Η ζωή είναι ζόρικη και προκλητική γκόμενα. Σε παίζει, σε κερδίζει κι εσύ πάντα γουστάρεις όλο και πιο πολύ. Δε σου τάζει όμορφες στιγμές, μα ούτε σε φοβερίζει συνέχεια με άσχημες. Σου δίνει μεγαλύτερη ελευθερία απ’ όση σε αφήνει να πιστεύεις μα ό,τι επιθυμείς σε προκαλεί να το διεκδικήσεις εσύ, όπως και την ίδια.
Δεν είναι ταυτισμένη με την καθημερινότητα η ζωή. Για την ακρίβεια θα έλεγε κανείς ότι πολλές φορές αυτές οι δύο κυρίες αλληλοεξουδετερώνονται. Και όσοι καταλήγουν να καταριούνται τη ζωή, στην ουσία καταριούνται το γεγονός ότι ξέχασαν να ζουν. Καταριούνται την αδιάφορη ή μίζερη καθημερινότητά τους που από κεκτημένη ταχύτητα ταύτισαν κατά λάθος με τη ζωή.
Είναι δεδομένο πως ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του προβλήματα ν’ αντιμετωπίσει. Κανείς δεν ξέρει τι κρύβει ο διπλανός του, κανείς δεν μπορεί να φανταστεί με τι μοιάζουν οι τόσες διαφορετικές πραγματικότητες του καθενός εκεί έξω.
Η ζωή όμως κρύβεται στα κίνητρα. Σ’ εκείνες τις πολύτιμες δικλείδες ασφαλείας που έχουμε ανακαλύψει, ώστε να δραπετεύουμε από τον κυκεώνα των πρακτικών δυσκολιών και της βαρετής μας ρουτίνας.
Ένας άνθρωπος που με μια καλή κουβέντα μπορεί να ηρεμήσει την ψυχή μας. Ένας έρωτας που μ’ ένα χαμόγελο ή ένα βλέμμα μπορεί να χτίσει κόσμους ολόκληρους και να μας απογειώσει. Μια αγαπημένη δραστηριότητα, μέσα από την οποία εκτονώνουμε τη δημιουργικότητα και την έντασή μας. Όλα αυτά είναι κίνητρα μέσα στα οποία παρουσιάζεται μπροστά μας μασκαρεμένη σε ό,τι αγαπάμε η ίδια η ζωή.
Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να επενδύουμε σε όσα μας αρέσουν και μας εκφράζουν. Είναι ένας τρόπος να αποφεύγουμε το τέλμα και τον αρνητισμό όσων μας επιβάλλονται, να ξεφεύγουμε από το επαναλαμβανόμενο μοτίβο που αδίκως καταλήξαμε να ταυτίζουμε με τη ζωή.
Άντλησε ζωή από παντού, μάθε να μην υποτιμάς τίποτε.
Μια βόλτα το βράδυ μαζί της ή μαζί του σε κάποιο σοκάκι της πόλης κι ένα κλεμμένο φιλί, μπορεί να παρεμβληθεί στις σκέψεις σου την ώρα που ετοιμάζεσαι να εκραγείς στη δουλειά και κατευθείαν η δύναμή σου πολλαπλασιάζεται και αντιμετωπίζεις με τσαμπουκά άλλα τόσα.
Κάποιος που σε αγαπάει κι αγαπάς πολύ, που ξέρεις ότι θα είναι εκεί όταν γυρίσεις κουρασμένος, που θα σε ακούσει, θα νοιαστεί, θα σε στηρίξει και θα σεβαστεί τις επιθυμίες σου, είναι αυτός που αποτελεί μια από τις σημαντικότερες πηγές δύναμης για ‘σένα. Διότι η μοναξιά είναι γοητευτικό πλάσμα, αλλά άγριο και δεν παλεύεται όπως η κατ’ επιλογή μοναχικότητα. Αν τον έχεις λοιπόν, να χαίρεστε ο ένας τον άλλον, μαζί είστε η ζωή.
