Περίεργοι που είμαστε οι άνθρωποι.  Αγοράζουμε λαχεία αναλογιζόμενοι πως υπάρχει πιθανότητα να κερδίσουμε, όμως περπατάμε στο δρόμο απρόσεκτα σκεπτόμενοι πως δε θα συμβεί σε μας το ατύχημα. Γενικά, έχουμε μια τάση να θεωρούμε πιο πιθανό να χτυπήσει την πόρτα μας η τύχη, παρά η ατυχία ή η δυστυχία μιας αρρώστιας, για παράδειγμα.

Κι είναι λογικό, αν το σκεφτείς, καθώς η απαισιοδοξία μας εκτείνεται σε τομείς, όπως ότι θα στραβώσει το νέο μας αίσθημα ή πως το καλό κλίμα στη νέα μας δουλειά θα κρατήσει μέχρι ν’ αρνηθούμε να κάτσουμε υπερωρία. Η υγεία, όμως; Για πέρνα μια βόλτα από νοσοκομεία να δεις τι γίνεται. Κι όχι, δε μιλάω για θεωρίες τύπου «Εκτίμησε την υγεία σου», ούτε θ’ αρχίσω το κήρυγμα περί αχαριστίας του ανθρώπινου είδους. Θα σου μιλήσω για κάτι εξαιρετικά απλό που, ωστόσο, δε φαντάζεσαι τη σημαντικότητά του: Tην εθελοντική αιμοδοσία.

Είναι αυτονόητο πως με το που χρειαστεί αίμα δικός μας άνθρωπος, θα τρέξουμε. Για κάποιον άγνωστο θα πράξεις το ίδιο; Το να γίνεις εθελοντής αιμοδότης είναι άκοπο, ανέξοδο, ασφαλές και -κυρίως- σώζει ζωές. Κυριολεκτικά. Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια, όλο και μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού ενημερώνεται κι αφιερώνει μία ώρα από το χρόνο της, μια φορά στο τόσο για να προσφέρει αίμα σε συνανθρώπους μας που η ζωή τους κρέμεται απ’ αυτό.

Όπως το διαβάζεις. Μία ώρα από τις 8.760 ώρες που διαθέτει το έτος. Χάσε μία ώρα απ’ τον καφέ ή τον ύπνο σου και πήγαινε στο πλησιέστερο σημείο που γίνεται αιμοδοσία. Μία ώρα απ’ τη δική σου ζωή που μπορεί να χαρίσει την υπόλοιπη σε κάποιον άλλο.

Μη φοβάσαι για την υγεία σου ή πιθανές μολύνσεις. Ούτε να πιστεύεις πως θα σε περιμένει ο Κόμης Δράκουλας, έτοιμος να σε ξεζουμίσει. Η διαδικασία γίνεται με τέτοιο τρόπο, όπου δεν κινδυνεύεις. Οι βελόνες είναι αποστειρωμένες και μιας χρήσης, ενώ η ποσότητα αίματος που δίνεις είναι τέτοια, ώστε το σώμα σου από μόνο του θα την αναπληρώσει άμεσα. Για την ακρίβεια 450ml, απ’ τα 5 λίτρα αίματος που διαθέτουμε.

Υπάρχει ιατρικό προσωπικό που παίρνει ένα σύντομο ιστορικό σου, τσεκάρει την πίεσή σου και τον αιματοκρίτη σου κι αν δεν πληροίς τις προϋποθέσεις, θα σε αποκλείσουν απ’ τη διαδικασία, τόσο για τη δική σου ασφάλεια, όσο και του ασθενή.

Βλέπεις; Ο φόβος είναι στο μυαλό σου. Πες μου τώρα, κοτζάμ μαντράχαλος και κοτζάμ γαϊδούρα πώς φοβάσαι το τσίμπημα της βελόνας να γελάω μέχρι το άλλο μιλλένιουμ. Εξετάσεις αίματος δεν κάνεις; Επειδή σ’ εκείνη την περίπτωση αφορά την παρτάρα σου, ξεπερνάς τον όποιο φόβο σου κι απλώς κοιτάς απ’ την άλλη όσο έχεις τη βελόνα στο χέρι σου. Δεν είναι λογική αυτή. Αυτός ο παρτακισμός μας έχει φάει. Αυτή η πεποίθηση πως δε θα βρεθούμε εμείς, ούτε οι αγαπημένοι μας στη θέση να εξαρτάται η ζωή μας απ’ τη θέληση των άλλων να βοηθήσουν.

Επιλέγουμε να εθελοτυφλούμε στο γεγονός πως ούτε εκείνοι, που περιμένουν στωικά να βρεθεί κάποιος με ομάδα αίματος συμβατή με τη δική τους, επέλεξαν να βρίσκονται σ’ αυτή την κατάσταση. Άνθρωποι σαν εσένα κι εμένα, με οικογένειες, φίλους, δουλειά που αντί να ξυπνήσουν στο δικό τους κρεβάτι, μια μέρα ξύπνησαν σ’ ένα νοσοκομειακό. Να κρέμονται απ’ τη δική μας προσφορά και βούληση. Ας τους δώσουμε μία ευκαιρία να ελπίζουν. Ας τους επιτρέψουμε να πιστέψουν πως όλο αυτό θα περάσει και θα επιστρέψουν υγιείς πίσω στη ρουτίνα τους.

Υπάρχουν άπειροι τρόποι να βοηθήσουμε. Γίνε εθελοντής αιμοδότης κι αυτή σου την καλή πράξη σου επιτρέπεται να τη διαδώσεις. Όχι για να σου πουν «μπράβο», αλλά γιατί, αν έστω κι ένας γνωστός σου παραδειγματιστεί, είναι τεράστιο κέρδος. Ίσως είναι πιο εύκολο κάποιος να πάρει την απόφαση, γνωρίζοντας πως θα έχει πληροφορίες εκ των έσω κι όχι απ’ το διαδίκτυο. Ίσως, πάλι, απλώς να σκεφτεί «αφού αυτός κι εγώ». Το αποτέλεσμα μας νοιάζει.

Μην το διπλοσκεφτείς. Την επόμενη φορά που θα μάθεις για μια διοργάνωση εθελοντικής αιμοδοσίας, πήγαινε χωρίς δισταγμό. Όπως έχει ειπωθεί και κάπου εδώ μέσα «Οι άνθρωποι πρέπει να βοηθούν τους ανθρώπους». Κάν’ το. Και, δε χρειάζεται βγαίνοντας απ’ το κέντρο αιμοδοσίας να μου πεις πώς ένιωσες. Ξέρω. Καιρός να το μάθεις κι εσύ.

 

*Πληροφορίες αντλήθηκαν απ’ το site  «Πανελλήνιος Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών» του Υπουργείου Υγείας.

 

Συντάκτης: Κατερίνα Δούκα
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου