Πόσους χαιρέτησες ευγενικά σήμερα ενώ από μέσα σου έβραζες;

Και ποιος δεν καταπιέζεται; Σχεδόν όλοι μας βιώνουμε καταπίεση είτε αυτή λέγεται να ξυπνάω κάθε πρωί στις 7, είτε λέγεται ανέχομαι το αγενέστατο αφεντικό μου γιατί χρειάζομαι τη δουλειά, είτε λέγεται έχω στα social μου ανθρώπους που υπό άλλες συνθήκες θα άλλαζα πεζοδρόμιο όταν τους συναντούσα, είτε λέγεται αναγκάζομαι να συναναστραφώ άτομα που δε συμπαθώ, εκτιμώ, ταιριάζω λόγω κάποιας κοινωνικής συνθήκης ή απλά λόγω ευγένειας. Και στο μυαλό μου αυτή η καταπίεση ίσως είναι χειρότερη από τις υπόλοιπες καθώς ούτε κάποιο όφελος αποφέρει, ούτε -στην πραγματικότητα- οφείλεις να πράξεις κατ’ αυτόν τον τρόπο, όσο κι αν πιστεύουμε ότι «πρέπει».

Και γιατί να πρέπει; Γιατί να είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε ως ακολούθους μας στα social media τον κάθε συνάδελφο ή την κάθε τυχαία γνωριμία που βλέπεις μία φορά το χρόνο επειδή τυχαίνει να δουλεύουμε στο ίδιο τμήμα ή επειδή είναι τριτοξάδερφος του κολλητού μας; Δεν πρέπει. Εάν για τον οποιοδήποτε λόγο δε νιώθεις άνετα να δημοσιεύσεις οτιδήποτε επειδή γνωρίζεις ότι θα το δει κάποιος που δε συμπαθείς ή απλά δε γουστάρεις να έχει πρόσβαση στις φωτογραφίες σου ο πιο εύκολος τρόπος είναι να αφήσεις αιωνίως το αίτημα στην αναμονή ή να τον αποκλείσεις από τις δημοσιεύσεις σου. Επειδή κινδυνεύεις, ωστόσο, να το καταλάβει και δεν υπάρχει κανένας λόγος να έρθετε σε αμηχανία μπορείς να εξηγήσεις με ένα προσωπικό μήνυμα ότι δεν έχεις κάποιο προσωπικό ζήτημα, απλά στα social σου επιλέγεις να δέχεσαι μόνο φίλους σου. Τώρα τι να σου πω, αν έχεις «ανοιχτούς» τους 2.987 φίλους σου ή τα posts σου με τα 380 likes, ας πρόσεχες. Η διακριτικότητα είναι η λέξη κλειδί.

Και τα social είναι ο εύκολος δρόμος. Κι αυτό γιατί, αν εκεί μπορείς να ξεμπερδέψεις αναίμακτα, σε άλλες φάσεις στραβοκαταπίνεις και είσαι με το ρολόι στο χέρι μέχρι να τελειώσει το μαρτύριο της συναναστροφής. Τι εννοώ; Επανέφερε στο μυαλό σου όλες τις φορές που ανέχτηκες την ζωντανή παρουσία κάποιου επειδή θα φαινόσουν κομπλεξικός κι αγενής εάν στερούσες τη δική σου παρουσία και θα καταλάβεις. Πόσες φορές κάλεσες στη χαρά σου άτομα που δεν ταιριάζεις καθόλου επειδή ήταν σύντροφοι κάποιου που αγαπούσες, πόσες φορές πέρασες το σαββατόβραδό σου με κόσμο που δε χώνευες επειδή ήθελες να δεις την παρέα σου μεν, αλλά όχι εκείνο το φίλο φίλου δε, πόσες φορές σκέφτηκες ότι δεν είχες καμία όρεξη να αντιμετωπίσεις στο κυριακάτικο τραπέζι τον αδιάκριτο θείο σου. Και τι να κάνεις; Να μην πας καθόλου ή να κάτσεις δύο ώρες με το ζόρι με αποτέλεσμα να στερηθείς εσύ τη συναναστροφή με την παρέα σου ή το τραπέζι με τους γονείς σου;

Η λύση, όπως σε όλα τα πράγματα, είναι κάπου στη μέση. Δεν είναι ηλίθιοι οι άλλοι, καταλαβαίνουν ότι στραβομουτσουνιάζεις. Θα μπορούσες με ηρεμία και με επιχειρήματα, όχι με μπούρδες, να εξηγήσεις στους δικούς σου ανθρώπους ότι δεν ταιριάζεις με το φίλο τους, το σύντροφό τους, τον μπατζανάκη τους και πως θα προτιμούσες να τους βλέπεις μόνους τους, χωρίς την παρουσία του, τονίζοντας ότι θα είσαι παρών όποτε σε χρειαστούν και όλα τα event που απαιτείται η παρουσία και των δύο σας καταπίνοντας τη δυσαρέσκειά σου. Ομοίως, οι χαρές σου και οι λύπες σου και τα γενέθλιά σου και η αποφοίτησή σου είναι ολόδικές σου στιγμές κι επιλέγεις να τις μοιράζεσαι μόνο με όσους εσύ επιθυμείς και όχι με τον κάθε άσχετο που δεν έχεις βγει ούτε για ένα καφέ επί προσωπικού.

Δεν έχεις καμία υποχρέωση να υπομένεις την παρουσία ατόμων που δε θεωρείς ότι σου ταιριάζουν, ούτε έχει κανένας το δικαίωμα να σου επιβάλει την παρουσία του με συναισθηματικούς εκβιασμούς. Εάν, πάλι, δεν είναι το στιλ σου να μιλήσεις τόσο ωμά, μπορείς απλά να δημιουργήσεις μία απόσταση ανάμεσα σε σένα και τα άτομα που δε χωνεύεις επιλέγοντας να είσαι εξαιρετικά τυπικός όποτε το συναντάς ή αποφεύγοντας να του απευθύνεις το λόγο, κάτι με το οποίο δεν είμαι πολύ σύμφωνη καθώς εσύ θα φανείς ο αγενής κακότροπος που άνευ λόγου φέρεται απροσάρμοστα.

Δεν είναι φυσιολογικό να συμπαθούμε ή να ταιριάζουμε με τους πάντες, ούτε οφείλουμε να είμαστε αρεστοί σε όλους. Δεν κουμπώνουν οι χημείες σας, τόσο απλά. Τώρα, εάν πράγματι σου έχει φερθεί άσχημα ή έχεις σοβαρό λόγο που σου γυρίζουν τα άντερα όποτε τον βλέπεις, η ζωή σου γίνεται πιο εύκολη καθώς λισως εκ των προτέρων να μη σας αναγκάσουν οι συνθήκες να συνυπάρξετε. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η ειλικρίνεια θα είναι πάντα η ασφαλέστερη επιλογή.