Είναι και κάτι φίλοι που είναι δίπλα σου κι ας σας χωρίζουν μίλια

Είναι και κάτι «μακριά», πιο κοντά κι απ’ τα «δίπλα». Είναι και κάτι φίλοι που ξέρεις πως είναι πλάι σου, ακόμα κι αν σας χωρίζουν μίλια. Φίλοι που ήρθαν έτσι οι συνθήκες και βρεθήκατε ο ένας στην Ανατολή κι ο άλλος στη Δύση. Δε σας πτόησε όμως αυτό, ίσα-ίσα σας πείσμωσε. Με κάποιους γίναμε ξένοι στην ίδια πόλη και για άλλους βουτάμε αμάξια, αεροπλάνα και βαπόρια και τρέχουμε με την πρώτη ευκαιρία να τους δούμε από κοντά.

Όλοι για τους έρωτες μετ’ αποστάσεως λένε, πόσα ψυχικά κουράγια θέλει να έχεις τον άνθρωπό σου μακριά σου. Λες κι ο έρωτας είναι επιλογή, λες κι αν ερωτευτείς πραγματικά κι ως τα μπούνια λογαριάζεις πρακτικά προβλήματα όπως η απόσταση. Το προσπαθείτε κι όσο αντέξετε, μέχρι να σας φύγει το αίσθημα ή κάποιος να κουραστεί, τόσο απλά κι όμορφα. Η φιλία, όμως;

Ε ναι, αυτό είναι συνειδητότατη επιλογή. Επειδή, αυτός ο φίλος που σας χώρισαν τ’ άτιμα τα χιλιόμετρα, σου είναι τόσο απαραίτητος που αποφασίσατε πως θα τα αγνοήσετε επιδεικτικά και θα τους δείξετε τι πάει να πει «θέληση».

Μην ακούς τι λένε, οι φιλίες από απόσταση είναι δύσκολες μεν, όχι ακατόρθωτες δε. Χρειάζεται πείσμα, επιμονή και κουράγιο για να διατηρηθούν. Θέλει κότσια να πας κόντρα στην ευκολία του να δώσεις σε δυο ώρες ραντεβού στην πλατεία κι αντ’ αυτού να ψάχνεις ημερομηνίες και φθηνά εισιτήρια δύο μήνες πριν. Είναι μεγάλο ζόρι να χρειάζεσαι τον καλύτερό σου φίλο κι εκείνος να μην είναι άμεσα διαθέσιμος. Σωματικά, τουλάχιστον.

Να ‘ναι καλά τα πακέτα με απεριόριστα λεπτά ομιλίας κι όποιοι ανέπτυξαν εφαρμογές όπως το viber κι άλλες παρόμοιες, που μας επιτρέπουν να έρθουμε σε επαφή με τον μακρινό μας φίλο όποτε μας καπνίσει. Εννοείται θα μιλήσεις καθημερινά, έστω κι αν στείλεις μια μπούρδα, απλά και μόνο για να υπενθυμίσεις την παρουσία σου, για να του δείξεις πως σου λείπει. Εννοείται θα στέλνεις φωτογραφίες με τη φάτσα σου κάνοντας γκριμάτσες ή απ’ την παραλία που λιάζεσαι ή απ’ το γραφείο που βαριέσαι θέλοντας να μοιραστείς μαζί του κάθε χαζή στιγμή σου. Όπως ακριβώς κάνεις και με την παρέα σου «εδώ».

Κι αν προκύψει δε κανένα  πρόβλημα, μεγάλα πανηγύρια. Πονάνε δάχτυλα απ’ την πληκτρολόγηση κι αυτιά απ’ τα ακουστικά. Όπου «πρόβλημα» βάλε απ’ το πιο σοβαρό, μέχρι το πιο γελοίο, από προσωπικό σου, μέχρι μεταξύ σας. Αν και μεταξύ σας, εδώ που τα λέμε, σπάνια προκύπτει. Κάτι που η τριβή σας δεν είναι τόσο συχνή, κάτι που ο χρόνος σας περιορισμένος, σιγά και μην αναλωθείτε σε παρεξηγήσεις. Εδώ έχετε να δώσετε γλαφυρή περιγραφή της ζωή σας, θα κάτσετε να τσακώνεστε; Κι αν τύχει κι αρπαχτείτε, λύνεται με συνοπτικές διαδικασίες, ο χρόνος σας δεν είναι αρκετός για να μουτρώνετε.

