Και ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά σου. Εκείνο το πρόσωπο που συγκεντρώνει άμα τη εμφανίσει τα βασικά χαρακτηριστικά που σε εντυπωσιάζουν. Κι αμέσως οι κόρες διαστέλλονται, οι ρυθμοί της καρδιάς ανεβαίνουν και το μυαλό αρχίζει να δουλεύει πυρετωδώς. Προς ποια κατεύθυνση και με ποιο στόχο, είναι σαφές: να τραβήξεις την προσοχή του προσώπου αυτού πάνω σου. Να σε προσέξει κι όχι μόνο. Να εντυπωσιαστεί, επομένως να αποκτήσει το πράγμα μια ροή, άρα να αυξηθούν οι πιθανότητες ταιριάσματος. Μάλιστα. Το θέμα, βέβαια, συνήθως είναι ότι αυτά τα πράγματα για να εξελιχθούν δεν υπάρχει άπειρος διαθέσιμος χρόνος. Επομένως ό,τι είναι να κάνεις, πρέπει να το κάνεις άμεσα. Γιατί ο χρόνος κυλάει, η πρώτη εντύπωση σχηματίζεται σχεδόν ακαριαία κι ως γνωστόν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
Κάπου εκεί, εμφανίζεται κι ο πανικός. Κακός σύμβουλος ο πανικός. Διότι όταν μάς κυριεύσει, η ορθή κρίση πάει περίπατο. Κι ενώ μέχρι την εμφάνισή του ήσουν ένας καθ’ όλα κανονικός άνθρωπος, τώρα που σε επισκέφθηκε, μεταμορφώθηκες στον Μίστερ Μπιν. Κι όταν αυτό συμβεί, η επιχείρηση «γοητεία», μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε επιχείρηση «φιάσκο». Οι συνηθισμένοι τρόποι, είναι οι κάτωθι:
1. Άνεση
Γιατί, πώς να το κάνουμε, ξεροί πέσαμε, αλλά να μην το δείξουμε κιόλας. Ως εκ τούτου, παίρνουμε το πιο μοιραίο ύφος μας, ρίχνουμε το κεφάλι έτσι ανέμελα στο πλάι και περιμένουμε με ένα βλέμμα -κομμάτι απλανές- την κίνηση. Και πλησιάζει το αντικείμενο του πόθου και πάει ν’ ανοίξει την κουβέντα, αλλά εμείς οι άνετοι, γιατί είπαμε αυτό είναι το σχέδιο, κοιτάζουμε ψιλο-αδιάφορα, απαντάμε μονολεκτικά ενδεχομένως, δε δίνουμε και πολύ αέρα βρε παιδί μου κι ας καιγόμαστε. Γιατί, ο πανικός που λέγαμε, μας υπαγορεύει ότι έτσι θα ιντριγκάρουμε το πρόσωπο, θα το κάνουμε να προσπαθήσει λίγο παραπάνω κι ως εκ τούτου θα του μείνουμε ανεξίτηλοι στη μνήμη. Κι εκεί που πολύ χαιρόμαστε απ’ τις υποκριτικές μας ικανότητες, μας αφήνει σύξυλους, γιατί το μήνυμα που πήρε ήταν «αχού και δε με νοιάζει…». Δεν το λες κι επιτυχία.
2. Ταύτιση
Μια φωνούλα στο πίσω μέρος του μυαλού μας, με αυξανόμενη ένταση, μας υπαγορεύει να αποδείξουμε πόσο συμβατοί είμαστε. Οπότε, πετάει ο γάιδαρος; Σαφώς και πετάει, εκεί θα τα χαλάσουμε; Ό,τι κι αν μας πει θα συμφωνήσουμε. Ό,τι αρέσει στο υποψήφιο ταίρι, αρέσει και σ’ εμάς. Κάρμα να το πω; Το σύμπαν που μας ένωσε να το πω; Πάντως έτσι είναι. Του αρέσουν τα βουνά; Αλπινιστές από κούνια εμείς. Του αρέσει η θάλασσα; Ο κάπτεν Ίγκλο, εμείς. Αποτέλεσμα; Σκυλοβάρεθηκε στο δεκάλεπτο.
3. Γνώσεις
Γιατί αν δεν εντυπωσιαστεί αρκούντως μόνο από αυτό που βλέπει, θα εντυπωσιαστεί από αυτά που θα ακούσει. Γιατί πρέπει να δείξουμε ότι το χουμε το πακέτο. Άρα, για όλα μπορούμε να εκφέρουμε άποψη. Και για πολιτική και για μόδα και για ιστορία και για ιατρική ακόμη. Κι όχι άποψη μόνο. Αλλά κι επιχειρηματολογία. Μισή κουβέντα θα εκστομίζει το πρόσωπο, δωδεκάτομη εγκυκλοπαίδεια εμείς. Πολυβόλο το στόμα μας. Και δε θα φανταστείτε τί αποτέλεσμα είχε αυτό. Σκυλοβαρέθηκε στο δεκάλεπτο.
