Η ηλικία είναι ένας αριθμός, κατά το κοινώς λεγόμενο. Η διαφορά ηλικίας όμως ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, τι είναι; Δυνητικά, πρόβλημα. Κι όταν μιλάμε για διαφορά ηλικίας, αναφερόμαστε σε εκείνη που αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε, δηλαδή την τεράστια, την άνω των 25 ετών. Συμβαίνουν όμως κι αυτά στη ζωή κι επειδή ο έρως χρόνια δεν κοιτά και τα ατυχήματα είναι ζήτημα δευτερολέπτων, ας είμαστε προετοιμασμένοι.
Μια σχέση με ένα ηλικιακό χάσμα σαν αυτό που περιγράφουμε, δεν είναι δυστυχώς, περίπατος στο δάσος. Όσο ερωτευμένος κι αν νιώθει κάποιος, όση χημεία κι αν υπάρχει στο ζευγάρι, ειδικά προϊόντος του χρόνου, ανακύπτουν πρακτικές δυσκολίες που δεν είναι εύκολο να αγνοήσει κανείς.
Και πριν απ’ όλα η κακούργα η κοινωνία. Κακά τα ψέματα: Κάτι που ο κόσμος δε χρωστάει να πει καλό, κάτι που η ηλικιακή διαφορά βγάζει μάτι, οι κακές οι γλώσσες θα βρουν πεδίο δόξης λαμπρό. Και ναι μεν, ποιος νοιάζεται για τον κόσμο, αλλά αν όπου σταθείς κι όπου βρεθείς αντιλαμβάνεσαι ψιθύρους, ματιές όλο υπονοούμενα και μια ενόχληση στην πλάτη απ’ τα πισώπλατα μαχαιρώματα, τότε κι η υπομονή εξαντλείται και το νευρικό σύστημα κλονίζεται. Κι όταν αυτό συμβεί, δε γίνεται να μην επηρεάσει τη σχέση. Ας μην αναφερθούμε στην άβολη στιγμή, που κάποιος τρίτος, αντί για ζευγάρι, θεωρήσει ότι είστε συγγενείς και μάλιστα πρώτου βαθμού. Την ώρα που θα ακουστεί μια φράση όπως: «Συνεννοήθηκα με τον μπαμπά σας…» κι ο λέγων αναφέρεται στο ταίρι σας, η συνθήκη είναι τουλάχιστον αμήχανη.
Αλλά ακόμα κι αν η κακία του κόσμου, το κουτσομπολιό και τα σχόλια σάς αφήσουν αλώβητους, υπάρχει μια πραγματικότητα που δε γίνεται να παραβλέψετε: ανήκετε σε διαφορετικές γενιές. Γεννηθήκατε, μεγαλώσατε κι ενηλικιωθήκατε σε εντελώς διαφορετικές χρονικές περιόδους. Όταν η διαφορά ηλικίας ξεπερνά τα 25 χρόνια, υπάρχει περίπτωση να ανακαλύψετε μεγάλες διαφορές νοοτροπίας, τρόπου σκέψης, αλλά και προτεραιοτήτων. Πράγματα που στον έναν φαντάζουν οικεία και γνώριμα, στον άλλον μπορεί να είναι άγνωστα. Αφήστε που ακόμα και σε ζητήματα συμπεριφοράς μπορεί να υπάρχει χάσμα. Αλλιώς οριζόταν για παράδειγμα η ευγένεια ή η τρυφερότητα κάποτε κι αλλιώς στις μέρες μας. Μπορεί έτσι να χρησιμοποιείτε τις ίδιες λέξεις, αλλά να εννοείτε εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Απ’ την άλλη, σίγουρα αυτός που είναι μεγαλύτερος ηλικιακά, ίσως ξέρει πολλά που ο άλλος δεν έχει προλάβει να μάθει. Είναι η εμπειρία των χρόνων, πώς να το κάνουμε. Που απ’ τη μια μπορεί να είναι πολύ γοητευτική, αλλά απ’ την άλλη οδηγεί στην απώλεια της χαράς της ανακάλυψης. Άσε που το να ζεις είτε δίπλα σε κάποιον που τα ξέρει όλα, όταν εσύ είσαι στην εκκίνηση, είτε δίπλα σε κάποιον που όλα του φαντάζουν καινούργια, ενώ εσύ έχεις κάνει τη διαδρομή, το λες κι ασυμβατότητα.
Και μια κι ο λόγος περί ασυμβατότητας, φτάνουμε σε ένα άλλο ζήτημα, αυτό που αφορά στο modus vivendi. Δηλαδή σε απλά ελληνικά, πώς θέλει ο καθένας την καθημερινότητά του, τι τον ευχαριστεί και τι τον κάνει χαρούμενο. Αν λοιπόν ο ένας είναι party animal, το ξενύχτι και το πάρτι ο φυσικός του χώρος κι ο άλλος δε βλέπει την ώρα να αράξει στην πολυθρόνα του με τις μουσικές του κι ένα ποτήρι κρασί, μπλέξαμε. Και σίγουρα, θα γίνουν υποχωρήσεις, πότε απ’ τον έναν και πότε απ’ τον άλλον, διότι στόχος είναι το μαζί. Αλλά για πόσο; Αναπόφευκτα κάποιος απ’ τους δύο θα κουραστεί ή και οι δύο.
Κι αφού μιλάμε για τον τρόπο ζωής, ας μιλήσουμε και για τον κύκλο ζωής. Σε αυτή τη διαφορά ηλικίας, είναι πολύ πιθανό ο έχων τη μεγαλύτερη ηλικία να έχει ήδη ολοκληρώσει συγκεκριμένα στάδια στη ζωή του κι ακόμα πιο πιθανό να μην επιθυμεί να τα επαναλάβει. Γάμος, συγκατοίκηση ή η απόκτηση παιδιών, μπορεί να θεωρούνται ζητήματα κλεισμένα οριστικά. Για τον έναν. Ο άλλος όμως; Αυτός που τα παραπάνω μπορεί να είναι γι’ αυτόν ζητούμενα ζωής, πόσο εύκολο είναι να παραιτηθεί από τις προοπτικές αυτές; Δύσκολη εξίσωση και συχνά άλυτη.
Τώρα, λοιπόν, που τα αναλύσαμε, τα ‘παμε και τα συμφωνήσαμε, έρχεται το αμείλικτο ερώτημα: κι αν η καρδιά χτυπήσει, παρ’ όλα αυτά, για εκείνο το ταίρι με αυτή την ηλικιακή διαφορά, το βάζουμε στα πόδια καταδικάζοντάς το όλο εγχείρημα εν τη γενέσει του; Ο έρωτας όμως, δεν είναι άσπρο- μαύρο, δεν υπόκειται σε κανόνες και σε ορθολογιστικές αναλύσεις. Αρκεί να μην ισχυρισθείς ότι δεν ήξερες. Ήξερες, αλλά δεν μπορούσες να κάνεις αλλιώς. Ήταν μονόδρομος. Κι αυτό έχει την αξία του. Να ζεις με επίγνωση.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου