Προσπάθεια, η, ουσιαστικό, γένους θηλυκού: η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του προσπαθώ, χρησιμοποίηση, καταβολή σωματικών, πνευματικών ή ψυχικών δυνάμεων για την επιτυχία ενός σκοπού.

Διαβάζοντας τον παραπάνω ορισμό, καταλαβαίνει κανείς ότι για να ισχυριστεί κάποιος ότι προσπαθεί, σημαίνει ότι κοπιάζει, καταναλώνει ενέργεια και φαιά ουσία, γίνεται εφευρετικός και όλα αυτά ευελπιστεί να έχουν ως αποτέλεσμα την επίτευξη κάποιου σκοπού. Κάποιες προσπάθειες είναι λίγο πιο ανώδυνες, κάποιες παίρνουν χρόνια ολόκληρα, κάποιες είναι επιτυχημένες και κάποιες άλλες όχι και τόσο ή καθόλου, μα το σίγουρο είναι ο άνθρωπος που προσπαθεί είναι αξιέπαινος και γενναίος.

Τελειώνοντας με τα ορεκτικά και για να σερβιριστεί το κυρίως πιάτο, όσον αφορά την ερωτική σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, αυτή θέλει δύο. Όπως δεν μπορείς να κάνεις μόνος σου τραμπάλα, γιατί θα είσαι μονίμως στην ίδια πλευρά, την κάτω δηλαδή, έτσι είναι αφύσικο και να προσπαθείς για τη διατήρηση μιας σχέσης μόνος σου. Κάποιος πρέπει να κάθεται απέναντι. Και μπορεί να μην είναι τόσο δυνατός όσο εσύ, να δυσκολεύεται να σε σηκώσει, όμως είναι εκεί, τον βλέπεις να προσπαθεί, δίνεις κι εσύ από την πλευρά σου μία ώθηση με τα πόδια, γίνεται παιχνιδάκι.

Το έχουμε ξαναπεί, στις σχέσεις η αμοιβαιότητα είναι σημαντικότερη από την ισορροπία. Αν οι σχέσεις ήταν εύκολες, ανώδυνες και άκοπες, αφενός δε θα συζητούσαμε τώρα, αφετέρου θα βαριόμασταν όλοι οικτρά. Έρωτας, αγάπη και λοιπά ευγενή αισθήματα είναι πανέμορφα, αλλά μόνο με αυτά δεν πας πουθενά και συγχωρείστε με οι πιο ρομαντικοί. Είναι τα μπισκότα στη βάση του cheesecake σου. Ωστόσο, για να καταλήξει στη μορφή του cheesecake, πρέπει κάποιος να φτιάξει την κρέμα και να βάλει και την μαρμελάδα. Και για να μπορέσει να το φάει, πρέπει να έχει την υπομονή να το αφήσει στο ψυγείο ώσπου να παγώσει. Εσύ βρήκες τη συνταγή, πήγες σούπερ μάρκετ, πλήρωσες τα υλικά, έφτιαξες το γλυκό, το σέρβιρες, έπλυνες και τα ταψιά και ο άλλος απλά απόλαυσε τους αποκλειστικά δικούς σου κόπους, κι ανάθεμα αν ποτέ σου έχει φτιάξει έστω και ένα καφέ.

Η αμοιβαία προσπάθεια είναι απαραίτητη, ζωτικής σημασίας. Και στο καλό σενάριο βγαίνει αβίαστα, αφενός γιατί γουστάρεις να προσπαθείς για τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αφετέρου γιατί βλέπεις ότι και ο απέναντι γουστάρει να προσπαθεί για εσένα, για εσάς κι όλο αυτό γίνεται συνεταιρικά ή πότε από τον ένα και πότε από τον άλλο, ανάλογα τη φάση του καθενός, όμως ξέρεις πολύ καλά πως όποτε κουραστείς, το άλλο ½ θα σηκώσει τα μανίκια και θα επιβιώσετε. Στο κακό σενάριο, προσπαθείς μοναχός σου,  χωρίς καμία ανταπόκριση παίρνοντας ως αντάλλαγμα το απόλυτο τίποτα. Ματαιοπονείς, με λίγα λόγια, επιμένοντας να διατηρείς μια ψόφια σχέση, διερωτώμενος ταυτόχρονα πότε θα δρέψεις τους καρπούς των κόπων σου.

Να σου πω εγώ. Πιθανότατα ποτέ. Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να σου επιβάλει να τερματίσεις την προσπάθεια, μόνο εσύ μπορείς να το αποφασίσεις αυτό, ωστόσο όταν νιώθεις μία μόνιμη δυσφορία, όταν αισθάνεσαι ότι τα όρια σου είναι μόλις ένα βήμα μακριά και όταν αντιλαμβάνεσαι ότι χτυπάς μία πόρτα την οποία δεν ανοίγει κανείς, παρόλο που από μέσα έχει φως, ίσως είναι μία καλή στιγμή να αναρωτηθείς τι στο καλό κάνεις και γιατί. Να βάλεις κάτω τα δεδομένα σου, να αξιολογήσεις τι δίνεις και τι παίρνεις και να συνειδητοποιήσεις για ποιο λόγο εξακολουθείς να βαράς κουδούνια.

Τις περισσότερες φορές, μια χαρά ξέρεις το μάταιο του αγώνα σου, όμως το «γαμώτο» σου και η άρνηση να δεχτείς ότι η προσπάθεια δεν αποδίδει, ότι όσα κάνεις δεν εκτιμώνται, δεν σου επιτρέπουν να αποχωρήσεις. Άλλες φορές ξεχνάς και το λόγο, συνήθισες, βλέπεις, να προσπαθείς και δε θυμάσαι καν τι είναι αυτό που σε κρατάει σε μία σχέση που σου προσφέρει μόνο άγχος και ανασφάλειες. Πες ότι εγώ βάζω το πείσμα μου πάνω από όλα, πες ότι πιστεύεις σε θαύματα και μια μέρα θα γίνει εκτιμηθεί η προσπάθειά σου. Μπορείς να εφεύρεις ένα κάρο λόγους για να συνεχίσεις να ματαιοπονείς. Μόνο, να χαρείς ό, τι αγαπάς, μην ισχυριστείς ότι προσπαθείς από αγάπη. Δεν αναιρούνται τα συναισθήματα, αλλά η αγάπη δεν είναι επιχείρημα για να θέτεις τον εαυτό σου σε αυτή την ταλαιπωρία. Δε σου λέω να τα παρατήσεις με την πρώτη στραβή, σου λέω, όμως, ότι στο όνομα μιας αναθεματισμένης προσπάθειας έχουν διαλυθεί ψυχολογίες και άνθρωποι έχασαν για λίγο ή πολύ την πίστη τους προς τους άλλους γιατί δεν έφυγαν μόλις αντιλήφθηκαν ότι κυνηγούν συναισθηματικές χείμμαιρες.

Είναι εύκολο; Δυστυχώς όχι. Μόλις απομακρυνθείς αρκετά θα νιώσεις τυχερός που έστω κι αργά σε προστάτεψες; Ευτυχώς ναι.

 

 

 

Συντάκτης: Κατερίνα Δούκα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου