Σεπτέμβρης: ο μήνας των συναυλιών

Το καλοκαίρι σιγά-σιγά ξεκουμπίζεται κι είμαστε πολλοί που χαιρόμαστε γι’ αυτό. Ο Σεπτέμβρης, από πολλούς, θεωρείται μήνας-αγγαρεία. Είναι ο μήνας όπου ο κάθε κατεργάρης ξανακάθεται στον πάγκο του, ανοίγουν τα σχολεία, ξεκινάνε οι εξεταστικές, φτάνουν στο τέλος τους οι τελευταίες καλοκαιρινές άδειες.

Είμαστε, όμως, κι εμείς που τον περιμένουμε πώς και πώς. Όχι μόνο γιατί από τότε μετράει αντίστροφα ο χρόνος για την εποχή που οι θερμοκρασίες θα αρχίσουν να πέφτουν και θα φτάσει –επιτέλους!– ο χειμώνας, αλλά και γιατί ο Σεπτέμβρης για μας είναι συνυφασμένος με τον αγαπημένο μας τρόπο διασκέδασης: Τις συναυλίες.

Ήδη απ’ τον Ιούνιο ξεκινάνε δειλά τα πρώτα live σε συναυλιακούς χώρους, βγαίνουν τα προγράμματα για τις καλοκαιρινές περιοδείες των καλλιτεχνών, αλλά το Σεπτέμβρη, όλος αυτός ο καλλιτεχνικός οργασμός φτάνει στο ζενίθ του. Δεν υπάρχει μέρα που να μην έχει έστω μία συναυλία κι εμείς οι φανατικοί του είδους, ευσυνείδητα και πιστά φτιάχνουμε το πρόγραμμά μας και παρακαλάμε αφενός να μη συμπέσουν δύο αγαπημένοι μας καλλιτέχνες, αφετέρου να μην είναι το live στου διαόλου τον κώλο και κάνουμε ολόκληρο ταξίδι.

Ο Σεπτέμβρης έχει συναυλίες για όλα τα γούστα. Από αφιερώματα σε συνθέτες με τη σύμπραξη –συνήθως– διαφόρων καλλιτεχνών μέχρι επετειακές για τα 25 χρόνια του τάδε στο μουσικό στερέωμα. Έχει, φυσικά, και τους συνήθεις ύποπτους που κάθε Σεπτέμβρη δίνουν την καθιερωμένη τους συναυλία σε κάποιο χώρο, σαν closing party μιας σειράς εμφανίσεων, αφού όργωσαν την Ελλάδα όλους τους προηγούμενους καλοκαιρινούς μήνες.

Αν μένεις Αθήνα ή Θεσσαλονίκη, είσαι κάπως πιο τυχερός, εφόσον αυτές οι δύο πόλεις είναι οι βασίλισσες των συναυλιών. Αν μένεις σε κάποια άλλη σκας λίγο, αλλά και πάλι, ο φαν ο σωστός, ο μάγκας, ξεψαχνίζει τις πολιτιστικές εκδηλώσεις κι οργανώνεται κατάλληλα ή πετάγεται στην πιο κοντινή πόλη όπου έχει εμφάνιση ο αγαπημένος του καλλιτέχνης.

Οι συναυλίες έχουν μια μαγεία που δεν περιγράφεται. Τι μουσικές σκηνές, τι μπουζούκια, τι μέγαρα μουσικής, όλα ωχριούν μπροστά τους.  Αν δεν έχεις νιώσει στο πετσί σου το συναίσθημα που σε κατακλύζει κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας, τότε, φίλε μου, δε μπορείς να έχεις άποψη. Σίγουρα υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες που τα καταφέρνουν καλύτερα από άλλους, σίγουρα κάποιοι είναι το στιλ τους τέτοιο που θα τους απολαύσεις περισσότερο. Δεν έχει να κάνει τόσο με το μουσικό είδος, όσο με τον τραγουδιστή τον ίδιο.

Οι συναυλίες μας ενώνουν. Είτε χοροπηδάμε στο κέντρο σα μανιακοί, είτε αράζουμε στο γρασίδι ή στις θέσεις μας, γινόμαστε ένα. Τραγουδάμε όλοι μαζί σε σημείο κλεισίματος φωνητικών χορδών, αγκαλιαζόμαστε, ανεβαίνουμε σε ώμους, χορεύουμε, πίνουμε, πιάνουμε κουβέντα με τους διπλανούς, φεύγει κάθε ντροπή κι αναστολή. Δε μας πτοεί τίποτα. Ούτε η πολυκοσμία, ούτε το στρίμωγμα, ούτε η αναμονή, ούτε καν η μέση μας που διαμαρτύρεται. Θα βάλουμε τα πιο άνετά μας ρούχα και παπούτσια, θα έχουμε το ποτήρι μας στο χέρι και θα αφεθούμε στη μουσική.

Θα πάμε στη δουλειά με ένα κεφάλι καζάνι -ή και με χανγκόβερ, ούτε αυτό μας απασχολεί. Τίποτα δεν μπορεί να μας αποτρέψει απ’ την παρακολούθηση των αγαπημένων μας συναυλιών. Αν θέλετε να πληγώσετε ανεπανόρθωτα συναυλιακό τύπο, απλά αρνηθείτε του όλοι οι φίλοι κι οι γνωστοί του να τον ακολουθήσετε και θα δείτε μία απ’ τις πιο απεγνωσμένες εκφράσεις που μπορεί να πάρει άνθρωπος να σχηματίζεται στο πρόσωπό του.

Ακόμα κι οι ίδιοι οι καλλιτέχνες φαίνεται να τις απολαμβάνουν περισσότερο. Τα δίνουν όλα, ξεσηκώνουν τον κόσμο. Το ωραιότερο κομμάτι ενός καλλιτέχνη, αν τ’ ακούσεις σε συναυλία, θα είναι ακόμα ωραιότερο. Φαίνεται, ρε παιδί μου, πως το γουστάρουν τρελά, βλέπουν εκατοντάδες κόσμου κάτω απ’ τη σκηνή να εκστασιάζεται με τις πρώτες νότες και τα δίνουν όλα κι αυτοί. Οι συναυλίες δεν έχουν τον περιορισμό που θέτουν οι κλειστοί χώροι, έχουν μια ελευθερία αλλιώτικη. Δες βιντεάκια από συναυλίες των αγαπημένων σου τραγουδιστών κι αν δε σκάσεις απ’ το κακό σου που δεν ήσουν εκεί, σκίζω τα πτυχία μου επιτόπου.

Μην τελειώσεις ποτέ, αγαπημένε μου Σεπτέμβρη, μήνα που μας δίνεις γενναιόδωρα όσες συναυλίες τραβάει η ψυχούλα μας. Μη σταματήσετε ποτέ να γεμίζετε τις σεπτεμβριανές νύχτες με live κι όσοι καλλιτέχνες τα σταματήσατε, πέφτουμε ικέτες στα πόδια σας να το ξανασκεφτείτε. Θα σας περιμένουμε όλοι εκεί, ευτυχείς, λυπημένοι και πότες, που λέει κι ο Σωκράτης.