4. Χαλαρά
Μην και σκιαχτεί. Διότι έτσι ανέμελο που μας πλησιάζει το αντικείμενο του πόθου, έτσι ανέμελο πρέπει να παραμείνει. Επομένως, αν τύχει και φτάσει η κουβέντα στο ζητούμενό μας από αυτή τη ζωή, μία είναι η λέξη: χαλαρά. Καλά να είμαστε, καλά να περνάμε, πάντα καλά να ευχηθώ και τα δέοντα στην οικογένεια. Που σε απλά ελληνικά, σημαίνει γι’ αυτόν που το ακούει, ότι δεν είμαστε και για πολλά πολλά. Αποτέλεσμα; Ξέρετε. Μην επαναλαμβάνομαι.
5. Χιούμορ
Υπερόπλο. Είμαστε η ψυχή της παρέας και το ξέρουμε. Άρα θα το επιστρατεύσουμε. Τώρα. Στη μητέρα των μαχών της γοητείας. Χωρίς καθυστέρηση. Να γελάσει, να διασκεδάσει, να μην μπορεί να μας ξεχάσει ως εκ τούτου. Και να τα ανέκδοτα και να οι ξεκαρδιστικές οι ιστορίες. Αυτό πια δεν είναι κουβέντα. Επιθεωρησιακό νούμερο είναι. Η συνέχεια αν δεν υπάρξει ποικιλία, προδιαγεγραμμένη.
6. Εξυπνάδα
Που σημαίνει ότι πιάνουμε πουλιά στον αέρα και το δείχνουμε. Δεν προλαβαίνει να αποσώσει κουβέντα ο άλλος και πεταγόμαστε με ένα ευφυολόγημα, μια εξυπνάδα, μια ατάκα. Γιατί το κοφτερό μυαλό έτσι είναι. Δεν κρατιέται. Ούτε κι ο άλλος όμως κρατιέται έτσι.
7. Ερωτισμός
Γιατί μη μας περάσει και για τίποτα παγοκολόνες. Αρχίζουν, λοιπόν, τα νάζια και τα τσαλίμια. Και τα πονηρά χαμόγελα κι οι ματιές όλο νόημα. Κι επειδή η θερμότητα είναι προσόν εκτιμητέο, μπορεί να αγγίξουμε και λίγο παραπάνω, τύπου «αχ, πώς τα λέτε, έτσι;». Ναι. Πλην όμως, τοιουτοτρόπως ελλοχεύει ο κίνδυνος να υπερβούμε τα εσκαμμένα της κοσμιότητας. Με τα γνωστά αποτελέσματα.
8. Υπερκινητικότητα
Τα χέρια συμμετέχουν στη συζήτηση. Διότι η γλώσσα του σώματος ενισχύει τα νοήματά της. Σαφώς κι αναντίρρητα. Αλλά αν έχουν τον ασυμμάζευτο, ένα άγχος το προκαλούν. Για να μην αναφέρουμε την επικινδυνότητα, ειδικά αν συμμετέχει το υγρό στοιχείο στο σκηνικό, ένα ποτό ας πούμε. Κι όταν τον άλλον τον κάνεις λούτσα, θα κάτσει; Ε, δε θα κάτσει.
9. Ό,τι θέλω ακούω
Κυριολεκτικά όμως. Γιατί είναι τέτοια η σύγχυση κι η αγωνία της καλής εντύπωσης, που άλλα λέει η θειά μου κι άλλα ακούν τ’ αυτιά μου. Κι αυτό μπορεί να γίνει πολύ, όμως πολύ άβολο. Γιατί αν ο άλλος μας λέει πόσο του αρέσει η τζαζ κι εμείς με λάγνο ύφος απαντήσουμε «κι εμένα μ’ αρέσεις!», δε χρειάζεται να επεκταθούμε.
10. Αυτοπεποίθηση
Ε, φυσικά. Δεν έχει να κάνει που μας έχουν κοπεί τα ύπατα. Τουναντίον θα δείξουμε. Γιατί τις έχουμε τις επιτυχίες μας και καλό είναι να το ξέρει. Για να βιαστεί. Διότι περιμένει κόσμος και κοσμάκης στην ουρά και μπορεί να γίνουμε ανάρπαστοι εν ριπή οφθαλμού. Λέτε να θεωρηθούμε υπερφίαλοι; Όχι. Ούτε καν. Απλώς θυμήθηκε ότι έχει αργήσει σε ένα ραντεβού. Ξεκάθαρα.
Κι αυτοί ήταν δέκα απλοί τρόποι για να μετατρέψουμε το φλερτ, σε φιάσκο. Φυσικά, δημιουργικότητα να υπάρχει κι η λίστα μπορεί να γίνει ατελείωτη. Επομένως, ψυχραιμία, αυτοσυγκράτηση και κυρίως ειλικρίνεια.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου