους και παρόμοιους ερωτικούς προβληματισμούς.

«Χτες βράδυ σε φαντασιώθηκα», μπορεί να πει ο κολλητός στην κολλητή του φίλη, έτσι, στην ψύχρα. Και ύστερα να σκάσουν στα γέλια και οι δυο, εκείνη να τον «στολίσει» με παιχνιδιάρικη διάθεση, να κολακευτεί λίγο και να πάνε παρακάτω. Την επόμενη φορά που θα τον δει, μπορεί να του δώσει κι ένα πεταχτό φιλί στο στόμα για να του δυσκολέψει λίγο τη ζωή, θα τον τσιγκλίσει κάπως, αλλά το επόμενο λεπτό θα έχουν ξεχαστεί και θα τους βρείτε πάλι σε κάποιο στέκι να «καρφώνουν» την ίδια κοπέλα ή να διαφωνούν για τα γούστα τους.

Ο άντρας έχει δίπλα του ένα πρόσωπο φιλικό και τόσο οικείο όσο θα ήταν για εκείνον ο κολλητός του φίλος -με ό,τι κουβαλάει ο συγκεκριμένος «τίτλος» όπως τον έχουμε συνηθίσει- αλλά ταυτόχρονα του προσφέρεται και μια άλλη οπτική των πραγμάτων, πολλές φορές μέσω της γυναικείας αντίληψης που ίσως σε ορισμένα θέματα όντως να διαφέρει κάπως. Ίσως και όχι. Όμως όλα είναι θέμα ψυχολογίας τελικά και τι πιο ολοκληρωμένο από τα δυο φύλα με ενωμένες τις «δυνάμεις» τους;

Μπαίνει ο ένας στη θέση του άλλου σχετικά εύκολα και αλληλοσυμπληρώνονται μέσα από τα κοινά τους με φόντο όμως τη διαφορετικότητά τους. Δημιουργείται έτσι ένα δέσιμο πολύπλοκο μέσα στο οποίο λειτουργούν και οι δύο άνετα, χωρίς δισταγμούς, αλλά με μια τάση καλοπροαίρετου παιχνιδιού που πιθανότατα θα έλειπε στη φιλία μεταξύ δυο αντρών. Πρόκειται για μια σχέση τόσο ενδιαφέρουσα, ακριβώς επειδή κρύβει μέσα της και πολλών ειδών άλλες σχέσεις εκτός της φιλικής.

Αναπτύσσονται πολλές φορές ενστικτωδώς συναισθήματα αδερφικά, σε ορισμένες περιπτώσεις πολύ πλατωνικά ερωτικά, προστατευτικά, πρωτόγνωρα. Κι έτσι καταλήγουν να μοιράζονται μια όντως πολύπλευρη σχέση με στοιχεία από πολλές άλλες.

Αν ποτέ βρεθείς απέναντι σε ένα τέτοιο φιλικό ντουετάκι παρατήρησέ τους. Ίσως καταλήξεις να τους χαζεύεις για ώρα, όχι επειδή πρόκειται για κάτι αξιοπερίεργο, αλλά επειδή σίγουρα θα πιάσεις σε στιγμές τον εαυτό σου να χαμογελάει πονηρά, έχοντας μια γλυκιά γεύση και μια διάθεση να τους πειράξεις καλοπροαίρετα κι εσύ, βλέποντας πόσο άνετοι είναι και οι ίδιοι μεταξύ τους.

 

Επιμέλεια Κειμένου Έλλης Πράντζου: Σοφία Καλπαζίδου

Συντάκτης: Έλλη Πράντζου