10 στίχοι που περιγράφουν όλα όσα βιώνει ο φρεσκοερωτευμένος

Ανεξάρτητα από την όποια προσωπική συμπάθεια ή αντιπάθεια μπορεί να έχει ο καθένας μας για οποιονδήποτε καλλιτέχνη, η μουσική και στιχουργική ιδιοφυΐα του Σταμάτη Κραουνάκη είναι αδιαμφισβήτητη. Και θα χρησιμοποιήσω ως επιχείρημα ένα τραγούδι που κυκλοφόρησε περί το 2003, σε στίχους και μουσική δική του, ντύθηκε ερμηνευτικά από τον Κώστα Μακεδόνα και που η ομορφιά του κρύβεται στις αλήθειες που αναφέρει, στον αυθεντικό ρομαντισμό του και τον ωμό ρεαλισμό του, ένα τραγούδι– ύμνο στο πιο αβέβαιο σημείο κάθε έρωτα: Στην γέννησή του. Και δεν είναι άλλο από το «Έπεσε έρωτας».

Ένα τραγούδι που περιγράφει με τον πιο μεστό τρόπο όλα τα συναισθήματα που βιώνει ο κάθε άνθρωπος όταν υποψιάζεται ότι κάτι γεννιέται μέσα του, όταν αρχίζει να καταλαβαίνει ότι οι ενδεχόμενες προηγούμενες μεγαλοστομίες του πήγαν περίπατο και δε γύρισαν, όταν ξεκινάνε να συντελούνται στον εσωτερικό του κόσμο όλες εκείνες οι διεργασίες που θα οδηγήσουν εν τέλει στην παραδοχή, αρχικά, και στην αποδοχή, στη συνέχεια, του γεγονότος ότι ο έρωτας τον ξαναχτύπησε κατακούτελα. Όλα όσα βιώνει ο εκάστοτε φρεσκοερωτευμένος, βρίσκουν την απόλυτη έκφρασή τους και, αν ακόμα δυσπιστείς, διάβασε μερικούς από τους παρακάτω στίχους και θα καταλάβεις ή, σωστότερα, θα νιώσεις.

1.«Είπα δε θέλω άλλο μπελά στον κόσμο αυτό, ό, τι στο τέλος κατακτώ μ’ έχει διαλύσει.»

Κουράστηκες από τις απογοητεύσεις, από την προσπάθεια να μαζεύεις κάθε φορά τα κομμάτια σου, από το φόβο της επανάληψης. Έκανες τις βαρύγδουπες δηλώσεις που ακολουθούν κάθε χωρισμό που πονάει και κάποιος, κάπου, γέλαγε με τη σιγουριά σου και ετοιμαζόταν να την ανατρέψει.

2.«Πέρασα όνομα κι αριθμό στο κινητό να δω ποια κλήση η καρδιά θ’ αναγνωρίσει.»

Κάπου μέσα στους πολλούς θα ξεχωρίσεις κάποιον. Κάτι θα σε ζορίζει στην παρουσία του, κάτι θα σε αναστατώνει. Κάποιος αρχίζει να γίνεται επικίνδυνος και η καρδιά το αντιλαμβάνεται.

3.«Κάτι βδομάδες γυροφέρνω και ρωτώ τον κουρασμένο μου εαυτό να ξεστομίσει, αφού μπερδεύτηκα και σ’ ερωτεύτηκα, στην κατηφόρα ασ’ το βράχο να κυλήσει.»

Περνάει ο καιρός και ενώ οι υποψίες σου επιβεβαιώνονται, κάτι μέσα σου προσπαθεί -ανεπιτυχώς- να σε προστατέψει από ένα ακόμα πιθανό στραπάτσο. Άδικος κόπος και το ξέρεις. Δεν έχει νόημα να το αρνείσαι. Και με το που ακούς τον εαυτό σου να το ομολογεί, γνωρίζεις ότι ήδη έχεις πετάξει από πάνω σου τον όποιο βράχο -ή βραχνά- σ’ εμπόδιζε κι να αφήνεσαι να παρασυρθείς από το συναίσθημα.

4.«Τέρμα τα ψέματα, πέσανε βλέμματα, άναψαν αίματα κι ανοίξανε μπουκάλια»

Δεν μπορείς πια να κρυφτείς. Σε προδίδουν τα μάτια σου, σε κυριεύει το πάθος σου. Ανοίγουν μπουκάλια και καρδιές.

5.«Πες το και μη ρωτάς, έπεσε έρωτας, μεγάλη ανασφάλεια.»

