Έχεις αναρωτηθεί ποτέ τι είναι αυτό που σε κέρδισε κατά καιρούς στον εκάστοτε άνθρωπο που κατάφερε τελικά να σε γοητεύσει; Δεν ξέρω πώς το λένε κι αν περιγράφεται, σίγουρα όμως δεν αρκεί μόνο η εξωτερική εμφάνιση για να εντυπωθεί κάποιος στο μυαλό σου. Η έλξη έχει πολλά πρόσωπα, αλλά όσο κι αν δεν εξηγείται, άλλο τόσο δεν αμφισβητείται. Όταν μας ελκύει κανείς δεν μπορούμε να παραβλέψουμε όσα μας κάνει να νιώθουμε κι αυτό αργά ή γρήγορα εξελίσσεται ώσπου ξεσπάει.
Εκεί έξω μας αρέσουν πολλοί άνθρωποι. Περαστικοί που τραβάν την προσοχή μας λόγω παρουσιαστικού, γνωστοί που εξωτερικά είναι αυτό που λέμε «ο τύπος μας» και πάει λέγοντας. Πόσοι από αυτούς, όμως, θα μπορούσαν να μας παγιδέψουν στα δίχτυα του αληθινού έρωτα; Και τι είναι εκείνο που κάνει ορισμένους ανθρώπους ακαταμάχητους; Ένα όμορφο περίβλημα πάντα κερδίζει την πρώτη εντύπωση, μα δε στέκεται ικανό να σε κρατήσει αν το εσωτερικό διαψεύσει τις προσδοκίες σου. Έτσι συμβαίνει και με τους ανθρώπους.
Η εμφάνιση σε καθιστά όμορφο, αλλά η προσωπικότητα σε απογειώνει σε γοητευτικό. Και πίστεψέ με τις περισσότερες φορές το δεύτερο μετράει διπλά μιας κι οτιδήποτε απλώς όμορφο δε σημαίνει απαραιτήτως κι ενδιαφέρον. Οι κούκλες είναι συνήθως όμορφες, μα δεν έχουν κάτι παραπάνω να προσφέρουν. Η γοητεία είναι συνδεδεμένη μ’ εκείνο το μυστήριο κάτι που κανείς ως τώρα δεν μπόρεσε να ονομάσει επαρκώς.
Μπορεί να κρύβεται στις σπίθες δυο ματιών μέσα απ’ τα οποία καθρεφτίζονται οι άβυσσοι ενός ανθρώπου. Μπορεί να τη συναντήσεις στην άκρη ενός αληθινού χαμόγελου στο οποίο θα αντικατοπτρίζεται η καθαρότητα, το πάθος, ο ερωτισμός, η δύναμη κι η αυτοπεποίθηση του άλλου. Μα δεν είναι τυχαίο το ότι σε όποιο χαρακτηριστικό κι αν την εντοπίσεις θα είναι ένα από αυτά που φανερώνουν έμμεσα το μέσα κάποιου.
Ο λεγόμενος αέρας, η λεγόμενη σιγουριά, το λεγόμενο μυστήριο, ένα μυαλό που μπορεί και γαμάει ένα άλλο, η ψυχολογική και κοινωνική παιδεία, όλα αυτά κι άλλα τόσα είναι γοητεία κι εκπέμπονται από μέσα προς τα έξω. Έχουν να κάνουν με τον ίδιο μας τον εαυτό, το πώς εμείς τον αντιμετωπίζουμε, πόσο καλά τον ξέρουμε ή είμαστε διατεθειμένοι να τον μάθουμε, πόσο τον γουστάρουμε, πόσο τον στηρίζουμε, έχει να κάνει με την ενσυναίσθησή μας, με την ευστροφία και την αυτοπεποίθησή μας, με τη συνειδητοποίηση τόσο των καλών όσο και των στραβών μας χαρακτηριστικών, μα πάνω απ’ όλα έχει να κάνει με την αποδοχή και την παραδοχή των ελαττωμάτων μας σε εμάς τους ίδιους. Αγαπώντας όσα από αυτά δεν μπορούμε ή δε θέλουμε ν’ αλλάξουμε, έχουμε ουσιαστικά αγαπήσει τον εαυτό μας.
Συνήθως εκείνος ο οποίος καψουρεύεσαι τελικά δεν είναι απαραιτήτως εκείνος με τον οποίο θα πήγαινες αν σε ρωτούσαν ποιον θα επέλεγες δείχνοντάς σου απλώς φωτογραφίες. Και ξέρεις γιατί; Διότι όλοι μας πάνω και πέρα απ’ όλα τα υπόλοιπα είμαστε προσωπικότητες κι οι προσωπικότητες επιβεβαιώνουν ή ακυρώνουν όλα τα υπόλοιπα.
Οι προσωπικότητες είναι ικανές να αιχμαλωτίσουν, να κεντρίσουν το ενδιαφέρον, να σε παρασύρουν, να σε παθιάσουν, να σε συμπληρώσουν, να σε «παίξουν», να σε βασανίσουν, να σε διαχειριστούν, να σε λυτρώσουν. Εν ολίγοις αν η ομορφιά είναι ικανή να σε εντυπωσιάσει, μια προσωπικότητα είναι ικανή να σε γητεύσει ή αλλιώς να σε γοητεύσει.
Εκεί κρύβεται, λοιπόν, η γοητεία. Στα άυλα, στα ανεξήγητα, στα αφηρημένα. Στο μυαλό και την ψυχή όταν αυτά υπερλειτουργούν και δεν τιθασεύονται. Γιατί στο τέλος μετράει τελικά τι είναι κανείς, όχι με τι μοιάζει. Κι αυτό θα το διαπιστώσεις αν ρωτήσεις πραγματικά ερωτευμένους να σου πούνε τι ερωτεύτηκαν ο ένας στον άλλον. Αν σου πούνε τα μάτια δε θα εννοούν τα μάτια που εσύ βλέπεις, αλλά το βλέμμα. Αν σου πούνε το χαμόγελο δε θα εννοούν μόνο την όμορφη οδοντοστοιχία. αλλά όσα αυτό υπονοεί. Και σίγουρα δε θα σου πούνε το καλογυμνασμένο κορμί ο ένας του άλλου. Αύρα. Ενέργεια. Εκεί κρύβεται το νόημα κι αν θέλεις, ψάξε το.
Σκέψου, λοιπόν, τώρα τι μπορεί να πετύχει ένας άνθρωπος αν συνδυάζει ομορφιά και γοητεία.
Και κάπως έτσι γίνεται κανείς ακαταμάχητος.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη