Σήμερα θα κάνω ίσως τα πάντα για να με αντιπαθήσεις. Δεν το κάνω επίτηδες, πρέπει απλώς να σου πω δυο λόγια για μένα. Κι αυτό γιατί δεν το ‘χω με τις τύψεις του μετά, είναι ό,τι πιο ανούσιο και δεν ταιριάζει ως κατάληξη σε κανενός είδους ιστορία. Δεν το ‘χω με τις τύψεις γενικότερα για να σου πω την αλήθεια, οπότε θέλω πολύ να παίξω μαζί σου αλλά θέλω επίσης να ξέρεις τα βασικά σχετικά με το πού πας να μπλέξεις.
Δεν έχω στόχο να σε προστατέψω, ούτε από εκεί θα μπορούσες να πιαστείς ψάχνοντας κάτι καλό σε ‘μένα. Εγωιστικό είναι το θέμα. Δε μου αρέσει, βλέπεις, να επωμίζομαι ευθύνες όταν μπορώ να μην τις έχω καν. Άλλο όταν τις έχω. Όταν τις έχω τις αναλαμβάνω και είναι όλες δικές μου, έτσι για να το ευχαριστιέμαι κιόλας. Απλώς δε σου κρύβω ότι όσο πιο ντόμπρα είμαι στην αρχή τόσο λιγότερες μου φορτώνονται στο τέλος. Όσο να πεις κάτι τέτοιο το προτιμώ.
Όπως σου είπα μου αρέσει να παίζω. Πολύ. Κι αν μπορείς να διεγείρεις τη φαντασία και το μυαλό μου έχεις ήδη κάνει το πρώτο βήμα ως ενεργός συμπαίκτης ή αντίπαλός μου -εξαρτάται πώς θα το δει κανείς. Η εγκεφαλική διέγερση είναι για μένα τζόγος. Ποντάρω για να κερδίσω κι ύστερα μετράω συνήθως «λάφυρα» καρδιές. Ξέρω, θα μου πεις τώρα εσύ «σιγά, κατούρα και λίγο, άραξε». Μωρέ δίκιο θα έχεις, δε λέω, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας και για να είμαι ειλικρινής λίγο με νοιάζει και το τι όντως θα πεις. Αλλού θέλω να καταλήξω. Οι εθισμένοι τζογαδόροι δεν έχουν έλεγχο, ούτε όρια. Δε σκαμπάζουν από κινδύνους, χασούρες, επιπτώσεις. Ιντριγκάρονται. Κι ας ξέρουν ότι ρισκάρουν ακόμη και τον ίδιο τους τον εαυτό παίζοντας κορώνα γράμματα τα πάντα-όλα τους.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους «τζογαδόρους» του έρωτα. Δε θα πουν ποτέ όχι σε μια καλή αναμέτρηση παθών, πόθων, επιθυμιών και φαντασιώσεων αν κι ο συμπαίκτης τους ανταπεξέρχεται άνετα στο αλισβερίσι των υπονοούμενων. Στοιχηματίζουν, δίνουν ρέστα, ελίσσονται, μπλοφάρουν, ξεγελούν. Έχουν σύστημα αλλά ποτέ εις βάρος του αυθορμητισμού. Θανατηφόρος συνδυασμός ακριβώς επειδή στηρίζεται στις αντιφάσεις.
Για να μην τα πολυλογώ, σε μια τέτοια περίπου κατηγορία ανήκω κι εγώ. Στον έρωτα τζογάρω. Δεν είμαι τίμιος παίκτης κατά τη διάρκεια της «παρτίδας», αλλά έχω φροντίσει να σε κάνω να καταλάβεις από την αρχή ότι αυτό στο οποίο πας να μπλέξεις δεν είναι βασισμένο σε ξεκάθαρες υποσχέσεις, απαραιτήτως αμοιβαία συναισθήματα, καλές προθέσεις και happy end εξασφαλισμένο. Το λιγότερο που μπορώ να κάνω για σένα –και το περισσότερο μαζί- είναι να σου πω ότι δεν είμαι τίποτε παραπάνω από ένα κακομαθημένο που την έχει δει heartbreaker και φτιάχνεται με αυτό. Ίσως σε αφοπλίζει αυτός ο ανώριμος και ωμός τρόπος έκφρασης που χρησιμοποιώ, αλλά αυτό είμαι. Aν εσύ βρεις πιο όμορφα επίθετα για να με «ντύσεις» be my guest.
