«Όλα μαθαίνονται», «ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται», «ουδέν κτυπτόν υπό τον ήλιο» και άλλες παρόμοιες εκφράσεις που καταδεικνύουν ένα και μοναδικό πράγμα: κάπως, κάπου, κάποτε όλα βγαίνουν στο φως. Πράγμα που σημαίνει ότι ενώ εσύ επαναπαύεσαι ότι την έβγαλες καθαρή και δε μαθεύτηκε η κουτουράδα που διέπραξες, ο χρόνος θα σε διαψεύσει. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι απίστησες. Χωρίσατε κάπου μετά για άσχετο λόγο και πέρα από όλα τα άλλα ηρέμησε και το κεφάλι σου ότι αφού τη γλίτωσες όσο ήσασταν μαζί, τώρα μπορείς να ηρεμήσεις. Μην αλλάξεις πλευρό, καλά κοιμάσαι.

Ας υποθέσουμε, ωστόσο, ότι είσαι στην άλλη πλευρά. Στην πλευρά εκείνου που μαθαίνει ετεροχρονισμένα ότι ψήλωσε κάνα δυο μέτρα. Ακόμα κι αν το υποψιαζόσουν ή δεν είχες ιδέα, σου ήρθε η πληροφορία εντελώς τυχαία, όπως γίνεται συνήθως και τώρα καλείσαι να διαχειριστείς την προδοσία που βίωσες κάποτε από έναν άνθρωπο που δεν έχεις πλέον στη ζωή σου. Τo καλό νέο είναι ότι μάλλον θα πονέσει λιγότερο από όσο εάν το μάθαινες ενώ ήσασταν μαζί και τo ακόμα καλύτερo ότι δεν καλείσαι να λάβεις απόφαση αναφορικά με το μέλλον της σχέσης σας, καθώς αυτό έχει ήδη κριθεί. Τα κακά νέα είναι ότι βρίσκεσαι ξαφνικά να κάνεις μερικά βήματα πίσω εφόσον το θέμα σε αφορά άμεσα και να κληθείς να αποφασίσεις εάν θα ζητήσεις τις εξηγήσεις σου έστω και τώρα ή θα το αφήσεις να πάει στο διάολο.

 

 

Είναι δεδομένο ότι αλλάζουν τα δεδομένα που είχες τόσο για την ποιότητα της τέως σχέσης σου όσο και για τον άνθρωπο που είχες δίπλα σου. Αντιλαμβάνεσαι ότι έπεσες θύμα κοροϊδίας, εξαπάτησης, ότι σε φλόμωνε στα ψέμματα και αρχίζεις να αμφισβητείς όλα τα υπόλοιπα συναισθήματα και συμπεριφορές εκείνου του ανθρώπου. «Πόσο καιρό με πρόδιδε; Είχε συναισθήματα ή ήταν μια απλή περιπέτεια; Τα συναισθήματά του απέναντί μου ήταν αληθινά ή τα έκανε από τύψεις όλα;» Αρχίζεις ξαφνικά να ψειρίζεις συμπεριφορές, να ερμηνεύεις από την αρχή λόγια και καταστάσεις και τσιμπάς και μια βαρβάτη κρίση αυτοπεποίθησης, έτσι για να σου βρίσκεται, όχι μόνο για την αφέλειά σου μπροστά σε ενδεχόμενα σημάδια, αλλά και για τη σχέση σας ολοκληρωτικά.

Και τι κάνεις τώρα; Κάθεσαι στ’ αυγά σου και μηρυκάζεις τις σκέψεις σου κινδυνεύοντας να κάνεις σενάρια και να υποθέτεις διάφορα, τραβώντας ενδεχομένως και καταστάσεις από τα μαλλιά ή πιάνεις τον άνθρωπο που έπραξε την απιστία κι απαιτείς ειλικρινείς εξηγήσεις; Από τη μία κρίνεις ότι δεν αξίζει να ασχοληθείς περαιτέρω, ούτως ή άλλως έχετε τραβήξει άλλους δρόμους από την άλλη δε γουστάρεις επ’ ουδενί να σε περνάει για εντελώς χαϊβάνι.

Δεν υπάρχει σωστή απάντηση, ούτε η λύση είναι μία και τα πάντα εξαρτώνται από τι θα κάνει εσένα να νιώσεις καλύτερα. Αν κρίνεις ότι δε σε ενδιαφέρουν οι εξηγήσεις καθώς αυτή η σχέση έχει πεθάνει ολοκληρωτικά μέσα σου και δε βρίσκεις λόγο να αναμοχλεύεις καταστάσεις, άσε τα πράγματα ως έχουν. Πληγωμένη περηφάνια είναι κι εγωισμός, θα βρίσεις λίγο αλλά θα το ξεπεράσεις. Αν κρίνεις ότι και να προσπαθήσεις να καταλάβεις θα χτυπήσεις σε ντουβάρι και θα νιώσεις μόνο χειρότερα, ομοίως μη θίξεις το θέμα στον άμεσα ενδιαφερόμενο. Αν πάλι, υπερτερεί η ανάγκη σου να βρεις απαντήσεις στα «γιατί» σου μπορείς να δοκιμάσεις μια συζήτηση, όμως μην περιμένεις να βγάλεις και τρελά συμπεράσματα. Άλλωστε έχει κι η άλλη πλευρά το δικαίωμα να μην ασχοληθεί, εφόσον το μεταξύ σας έχει λήξει.

Συνήθως οι εκ των υστέρων αποκαλύψεις δεν είναι για καλό. Αισθάνεσαι ότι σου στερούν το δικαίωμα της άμεσης αντίδρασης, της επιλογής και ότι κάποιος προαποφασίζει για σένα. Από την άλλη μπορεί να αποδειχθεί ανακουφιστικό το να πάρεις έστω κι έτσι έστω και τώρα απαντήσεις σχετικά με θέματα που σε προβλημάτιζαν τότε όπως μια αλλαγή συμπεριφοράς ή ένα απότομο φευγιό χωρίς πειστικές εξηγήσεις. Ακούγεται οξύμωρο αλλά, εάν έχεις ακόμη αισθήματα, μπορεί να έρθει μία τέτοια πληροφορία και να σου διαλύσει κάθε ελπίδα για επανασύνδεση ή ακόμα και να σου επιβεβαιώσει πανηγυρικά ότι καλά έκανες και είχες φύγει κι ας μην ήξερες ακριβώς τι σε ωθούσε στην έξοδο.

Σε τελική ανάλυση έχετε χωρίσει, πράγμα που σημαίνει ότι η εν λόγω σχέση δεν ήταν για να στεριώσει κι αυτό είναι το μοναδικό που θα πρέπει να κρατήσεις, όσο κι αν έχουν βγει στην επιφάνεια βάρβαρα κι απολίτιστα ένστικτα. Εσύ τη συνείδησή σου -ελπίζω- την έχεις καθαρή και τι έκανε ή κάνει ο άλλος, είναι δικό του καπέλο. Κι αν πρέπει να κρατήσεις μία γνώμη ας είναι η εξής: όλα εδώ πληρώνονται και αργά ή γρήγορα όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις συνέπειες των πράξεων και των επιλογών μας. Άσε τη ζωή να κάνει τα δικά της.

Συντάκτης: Κατερίνα Δούκα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου