Δε θα στο κρύψω πως σαν παιδί κι εγώ -οκ, και σαν λίγο πιο μεγάλη- περίμενα τα γενέθλιά μου με ανυπομονησία. Ξέρεις τώρα, πάρτι, δώρα, μια μέρα που μπορούσα να φερθώ όσο κάφρικα ήθελα χωρίς κανείς να μου κακιώσει, η μέρα που το να μου κάνουν τα χατίρια αδιαμαρτύρητα ήταν δεδομένο κι αδιαμφισβήτητο. Γιατί τα γενέθλια είναι «η μέρα σου». Μεγαλώνοντας συνέχισα να χαίρομαι τη μέρα των γενεθλίων μου, αν και την απομυθοποίησα κάπως. Δε θα σου δώσουν άδεια, ούτε θα περάσεις χαριστικά το μάθημα, ούτε θα γυρίσει ο άσωτος επειδή είναι τα γενέθλιά σου. Τυπικές ευχές από άτομα που η επικοινωνία σας εξαντλείται ακριβώς σε αυτό, δηλαδή στο να αλληλοεύχεστε να τα εκατοστίσετε κι ένας παραπάνω χρόνος στην πλάτη σου. Αν είσαι τυχερός θα έχεις 1-2 άτομα που θα αγνοήσουν τα παρακάλια σου να μην το κάνουν μεγάλο ζήτημα και θα φροντίσουν πράγματι να γίνει «η μέρα σου» οργανώνοντας μια έκπληξη, η οποία βέβαια με τα χρόνια παύει να είναι έκπληξη καθώς τους ξέρεις και προσποιείσαι ότι σε ξάφνιασαν, φουσκώνοντας από χαρά που για κάποιους αυτή η ημερομηνία είναι πιο σημαντική από ότι για σένα.
Μεγαλώνοντας, λοιπόν, αντί να περιμένω τα δικά μου γενέθλια με ανυπομονησία περίμενα των φίλων μου, της αδερφής μου, του συντρόφου μου, των γονιών μου, όλων των σημαντικών μου. Ίσως να σου έχει συμβεί και σένα. Να ξοδεύεις εργατοώρες για το πώς θα οργανώσεις το αξέχαστο event για τα γενέθλια κάποιου σημαντικού σου, να σπας το κεφάλι σου να βρεις τις πιο πρωτότυπες ευχές, να ψάχνεις το τέλειο δώρο ένα μήνα πριν, να αγχώνεσαι μην πάει κάτι στραβά και καταλάβει τι ετοιμάζεις, να φροντίσεις να μην ξεμείνετε από φαΐ και αλκοόλ, να μην κανονίσει τίποτα άλλο τελευταία στιγμή και βρεθείτε να τρώτε μόνοι σας την τούρτα οι συνένοχοι στο έγκλημα… Τι σου λέω τώρα, τα ξέρεις.
Πέρα από την όλη διασκέδαση και το άγχος της οργάνωσης ή απλώς της ευκαιρίας να γιορτάσετε μέχρι πρωίας, ο λόγος που είσαι ευτυχισμένος και που περιμένεις τη δική τους μέρα με προσμονή είναι κάπως πιο βαθύς, ακόμα κι αν δεν τον συνειδητοποιούμε. Είναι η μέρα που έσκασαν στον κόσμο ετούτο οι άνθρωποι που μας κάνουν να χαμογελάμε, που είναι τα στηρίγματά μας, που ομορφαίνουν την καθημερινότητά μας και που δεν μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς αυτούς, καθώς θα ήταν πιο άχρωμη και σίγουρα πιο βαρετή. Είναι η μέρα που νιώθεις την ανάγκη να τους δείξεις πόσο ξεχωριστοί και σημαντικοί είναι, η μέρα που ο γονιός ξαναζεί μια από τις πιο ευτυχισμένες του στιγμές, η μέρα που το παιδί βλέποντας τον γονιό να μεγαλώνει χαίρεται που έχει έναν ακόμα χρόνο μαζί του. Η μέρα που θυμάσαι ότι σου είπαν πως ήρθε επιτέλους το αδερφάκι σου που τόσους μήνες ήταν μια μπάλα στην κοιλιά της μαμάς και η μέρα που καταλαβαίνεις ότι η τύχη σου δούλευε χρόνια πριν και προετοιμαζόταν η συνάντηση με τον αγαπημένο σου άνθρωπο -είτε λέγεται σύντροφος είτε φίλος.
Κι όσο απαξιώνεις τα δικά σου γενέθλια είτε γιατί σου κακοφαίνεται που προστίθεται ένα ακόμα κερί στην τούρτα είτε γιατί γενικότερα δεν είσαι και στην καλύτερη περίοδο και μόνο όρεξη για πανηγύρια δεν έχεις, ούτε που διανοείσαι να κάνεις το ίδιο για τα δικά τους γενέθλια. Θα γιορτάσετε ακόμα κι αν σημαίνει ότι θα είστε με πιτζάμες στον καναπέ τρώγοντας δρακουλίνια και σβήνοντας ένα κερί πάνω σε ατομική πάστα κι αν αν δεν μπορείς να είσαι εκεί θα είσαι υπ’ ατμόν και μόλις πάει 12:00 θα πάρεις τηλέφωνο και θα εκνευριστείς αν είναι κατειλημμένο. Ποιος σε πρόλαβε;
Τα γενέθλια των αγαπημένων μας είναι ζήτημα υψίστης σημασίας. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να γίνουμε εφευρετικοί, ρομαντικοί, να αναπολήσουμε, να γελάσουμε, να συγκινηθούμε, να εξομολογηθούμε αισθήματα, να ζητήσουμε συγγνώμη, να δείξουμε έμπρακτα όσα νιώθουμε. Κι ας λένε οι πιο κυνικοί ότι όλα αυτά είναι κλισεδιάρικες μπούρδες και πως δε χρειάζεται αφορμή για να εκφράσεις συναισθήματα και να οργανώσεις happenings. Δεκτό εν μέρει αλλά οι ευκαιρίες είναι για να αρπάζονται και οι αφορμές για να τις εκμεταλλευόμαστε. Να τους χαιρόμαστε!
*Για τη «Βασιλική» των πολλών, για το δικό μου παντοτινό «Βικάκι»
Συντάκτης: Κατερίνα Δούκα
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
