Τσακωμένοι με την τεχνολογία

Η τεχνολογία έχει κατακλύσει τη ζωή μας τα τελευταία χρόνια. Ηλεκτρονικές συσκευές και λοιπά εργαλεία έχουν εισβάλει στην καθημερινότητά μας και την έχουν βοηθήσει να σε σημαντικό βαθμό. Πλέον, οι ζωές κι οι δουλειές μας έχουν απλοποιηθεί υπερβολικά, καθώς όλο και περισσότερες εργασίες έχουν φύγει απ’ τα χεράκια μας κι έχουν μεταφερθεί στα δάχτυλά μας, πατώντας κουμπιά.

Η τεχνολογία έχει εξελιχθεί σε τέτοιο σημείο που πολλοί δουλεύουν απ’ το σπίτι τους κι έχει βοηθήσει σημαντικά στην εξέλιξη της επιστήμης, απ’ την αστρονομία ως την ιατρική. Όπα λίγο με τα βαρύγδουπα. Καλή η ρομποτική ιατρική κι η έρευνα του γαλαξία, όμως, ας ασχοληθούμε με πιο προσιτά πράγματα, τα οποία διευκολύνουν τη δική μας μικρή πραγματικότητα.

Όλα είναι πιο απλά, πιο εύκολα και πιο προσιτά χάρη στην τεχνολογία. Αράζουμε σπίτια μας, παραγγέλνουμε ηλεκτρονικά να φάμε και ταυτόχρονα έχουμε και μια σειρά να κατεβαίνει στον υπολογιστή, ενώ μιλάμε μέσω skype. Έχουμε πρόσβαση στην αγορά όλου του κόσμου, αγορά με ποικιλία, άσε που τα βρίσκεις και πιο οικονομικά. Δε χάνουμε επαφή με τους φίλους που έχουν σκορπιστεί στις εφτά ηπείρους, καθώς, μπορούμε πια να επικοινωνούμε μαζί τους σε «απευθείας μετάδοση» ακόμα κι αν ο ένας μένει στη Λαμία κι ο άλλος στη Νέα Γουινέα. Άπειρες διευκολύνσεις, άπειρες δυνατότητες.

Κι είναι μέσα στους πολλούς, κάποιοι εξωγήινοι, που θεωρούν προσωπικό κατόρθωμα να κατεβάσουν ένα antivirus ή να κλείσουν ηλεκτρονικά τα εισιτήρια. Έλα, όλοι ξέρουμε κάποιον τέτοιο τύπο, αυτόν τον άσχετο. Το φίλο, συνάδελφο ή συγγενή που κάθε λίγο και λιγάκι μας ζητάει τεχνολογικές συμβουλές για θέματα τα οποία, εμείς οι ειδικοί, λύνουμε με κλειστά μάτια.

Συνήθως είναι άτομα μεγαλύτερης ηλικίας κι είναι λογικό. Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας πελαγώνει τις γιαγιάδες μας ή το μεσήλικο αφεντικό μας, που, ξαφνικά, καλούνται να προσαρμοστούν σε νέα δεδομένα. Πάνω που έμαθαν να στέλνουν e-mails και να προγραμματίζουν το φούρνο κάτι νέο ξεπετάγεται και φτου κι απ’ την αρχή. Θα ήταν άδικο, βέβαια, να ισχυριστεί κανείς πως από κάποια ηλικία κι έπειτα είναι όλοι ανίκανοι να χειριστούν ένα μηχάνημα, αφού βλέπουμε πολλούς ανθρώπους, που αλλιώς είχαν συνηθίσει, να προσαρμόζονται με μεγάλη ευκολία και, μάλιστα, να ξεπερνούν σε γνώσεις κάθε γκατζετάκια νεαρό.

