Πολύπλοκο ζήτημα οι ανθρώπινες σχέσεις γενικά και ειδικότερα οι ερωτικές. Δύσκολο να τις δημιουργήσεις και δυσκολότερο να τις διατηρήσεις. Γιατί πολύπλοκη έχει γίνει κι η ίδια η ζωή μας, οι απαιτήσεις μας ακόμη κι η καθημερινότητά μας. Ως εκ τούτου συμβαίνει συχνά η σχέση με το ταίρι μας να υφίσταται μεν, αλλά να είναι ευάλωτη, μη ανθεκτική, με μια κουβέντα εύθραυστη. Η συνύπαρξη με τον άνθρωπό μας μάς δίνει την αίσθηση πως περπατάμε σε λεπτό πάγο που ανά πάσα στιγμή μπορεί να διαλυθεί.
Υπάρχουν ωστόσο ενδείξεις που μπορεί να μας υποψιάσουν και να μας βάλουν στη διαδικασία να σκεφτούμε ότι αυτό που βιώνουμε με το ταίρι μας, δεν έχει τις προδιαγραφές να αντέξει στον όποιο κλυδωνισμό ενδέχεται να προκύψει. Αν τις εντοπίσουμε εγκαίρως, ίσως να μπορέσουμε να αντιστρέψουμε την κατάσταση.
1. Όλα πάνε (και θα πάνε) τέλεια
Μια πρώτη ανησυχητική ένδειξη μπορεί να είναι η υπεραισιοδοξία για τη σχέση. Όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, έρευνες έχουν δείξει ότι τα ζευγάρια που δεν έχουν καμία ανησυχία για την ποιότητα της σχέσης τους, που είναι πεισμένα ότι όλα είναι τέλεια, έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να μην αντέξουν στον χρόνο. Κι αυτό γιατί το κοινότυπο «οι σχέσεις θέλουν δουλειά», είναι και μια πραγματικότητα. Κι όταν όλα τα βλέπουμε άψογα εφησυχάζουμε και παύουμε να προσπαθούμε.
2. Το ίδιο θέμα ξανά και ξανά
Εύθραυστη μπορεί επίσης να είναι η σχέση της οποίας οι συμμετέχοντες εθελοτυφλούν, κρύβοντας τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Διαφωνίες που επαναλαμβάνονται και διαιωνίζονται, χωρίς κανείς να έχει το θάρρος να αντιμετωπίσει τις γενεσιουργούς τους αιτίες, αποδυναμώνουν τη σχέση χαλαρώνοντας το δεσμό που ενώνει το ζευγάρι. Φέρνουν κόπωση, αγανάκτηση και τελικά παραίτηση.
3. Ας μην το συζητήσουμε
Απ’ την άλλη, πόσο ισχυρή μπορεί να είναι η σύνδεση δύο ανθρώπων όταν δεν υπάρχει μεταξύ τους ουσιαστική οικειότητα; Αν για παράδειγμα φιλτράρουμε κάθε μας σκέψη πριν την εκφράσουμε στον άνθρωπό μας φοβούμενοι μια ενδεχόμενη παρεξήγηση, ή αν υπάρχουν ανησυχίες που δε σκεφτόμαστε καν να μοιραστούμε γιατί δε θα τις κατανοήσει, ή γιατί δε θα ασχοληθεί, τότε η βάρκα βάζει νερά κι αυτό καλό δεν το λες.
4. «Δε με καταλαβαίνεις»
Κι αν σε όλα τα παραπάνω προστεθεί κι η απουσία πραγματικής επικοινωνίας, που σημαίνει ότι ο καθένας κρατάει τις σκέψεις και τις αγωνίες του για τον εαυτό του, η σχέση είναι σε δύσκολη καμπή. Ο διάλογος ακόμα κι αν οδηγήσει σε διαφωνία, είναι σημείο σύνδεσης και επαφής. Είναι επίσης εκτόνωση της έντασης κι έκφραση των συναισθημάτων. Η σιωπή, απ’ την άλλη κι η οχύρωση, οδηγεί στην απομάκρυνση και στην ψυχρότητα.
5. Ηρεμία μόνο
Κι αυτό το σύμπτωμα μας φέρνει στο επόμενο που είναι η πλήρης απουσία του καβγά. Όταν δεν έχουμε δυνάμεις να μαλώσουμε με το ταίρι μας, αυτό συνήθως δείχνει ότι το θεωρούμε μάταιο. Ο τσακωμός, ή έντονη διαφωνία, είναι η προσπάθειά μας να ακουστούμε, να δηλώσουμε τη θέση μας κι εν τέλει να πείσουμε τον άλλον. Όταν πειστούμε ότι δεν υπάρχει ελπίδα συνεννόησης, παύουμε να μαλώνουμε κι απλώς παραιτούμαστε.
Η ποιότητα μιας σχέσης είναι πολλές φορές άσχετη με το χρόνο που υφίσταται. Αυτό σημαίνει ότι μια μακροχρόνια σχέση δεν είναι κατ’ ανάγκη και μια ισχυρή σχέση. Αντίθετα ενδέχεται να είναι μια σχέση επί της ουσίας αδύναμη, που συντηρείται λόγω της συνήθειας και της κεκτημένης ταχύτητας και που η ευθραυστότητά της θα φανεί σε μια σημαντική πρόκληση. Αυτό που έχει αξία όμως, είναι να έχουμε επίγνωση της κατάστασης που βιώνουμε. Έτσι έχοντας συνείδηση της πραγματικότητας, θα είμαστε τουλάχιστον προετοιμασμένοι.
Συντάκτης: Μαριάννα Πολένα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
