Ας υποθέσουμε πως δεν έχεις μπλέξει με κάποιο μαλάκα που είναι εδώ, ενώ θα ήθελε να είναι αλλού. Ας υποθέσουμε επίσης, ότι έχεις ένα στοιχειώδες iq, ώστε ν’ αντιληφθείς αν είναι επί της ουσίας εδώ και μια ακόμη πιο στοιχειώδη αξιοπρέπεια, ούτως ώστε αν δεν είναι εδώ στο 100%, να τον στείλεις με συνοπτικές διαδικασίες στο εκεί. Όπου «εκεί», αναφερόμαστε σε κάποιον πρώην.
Αν δεν είστε 20χρονα μπουμπουκάκια, το πιθανότερο είναι να έχετε έναν αξιοσέβαστο αριθμό πρώην και κάποιος απ’ αυτούς να σας είχε προξενήσει σφοδρό έρωτα. Το παρελθόν του ερωτικού συντρόφου, που να κοπανιόμαστε κάτω σαν τα χταπόδια δε διαγράφεται κι ούτε γλυτώνουμε να μας έρθει καμιά ξώφαλτση πληροφορία. Kάτι ο ρουφιάνος το facebook, κάτι οι κοινοί γνωστοί, κάτι που θα ξεφύγει του ίδιου, όλο και κάποια λεπτομέρεια θα μαθευτεί. Το πρόβλημα, βέβαια, δεν εντοπίζεται στο παρελθόν, αλλά στο πόσο μπλέκεται ή το μπλέκουμε εμείς στο παρόν.
Υπάρχουν οι πρώην που ουδεμία σχέση έχουν με το τωρινό σου αίσθημα, που έχουν χαθεί κάπου στο χρονοντούλαπο. Αυτούς, τους μισούμε λίγο λιγότερο, αφού η ύπαρξή τους, είναι εκεί που της πρέπει, στα αζήτητα δηλαδή. Υπάρχουν, όμως, κι οι άλλοι, αυτοί με τους οποίους έχει διατηρηθεί μια επαφή, είτε λέγεται κοινή παρέα είτε μια επικοινωνία κάθε τόσο. Όπως και να ‘χει, ο πρώην υπάρχει στη ζωή του νυν σου κι εσύ δαιμονίζεσαι κάθε φορά που γίνεται αναφορά στο άτομό του. Κάποιοι είναι Σουηδοί, δεν έχουν πρόβλημα και κάποιοι άλλοι κατακυριεύονται από ζήλια.
Ναι, ζήλια, τι θέλετε τώρα; Χαίρω πολύ, το ξέρουμε πως δεν τους πήραμε παρθένους, αλλά δε σημαίνει πως ώρες-ώρες δε θα ευχόμασταν να μην είχαμε την παραμικρή ιδέα για το αμαρτωλό τους παρελθόν, ειδικά όταν μπερδεύεται στα πόδια μας. Γιατί κάποτε ερωτεύτηκαν εκείνο το πρόσωπο, γιατί είχε επιρροή πάνω τους, γιατί χώρισαν κι έκαναν ένα χρόνο να συνέλθουν.
Και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας, όταν είναι μαζί, μη και ξαναθυμηθούν τι ωραία περνούσαν. Απέξω ζαμάν φου κι από μέσα ευχόμαστε να μπορούσαμε να τους εξορίσουμε ή να έπιανε εκείνο το ξόρκι που έκαναν στα βιβλία του Χάρι Πότερ και διαγραφόταν η μνήμη.
Δε σας περνάμε για ηλίθιους. Ξέρουμε ότι ξέρετε πως στραβομουτσουνιάζουμε στο άκουσμά τους. Ξέρετε, επίσης, πως δε θα σας ζητήσουμε ποτέ να τους ξεκόψετε, γαμώ την ανωτερότητά μας, γιατί έστω και με το ζόρι σεβόμαστε ότι προϋπήρχαν κι αφήνουμε στα χέρια σας το χειρισμό της κατάστασης. Αλλά, επειδή εδώ είμαστε στη Mεσόγειο και το αίμα μας βράζει, δεν είμαστε τίποτα βορειοευρωπαίοι, μη μας πολυτσινάτε, γιατί δεν το ‘χουμε σε πολύ να σας πάρει και να σας σηκώσει.
Ερωτευμένοι είμαστε και ζηλεύουμε, κι επειδή καταλαβαίνουμε την παράνοια που μας πιάνει, κλείνουμε το στόμα μας και χαμογελάμε μέσα απ’ τα δόντια μας. Αν δεν ήμασταν, θα είχαμε χεσμένο το παρελθόν σας, μη σας πω και το παρόν σας. Αλλά πιστεύουμε πως η ανυπέρβλητη παρουσία μας δίπλα σας, σβήνει κάθε παλιό έρωτα, είμαστε ασύγκριτοι και, μάλιστα, σβήνουμε και κάθε μελλοντικό.
Με το να επιμένετε να τους κρατάτε στη ζωή σας, σαν πολύτιμο κειμήλιο, δε μας βοηθάτε και πολύ. Κομμάτια να γίνει, θα διατηρήσουμε το επίπεδο, σιγά που θα παραδεχτούμε ότι μπορεί να νιώθουμε απειλημένοι από πρώην, που δεν πιάνει και μία μπροστά μας, να τα λέμε κι αυτά.
Μια στιγμή, είπα «μελλοντικό»; Kοίτα να δεις που αντί ν’ ασχολούμαστε με το τώρα, καθόμαστε κι αναλωνόμαστε με τα παλιά. Δε θα σταματήσει να μας εκνευρίζει η παρουσία τους, μη χαίρεστε, αλλά θα συνέλθουμε και θα καταλάβουμε πως για να είναι πρώην, σοβαρός λόγος θα υπήρχε. Είπαμε, εμπιστοσύνη σας έχουμε, είστε μαζί μας γιατί δε θα θέλατε να είστε μ’ οποιονδήποτε άλλο και το παρελθόν, αν ήθελε να ήταν παρόν, ας πρόσεχε. Κι αυτό κι εσείς κι εμείς, αν δε θέλουμε να μιλήσουμε σε χρόνο παρατατικό.
Ας ξεκολλήσουμε από πρώην κι ας ασχοληθούμε με τους νυν, δηλαδή την αφεντιά μας και το συνένοχο. Ο πρώην, είτε αδιαφορεί για την αγάπη μας είτε τη θέλει πίσω, έχει τη δύναμη που εμείς του δίνουμε. Αντί λοιπόν να χαλάμε τη ζαχαρένια μας, ας επενδύσουμε όλη αυτήν την ενέργεια στο σήμερα. Στο τώρα, που θα φροντίσουμε μαζί, να γίνει και μετά.
Αν η παρουσία του πρώην είναι αγχωτική γιατί ο σύντροφος μας τον βάζει σε προτεραιότητα, φταίει ο σύντροφος. Οπότε ξαποστείλτε τον.
Οι σχέσεις δεν κινδυνεύουν απ’ το παρελθόν, αλλά απ’ τα λάθη του παρόντος. Και, για να το θέσω κι αλλιώς, ασχολούμαστε με τους πρώην και μας ξεφεύγουν αυτοί που θα ήθελαν να γίνουν νυν στη θέση μας.
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου