Το παίζουν ή είναι όντως αδιάφοροι;

Είναι κοινό μυστικό ότι πολλές φορές οι ερωτευμένοι ή έστω όσοι γουστάρουν έναν άνθρωπο, ερμηνεύουν τα σημάδια που αυτός εκπέμπει κατά πώς συμφέρει τις επιθυμίες και τον εγωισμό τους. Η συμπεριφορά του ξαφνικά μπαίνει κάτω από το μικροσκόπιο κι υπεραναλύεται σε αμέτρητα πιθανά σενάρια με αμέτρητα πίσω κείμενα το καθένα. Συνήθως η λιγότερο πιθανή εκδοχή όλων είναι εκείνη που καθιστά τον άνθρωπο αυτόν αδιάφορο απέναντι στον ερωτευμένο. Δεν μπορεί, κάτι θα νιώθει κι εκείνος, αλλά πιθανότατα προσπαθεί να το κρύψει γιατί του αρέσουν οι στρατηγικές, τα παιχνίδια ή είναι μέσα σε όλα αρκετά εγωιστής.

Πολλές φορές όμως πίσω από συμπεριφορές αδιαφορίας δεν κρύβεται κανενός είδους βαθύτερο νόημα που να μετατρέπει τον αδιάφορο σε ενδιαφερόμενο όσο κι αν αυτό πονάει. Και συνήθως κατά πολύ βάθος ο ερωτευμένος το ξέρει ήδη μόνο που αρνείται με νύχια και με δόντια να το παραδεχτεί αποφεύγοντας να αντιμετωπίσει την πικρή αλήθεια.

Ένας άνθρωπος ο οποίος ακολουθεί κάποιο σχέδιο και προσπαθεί να χωρέσει τα συναισθήματά του σε συμπεριφορές ψύχραιμες όσο δυνατός και καλός παίκτης κι αν είναι θα υπάρξουν στιγμές –έστω και καμουφλαρισμένες– που εκείνα θα τον ξεπεράσουν ξεμπροστιάζοντας ακόμη και στιγμιαία το ενδιαφέρον του. Εξάλλου, όπως λέει και το ρητό: ο έρωτας κι ο βήχας δεν κρύβονται κι αν καταφέρει κάποιος να τα καταπιέσει σίγουρα δε θα είναι για πολύ.

Αν στέλνεις ένα μήνυμα και αργεί κάπως να σου απαντήσει θα μπορούσε να ήταν και κάποιου είδους στρατηγική. Αν στέλνεις ένα μήνυμα και του παίρνει μια αιωνιότητα και μια μέρα για να ανταποκριθεί –και αν– τότε δεν παίζει κάποιο παιχνίδι του μυαλού, όντως αδιαφορεί. Αν εκείνος που κάνει πάντα την πρώτη κίνηση για το οτιδήποτε είσαι εσύ περιμένοντας τη δική του θετική ή αρνητική ανταπόκριση τότε δε σου το παίζει δύσκολος, απλώς δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτό και του είναι εύκολο να μη σε αναζητά καθόλου. Εκείνος ο οποίος γουστάρει πραγματικά όσο κι αν προσπαθεί να κρατήσει αποστάσεις θα υπάρξουν στιγμές –ακόμη κι αν σε σχέση με σένα είναι όντως πιο εγωιστής– που θα λυγίσει και θα εμφανιστεί πρώτος. Ανάλογα με τον χαρακτήρα ίσως να μην είναι όσο συχνές θα ήθελες όμως θα υπάρξουν.

Αν σε θέλει πραγματικά αλλά αρέσκεται στις στρατηγικές τότε η περίοδος του εγκεφαλικού παιχνιδιού αναπόφευκτα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα θα λάβει τέλος κι εκείνος θα σου παραδεχτεί όσα πραγματικά αισθάνεται γιατί ακόμη κι ο πιο δύσκολος άνθρωπος στον κόσμο δε θα ήθελε να χάσει τον στόχο του δια παντός. Όταν, όμως, βλέπεις ότι έχεις μπλεχτεί με κάποιον σε ένα ατέρμονο παιχνίδι που ανακυκλώνεται με εσένα να προσπαθείς να διεκδικείς κι εκείνος να ρίχνει απλώς αγκίστρια όποτε θυμάται ίσα για να τσιμπήσεις ως δόλωμα και να του ανεβάσεις την αυτοπεποίθηση χωρίς όλο αυτό να βγάζει κάπου, τότε φίλε μου συγγνώμη που θα σου το πω έτσι ωμά αλλά το αντικείμενο του πόθου σου δε δίνει δεκάρα για σένα.

Υπάρχουν, ξέρεις, δυστυχώς εκεί έξω κι εκείνοι που σε θυμούνται ή που ανταποκρίνονται φαινομενικά στα υπονοούμενά σου πετώντας σου ψίχουλα είτε για να ικανοποιήσουν το εγώ τους είτε επειδή προσπαθούν να ξεπεράσουν κάποιον άλλον είτε επειδή απλώς βαριούνται. Κι όσο μαλάκες κι αν τους κάνει αυτή η συμπεριφορά είναι σχεδόν σίγουρο πως ένας τέτοιος μικρός μαλάκας κρύβεται ή κάποτε είχε κρυφτεί και μέσα σου κάνοντάς σε να συμπεριφερθείς αντιστοίχως σε έναν άλλον άνθρωπο που τότε καιγόταν για σένα επειδή εκεί σε έπαιρνε να το παίζεις άνετος.

Αυτό από μόνο του αποτελεί απάντηση στο αν ο άλλος γουστάρει όντως και παίζει για να σε ανάψει ή αν απλώς γουστάρει να παίζει μαζί σου. Μόνο που την απάντηση αυτή δε θέλεις να τη δεις κι ας είναι κάτω από τη μύτη σου. Θυμήσου τον εαυτό σου καψούρη και σύγκρινέ τον με την πλευρά του εαυτού σου που απλώς αποζητά επιβεβαίωση. Θα διαπιστώσεις και μόνος σου πως οι διαφορές στη συμπεριφορά κι οι φαινομενικές ομοιότητες λόγω στρατηγικής είναι στην ουσία χαώδεις μόνο που δε συμφέρει πάντα να τις παραδεχόμαστε.

Μην ξεχνάς ότι όσο διαφορετικοί κι αν είμαστε μεταξύ μας οι άνθρωποι ο πραγματικός έρωτας είναι ίσως ένα από τα ελάχιστα συναισθήματα που βιώνουμε με παρόμοιο τρόπο και που σίγουρα μας ξεπερνάει κατά πολύ. Αλλάζουν ίσως λίγο οι χρόνοι, τροποποιούνται κάπως οι τρόποι έκφρασης όμως πάντα στο τέλος εκδηλωνόμαστε. Και τα σημάδια όποιου ενδιαφέρεται πραγματικά είναι εκεί αρκεί να θέλουμε να τα ξεχωρίσουμε και να τα δούμε. Αντιστοίχως κι εκείνου που δεν ενδιαφέρεται. Είναι άσχημο ερμηνεύοντας καταστάσεις όπως θα θέλαμε να καταλήγουμε παιχνίδια προς επιβεβαίωση ξένων ανασφαλειών.

Γι’ αυτό να θυμάσαι πάντα πως κανείς δεν μπορεί να το παίξει επιτυχώς αδιάφορος για πολύ αν όντως δεν είναι.