Πράγματα μικρά ή μεγάλα που σε χαροποιούν και σε γεμίζουν σαν προσωπικότητα ξεχωριστή, ό,τι κι αν είναι για τον καθένα όλα αυτά, επιβάλλονται, ώστε να κρατιούνται οι υγιείς ισορροπίες μέσα σου.
Είσαι από αυτούς που σε εξιτάρει οτιδήποτε καλλιτεχνικό σαν την υποφαινόμενη; Τότε θα ξέρεις πώς είναι όταν ξεσπάς τα πάντα σου σε οτιδήποτε μπορεί να γεννήσει το συναίσθημα τόσο πειστικά, που σχεδόν το ακούς να κλαίει σαν μωρό νεογέννητο. Το δικό σου μωρό. Ένα ποίημα, ένα σκίτσο, ένας ρόλος, ένα τραγούδι, μια υπόκλιση, μια ζωή ολόκληρη, ένας κόσμος μέσα στον κόσμο, ένα κίνητρο όλο δικό σου. Ένα κίνητρο για να πας παρακάτω και να πεις στον εαυτό σου, «μάγκα kick in the ass» ό,τι σε σκοτεινιάζει.
Κι αν δεν ανήκεις στους φευγάτους εκείνους καλλιτέχνες που σκορπάνε όνειρα και ενσαρκώνουν φαντασίες, μη σκας! Όλο και κάτι θα υπάρχει που αγαπάς. Που θα σε σκουντάει όταν θα κινδυνεύεις να ξεχαστείς και να βουλιάξεις. Θα είναι εκείνο που θα σου φωνάζει «όρθιος ρε!» κάθε φορά που τα πόδια σου θα κοντεύουν να λυγίσουν.
Άλλος βρίσκει μια «ερωμένη» στο στρογγυλό σχήμα μιας μπάλας κι εκτονώνει την τρέλα του, ξεσπάει το εγώ του, ξεχνάει τα άσχημα ή τα ξορκίζει, για όσο κρατάει η «συνεύρεσή» του μαζί της. Άλλος προτιμά να ερωτοτροπεί με το ρίσκο, τον κίνδυνο και την αδρεναλίνη. Άλλος καβαλάει μια μηχανή, φεύγει και χάνεται για όσο κι όταν επιστρέφει η ματιά του είναι πιο καθαρή. Άλλος ταξιδεύει, γνωρίζει, μαθαίνει, αλλάζει παραστάσεις, ανανεώνεται. Άλλος ξεχνιέται με τις ώρες μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου και για λίγο το μυαλό του εφάπτεται με μια διάσταση άλλη.
Κι εκεί, κάπου μέσα σε όλες αυτές τις δραστηριότητες και τις στιγμές απελευθέρωσης η ζωή κλείνει πονηρά το μάτι.
Ό,τι κι αν αγαπάς λοιπόν, κάνε το κίνητρό σου. Δώσε του ευκαιρία να υπάρξει, ψάξου, βρες τι σε κάνει να χαμογελάς, τι σε ντοπάρει, τι σε κάνει καλύτερο και δώσε του ένα μέρος από τον χρόνο σου. Μαζί μ’ αυτό θα αναπνεύσεις κι εσύ.
Αυτό εννοούμε όταν λέμε πως η ζωή είναι ζόρικη γκόμενα φίλε μου. Δε σου προσφέρεται στο πιάτο με μαχαιροπίρουνο. Καλείσαι να την ανακαλύπτεις κάθε μέρα κι από λίγο μαζί με τον ίδιο σου τον εαυτό. Καλείσαι να τη δημιουργείς από το πουθενά, από το φαινομενικό τίποτε να φτιάχνεις τα δικά σου πάντα.
Βρες κίνητρα αν δεν τα έχεις ήδη ανακαλύψει και βγάλε τη γλώσσα κοροϊδευτικά στα προβλήματά σου. Η ζωή σου είσαι εσύ κι όλα όσα σε γεμίζουν.
Επιμέλεια Κειμένου: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Έλλη Πράντζου