«Τσακωμένοι» με την τεχνολογία, είναι πολλοί κι είναι παντού. Επιδεικνύουν μια άρνηση να μάθουν κάτι πιο εξεζητημένο απ’ τα βασικά, τους πιάνει τρόμος στην προοπτική να αφήσουν τη μοίρα του οτιδήποτε σ’ ένα μηχάνημα. Αγχώνονται μήπως κάνουν κάποιο λάθος, μήπως χρεώσουν παραπάνω την κάρτα τους ή δεν επιβεβαίωσαν –ηλεκτρονικά πάντα– την κράτηση. Μπερδεύονται με καλώδια και προγράμματα και μένουν άναυδοι με την ευκολία που οι άλλοι χειρίζονται αυτά τα διαβολικά πράγματα.

Θα στηθούν σε ουρές στην τράπεζα για να πληρώσουν (κωδικοί e-banking; μίλα ελληνικά, σε παρακαλώ) και θα γεμίσουν ιούς το λάπτοπ προσπαθώντας να μπουν σε κάποιο site. Εκατό φορές να τους εξηγήσεις πώς μεταφέρεις αρχεία, εκατόν μία θα σε ρωτήσουν. Δε θέλουν να μάθουν, βρε αδερφέ, άμα χρειαστεί, θα στραφούν σε σένα, τον έμπειρο.

Εδώ που τα λέμε όμως, δεν είναι και κάτι τραγικό. Τι εκνευρίζεσαι μαζί τους, δε σου ζήτησαν δανεικά κι αγύριστα. Μια μικρή βοήθεια για θέματα που για σένα είναι απλά. Κι αν το δεις κι ανάποδα, ίσως μερικοί απ’ αυτούς συνειδητά απέχουν από όλη αυτή την πληθώρα τεχνολογικών δυνατοτήτων. Απαξιούν να την μπάσουν υπερβολικά βαθιά στη ζωή τους.

Δε θα γίνουν καλύτεροι άνθρωποι αν έχουν το καλύτερο smartphone ούτε θα ομορφύνει η ζωή τους αν πληρώνουν μέσω διαδικτύου το κινητό. Άντε να διευκολυνθεί μία φορά το μήνα. Άλλη χάρη έχει το βιβλίο το χάρτινο, που το πιάνεις, τσακίζεις σελίδες κι υπογραμμίζεις. Άλλη γλύκα το θερινό το σινεμά κι άλλη ομορφιά να κρατάς το χέρι του άλλου, αντί να τον βλέπεις πίσω από οθόνες.

Δε θα ξοδέψουν τα χρήματά τους για να αγοράσουν τελευταίας τεχνολογίας laptop ή 42άρα τηλεόραση, αλλά σε βόλτες κι εκδρομές. Πιο ωραία τα φιλιά τα κανονικά, από κείνα που δίνονται με άνω-κάτω τελεία κι αστερίσκο και τα λόγια έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα όταν βλέπεις και τα μάτια. Διαφωνεί κανείς;

Δείτε τα χάλια μας. Θα ξεχάσουμε να μιλάμε, να περπατάμε και να κοινωνικοποιούμαστε. Ροδάνι οι γλώσσες μας πίσω από γραμματοσειρές κι από κοντά δεν κοιτιόμαστε. Κλεινόμαστε σπίτια μας και με μερικά κλικ έχουμε τα πάντα στη διάθεσή μας. Τα πάντα, εκτός απ’ τη ζωή μας που εγκλωβίζεται σε πληκτρολόγια κι εικονικές πραγματικότητες.

Η τεχνολογία είναι χρήσιμη και πολύτιμη, μας εξοικονομεί ενέργεια, χρήματα, χρόνο και κούραση. Το να αρνείται κανείς να τη χρησιμοποιήσει και να επωφεληθεί είναι αναχρονιστικό κι ανούσιο. Όλα, όμως, είναι θέμα χειρισμού. Άλλο η χρήση κι άλλο η κατάχρηση. Ας εκμεταλλευτούμε τα καλά που μας προσφέρει κι ας γίνει αυτή κτήμα μας κι όχι εμείς θύμα της.