Δεν ψάχνεις απαντήσεις, ούτε στο πώς, ούτε στο γιατί. Το μόνο που σε νοιάζει είναι να το πεις, υπάρχουν μόνο απαντήσεις σε ανείπωτες ερωτήσεις που θα καθησυχάσουν την ανασφάλεια που συντροφεύει κάθε ερωτευμένο.

6.«Όλα είναι τέλεια κι απ’ την εμβέλεια ήρθ’ η συντέλεια, βραχήκαν προσκεφάλια.»

Εναλλαγές διάθεσης. Από τη σιγουριά στην αβεβαιότητα, από τη χαρά στην ανησυχία, από το γέλιο στο δάκρυ. Τη μία στιγμή νιώθεις παντοδύναμος, την επόμενη εντελώς κατεστραμμένος. Δε ορίζεις απόλυτα πλέον ούτε τη διάθεσή σου, ούτε τις αντιδράσεις σου. Δε σε πειράζει. Όλα είναι τέλεια, κι αν δεν είναι, σε πείθεις ότι είναι, γιατί είσαι ερωτευμένος. Έχεις ανάγκη να πιστέψεις ότι «όλα είναι τέλεια».

7.«Είπα δε θέλω άλλο αίσθημα βαρύ, άσπρο και μαύρο κάνουν γκρι κι έχω μια θλίψη, γιατί ειν’ ο έρωτας μια πράξη τολμηρή κι άντε να βρει καιρό η καρδιά να καταλήξει.»

Το φλερτ, η γύρα από δω κι από κει είναι ανώδυνα, ακίνδυνα. Ο έρωτας δεν είναι για τους δειλούς, όλοι θα τον νιώσουν, μα δεν έχουν όλοι τα κότσια να τον ζήσουν. Η καρδιά δε σε ρωτάει πριν καταλήξει στο ότι δεν έχει άλλη επιλογή παρά να αφεθεί και να δοθεί, όσο κι αν θεωρείς πως την κουμαντάρεις. Κι όταν το κάνει, επειδή σπάνια το αποφασίζει, θα πρέπει να είσαι έτοιμος να ρισκάρεις, να αλλάξεις το άσπρο ή το μαύρο σου για χάρη του άλλου ώστε να καταφέρετε να βρείτε το γκρι σας, και μετά να αποφασίσετε από κοινού αν θέλετε να ζήσετε μαζί για λίγο, για πολύ, για πάντα ή για καθόλου. Κι αυτό πάντα έχει μια κάποια θλίψη, γιατί κάθε φορά που ερωτεύεσαι μετά δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος με πριν.

8.«Κάτι βδομάδες γυροφέρνω και μπορεί η αυτοάμυνα να μ’ έχει εγκαταλείψει κι αφού μπερδεύτηκα και σ’ ερωτεύτηκα, πάμε ξανά για τ’ ανεμοδαρμένα ύψη.»

Πάντα θα είσαι ευάλωτος μπροστά στον άνθρωπο που έχεις ερωτευτεί. Όσο κι αν μπορείς να προσποιείσαι τον άνετο, η ψυχολογία σου είναι άρρηκτα δεμένη με τις αντιδράσεις του και την ελπίδα για την ανταπόκρισή του. Κι αφού δεν μπορείς πια να το αποφύγεις, τραβάς προς τα ανεμοδαρμένα ύψη, έτοιμος για τα καλύτερα κι αναλαμβάνοντας την ευθύνη του εαυτού σου για τα χειρότερα. Είναι εύκολο; Όχι. Αξίζει; Ναι. Ξανά και ξανά. Τον πιάνεις από το χέρι, του κλείνεις το μάτι και τον ρωτάς «Πάμε;».

9. «Η αυτοάμυνα με έχει εγκαταλείψει.»

Παραδίνεσαι, δε σε νοιάζει να προστατευτείς, απλά το αφήνεις να σε παρασύρει. Κι όπου βγει.

10.«Ξυπνάτε χωριανοί. Έπεσε έρωτας.»

Ο ερωτευμένος δε δύναται να κρυφτεί. Προδίδεται από τη γλώσσα του σώματος, από το βλέμμα του. Έχει κι ο ίδιος την ανάγκη να το φωνάξει, να το βγάλει από μέσα του, να εξαλείψει την όποια αμφιβολία, να το καταστήσει σαφές κι αμετάκλητο. Και στο κάτω-κάτω, αν είναι να ξυπνήσεις για κάτι τη γειτονιά, ας είναι για να βροντοφωνάξεις τον έρωτά σου.

Ακόμα έχεις αντιρρήσεις;