Καλά θα κάνεις, λοιπόν, να με πιστέψεις όταν θα σου ανοίξω αυτά τα χαρτιά. Το μόνο πράγμα που μπορώ να σου προσφέρω είναι γνώση της ανασφάλειας που πρόκειται να βιώσεις μαζί μου. Θα είναι δικό σου πρόβλημα αν θεωρήσεις ότι έχεις απέναντί σου έναν κατά βάθος πληγωμένο άνθρωπο που έχει υψώσει άμυνες ώστε να κρύψει τις πληγές του. Όχι, δεν είμαστε όλοι καμουφλαρισμένοι υπερ-συναισθηματικοί, μη φτιάχνεσαι στην ιδέα ότι εσύ μπορεί τελικά και να με «επαναφέρεις». Γιατί όταν φας τα μούτρα σου πάνω στις αλήθειες μου που προτίμησες να πιστέψεις ότι ήταν ψέματα, δε θα φταίει κανείς άλλος πέρα από τον εαυτό σου.
Αν είμαι μαλακισμένο φταίω μόνο επειδή το απολαμβάνω, δε θέλω να το αλλάξω και δεν κρύβω από κάτω μια τεράστια ευαίσθητη, φοβισμένη καρδιά, but that’s life, shit happens και είμαι ένα από αυτά. Σε καμία περίπτωση δε θα φταίω, όμως, αν εσύ την ώρα που θα σου το φωνάζω επιλέξεις να κλείσεις τ’ αυτιά σου.
Για να σου λύσω την απορία -αν την έχεις- όντως, μπορώ κι εγώ να ερωτευτώ πραγματικά. Όπως είπα ήδη εξάλλου shit happens. Έλα όμως που αυτό δεν αναιρεί όλα τα προηγούμενα. Δε σου κόβω τη φόρα αν θες να ελπίζεις ότι θα μπορούσες ίσως κάπου, κάπως, κάποτε να το πετύχεις. Πρόβλημά σου και με την ευχή μου. Επίτρεψέ μου μόνο να ξέρω ήδη ότι κάτι τέτοιο είναι εξωφρενικά σπάνιο να μου συμβεί σε ολοκληρωτικό κι απόλυτο βαθμό όπως εσύ θα το επιθυμούσες. Όχι ακατόρθωτο, απόλυτη δεν υπήρξα ως τώρα. Απλώς εξαιρετικά σπάνιο. Κι έτσι εκείνο το «πρόσεχε» που θα με ακούσεις να σου λέω στην αρχή, θα ήταν ανόητο να πιστέψεις ότι είναι απλώς ένας τρόπος να το παίξω μυστηριώδης για να σε φτιάξω. Το εννοώ, εκτίμησε τουλάχιστον αυτό και κράτα το.
Ομολογώ πως δίνω άπειρα credits σ’ εκείνη που «διέλυσε» τα πάντα μου και γύρισε τούμπα το μέσα μου εν μία νυκτί. Σου είπα, το έχω πάθει, δεν το αρνούμαι. Και ναι, τα δίνω όλα σε κάτι τέτοια, δεν είμαστε για να κωλώνουμε στα ακραία. Αφού κατάφερε να με κάνει όλο αυτό να το θέλω όσο τίποτε, σώμα με σώμα θα την πάλευα μέχρι τέλους και χαλάλι της. Το λάθος σου θα ήταν αν με κατηγορούσες επειδή δεν είσαι εκείνη. Δεν τα λέω όλα αυτά για να σε πληγώσω ή να σου πουλήσω μούρη. Είναι ένας δικός μου τρόπος προσέγγισης της ειλικρίνειας σε αυτά τα ύπουλα λημέρια που συχνάζω και τα έχω μάθει από μικρή πια σαν την παλάμη του χεριού μου.
Είμαι εντός έδρας, αυτό θέλω να σου πω. Κι αν με προκαλέσεις να είσαι έτοιμη για όλα. Έτσι κι αλλιώς γι’ ακόμη μια φορά σου έδωσα χίλιους λόγους για να ξενερώσεις και να ψαχτείς αλλού. Αν μείνεις δε θα σε έχει αναγκάσει κανείς.
Επιμέλεια Κειμένου Έλλης Πράντζου: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Έλλη Πράντζου