Τα μεγάλα γλέντια, φυσικά, είναι όταν –επιτέλους– καταφέρετε να συναντηθείτε. Πάντα περνάτε καλύτερα απ’ όσο φανταζόσασταν, πιο καλά απ’ την προηγούμενη φορά. Ένα ταξίδι είναι πάντοτε μια καλή ιδέα, μα ένα ταξίδι για να συναντήσεις κάποιον που αγαπάς, ακόμα καλύτερη. Θα στριμώξετε δραστηριότητες που χρειάζονται μια βδομάδα μέσα σε τρεις μέρες, θα ξεχάσετε τι σημαίνει ύπνος, θα κάνετε ό,τι παλαβό κατεβάσουν τα κεφάλια σας. Θα γνωρίσεις απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη την πόλη του φίλου, θα τη δει κι αυτός αλλιώς, γιατί πλέον δεν είναι κάτοικος, αλλά ξεναγός. Θα τη νιώσεις σπίτι σου. Όλα στο φουλ καθώς ξέρετε ότι σε λίγες μέρες θα αποχαιρετιστείτε και, ποιος ξέρει, πότε θα καταφέρετε να τα ξαναπείτε από κοντά.

Γαμημένη απόσταση, πόσα μας στερείς. Πόσες αυθόρμητες βόλτες, πόσα «έρχομαι από ‘κει» σε δηλώσεις του τύπου «δεν είμαι καλά», πόσα ξενύχτια-υπερπαραγωγή που σκέφτεσαι πως θα έπρεπε να ήταν εκεί δίπλα κι όχι να του τα διηγείσαι την άλλη μέρα. Πόσα βράδια που κλειστήκαμε μέσα γιατί είχαμε «ραντεβού» με το φίλο εξ αποστάσεως και μόνο τότε συντονίστηκαν τα ωράρια, τι σας λέω τώρα, όποιος το ζει, καταλαβαίνει.

Οι άνθρωποι, όταν έχουν ν’ αντιμετωπίσουν δυσκολίες στις σχέσεις τους, γίνονται απίστευτα εφευρετικοί. Στα εύκολα εφησυχάζουν. Αναβάλουν συναντήσεις, δε σηκώνουν τηλέφωνα, ακυρώνουν σχέδια με τη σκέψη της ευκολίας που υπάρχει στην επανάληψη αυτών. Δεν είναι κακό, είναι λογικό. Όταν ο φίλος σου είναι λίγα τετράγωνα μακριά δεν έχεις το άγχος της απομάκρυνσης. Όταν, όμως, σας χωρίζουν γεωγραφικά διαμερίσματα τις μετράς αλλιώς τις κινήσεις σου και τα λόγια σου. Δε σε παίρνει, πώς το λένε;

Είναι πανεύκολο να ξεχαστείς, να επικεντρωθείς στους φίλους που είναι στην ίδια πόλη, να απορροφηθείς απ’ τα προβλήματά σου και να αφαιρέσεις τον μακρινό φίλο απ’ τη ζωή σου. Είπαμε, δεν είσαι ερωτευμένος, εκεί, και να θες δηλαδή, δεν ξεχνιέσαι.

Είναι δύσκολο να διατηρήσεις μια χιλιομετρική φιλία. Απαιτεί κόπο, απαιτεί και τρόπο. Είναι όμως υπέροχο, όταν αντιλαμβάνεστε πως τα καταφέρατε. Εις το επανιδείν για την επόμενη συνάντηση, λοιπόν.